بایگانی ماهانه: قالب تاریخ آرشیو به صورت ماهانه

شیوه‌ای که با کودکان حرف می‌زنیم تاثیر عمیقی بر آموزش و توانایی گوش دادن آنها بر ما می‌گذارد.

ما همیشه در حال ارایه الگویی برای رفتار و عمل کودکان هستیم. شیوه‌ای که ما با آنها حرف می‌زنیم نیز بر مبنای عمل و رفتار است. الگویی که ما در حرف زدن با کودکان ارایه می‌دهیم به آنها می‌آموزد که چگونه باید در مقابل به ما پاسخ بدهند.

چگونه با فرزندمان صحبت کنیم؟

پدر و مادرها به سه شیوه با کودکانشان ارتباط برقرار می‌کنند. برخی از آنها خشونت آمیز حرف می‌زنند. این والدین بسیار غرولند می‌کنند، کودک را تحقیر می‌کنند و با جملاتی تهاجمی کودک را مخاطب قرار می‌دهند. در مقابل کودکانشان نیز به شیوه‌هایی متفاوت واکنش نشان می‌دهند.

گروه دوم، والدینی هستند که برقراری ارتباط مثبت را می‌فهمند. آنها با ملاطفت، نرمی و محبت رفتار می‌کنند و سخن می‌گویند. اما متاسفانه نرمش و ملایمت این نوع والدین مانع از آن می‌شود تا زمانی که باید اقتدار یا محدودیتی را به کودک نشان بدهند درست رفتار کنند. آنها ناگهان تغییر روش می‌دهند و با خشونت کلامی یا رفتاری کودک را وادار به انجام کاری می‌کنند.

گروه سوم، پدران ومادرانی هستند که روش برقراری یک ارتباط سالم را می‌شناسند. آنها همواره به یک شکل ثابت و درست عمل می‌کنند. آنها مثبت، صمیمی، گرم و واضح حرف می‌زنند و عمل می‌کنند. برقراری ارتباط با کودک به این شیوه به کودک می‌فهماند که پدر و مادر موقعیت را می‌شناسند و می‌فهمند و مطابق باآن حرف می‌زنند و عمل می‌کنند. این شیوه‌ای است که پدر و مادرها باید آن را یاد بگیرند.

روش های زیر به شما کمک می‌کند تا شیوه حرف زدن درست به کودکان بیاموزید:

• اسم کودک را بخوانید. صدا کردن نام کودک توجه او را به حرف‌های شما جلب می‌کند. کودکان خردسال اغلب به زمان‌هایی محدود توجه دارند بنابراین برای جلب توجه باید مدام نامش را صدا کنید.
• با کودک ارتباط چشمی برقرار کنید. تاثیر واژه‌ها را زمانی بهتر احساس می‌کنید که کودک را در محیطی آرام قرار دهید و به چشم هایش نگاه کنید و با آرامش با او حرف بزنید.
• به کودک فرصت‌ها و موقعیت‌های تازه را پیشنهاد بدهید. اگر می‌خواهید کودکتان با شما همراهی کند باید به او بگویید چرا باید به یک روش خاص عمل کند و به حرف‌هایتان گوش بدهد. او باید اهمیت و ارزش پیروی از حرف‌ها و دستورات شما را بداند. «وقتی از خونه بیرون می‌ری باید لباست رو عوض کنی. کدوم لباس رو دوست داری بپوشی؟»
• ساده بگیرید. کودکان نمی‌توانند چند دستور را همزمان انجام بدهند. به جای اینکه بگویید«پاشو درساتو بخون اما قبـــــلش اتاقتو مرتب کن و کفشاتو ببر بذار تو جا کفشی و لباساتو مرتب کن» اول یک خواسته ساده‌تر را از کودک بخواهید و سپس او را به انجام کارهای دیگر تشویق کنید.
• غر نزنید و بهانه نگیرید. به جای اینکه ابتدا روی ناکامی‌ها و ناتوانی‌های کودک تاکید کنید و مرتب از او بهانه جویی کنید که درست رفتار نمی‌کند روی نکات مثبت رفتاری او توجه کنید و درباره آنها بیشتر حرف بزنید.
• از جملات مثبت استفاده کنید. مدام به کودک نگویید«نه» یا «نکن» اگر همیشه به کودک بگویید «به لیوان دست نزن»، «ندو»، «لباستو کثیف نکن» او به سمت آن کشیده می‌شود و بالاخره لیوان را می‌شکند و لباسش را کثیف می‌کند. به جای این جملات منفی بگویید «لیوانو با دو دستت نگه دار»، «مراقب لباست باش»، «مراقب راه رفتنت باش». مثبت حرف زدن کار آسانی نیست اما تلاشی است که بسیار ارزنده است.از واژه‌های سرزنشی مثل «خرس گنده شدی»، تحقیر آمیز مثل«پسر بد» و بیان شرم و خجالت مثل «شرم به تو» استفاده نکنید. این نوع واژه‌ها و جملات احساس بی‌ارزشی را در کودک شما تقویت می‌کند.
• جدی اما مهربان باشید. اگر درمورد مساله‌ای تصمیم قاطع دارید باید به آن عمل کنید. اگر درخواستی از کودک دارید و یا چیزی را به کودک توصیه می‌کنید باید روی آن پافشاری کنید. مثلا اگر قرار است اتاقش را خودش تمیز کند نباید از آن کوتاه بیایید. در عین حال ســـــــعی کنید سخت گیر نباشید. چیزی فراتر از توانایی کودک از او نخواهید و یا با هدف تنبیه اینکار را نکنید. کمی هم مهربان باشید. اگر می‌بینید کودک تلاشش را برای جمع کردن اتاقش می‌کند می‌توانید در انتهای کار برای تشویق او را همراهی کنید و کمکش کنید تا کارش را بهتر انجام بدهد.
• آیا کودک منظور و هدف شما را فهمیده است؟ اگر احساس می‌کنید کودکتان واکنش درستی به درخواست‌ها و حرف هایتان نشان نمی‌دهد و گیج شده است. پرسش و درخواستتان را دوباره تکرار کنید تا متوجه شوید او موضوع را به خوبی فهمیده است. از او بخواهید آنچه به او گفته اید را تکرار کند.
• اگر کودکتان بسیار درگیر مساله‌ای می‌شود و به محیط اطراف و زمان توجهی نمی‌کند هر از چند گاهی به او یادآوری کنید که باید چه کارهایی بکند. مثلا بگویید«عزیزم دیگه کم کم باید بریم».
• قسم‌های کوچک و بی‌فایده نخورید و یا کودک را مجبور نکنید برای هرچیزی قسم بخورد. نگویید«راستشو بگو، قسم بخور که گلدونو تو نشکستی»
• وسط حرف کودک نپرید. اگر کودک برایتان ماجرایی را تعریف می‌کند تا انتهای داستان را گوش بدهید و حرفش را قطع نکنید. اگر مدام وسط حرف کودک بپرید یا اظهار نظرهای بی‌مورد بکنید او علاقه‌اش را برای مطرح کردن دیدگاهایش را از دست می‌دهد. مثلا اگر کودکتان اتفاقاتی که در مدرسه می‌افتد را برایتان تعریف می‌کند با پرسش‌های بی‌مورد او را سردرگم نکنید یا از ماجرا منحرف نشوید. سکوت کنید و احساسات‌تان را با لبخند یا تعجب نشان بدهید.
• رای کودک وقت بگذارید و تلاش کنید تا ارتباط موثری با هم برقرار کنید. یادتان باشد که گفتگو با کودکان وارد شدن به یک خیابان دو طرفه است. با آنها حرف بزنید و منتظر شنیدن پاسخ‌ها و واکنش هایشان باشید. گوش دادن نیز به اندازه حرف زدن مهم است.

موسیقی از اولین نغمه لالایی مادر، در رشد ذهنی کودکان نقش بازی می کند. موسیقی از تجربیات در خانواده، از رسانه های مختلف و بخشی از عبادات مذهبی و به عنوان یک موضوع درسی و در بازیهای کودکانه وارد زندگی کودک می شود. تحقیقات اخیر نشان میدهد که موسیقی علاوه بر ارزش وسیع اجتماعی، نقش مهمی در رشد ذهنی کودک دارد: چنانچه کودکان از سنین خردسالی با موسیقی سر و کار داشته باشند، این امر در سازماندهی دستگاه مرکزی اعصاب آنها اثر می گذارد و بنابراین، می تواند به عنوان وسیله موثری برای تربیت دوران کودکی مورد استفاده قرار گیرد.

نقش موسیقی در رشد مغز

آموزشهای ابتدایی در موسیقی و هنرها میتواند بر روی نمرات خواندن و ریاضیات کودکان مؤثر باشد. دیگر تحقیقات نیز اثرات مشابهی را نشان داده است. در واقع، نتایج به دست آمده در مورد کودکانی که در مدارس موسیقی مجارستان پذیرفته شده اند نیز مبین انعطاف پذیری آنان در یافتن مهارت هایی در ریاضیات و زبان می باشد که این گزارش ها در چندین دهه تأئید شده است.
چرا والدین و معلم کودک را از تجربه ای محروم میکنند که نشان داده شده است میتواند به رشد ذهنی او کمک کند؟ تحقیقات جدید نشان میدهد که آموزش موسیقی در سنین خردسالی میتواند در رشد اتصالات عصبی (neural connection) موثر باشد، اتصالاتی که برای درک پیچیدگی های ریاضی و مفاهیم علمی لازم است. این تحقیقات بین آموزش موسیقی و دیگر توانائی ها شناختی، به ویژه توانایی های فضایی، رابطه ی مهمی را نشان می دهند. منظور از توانائی های شناختی، استدلال تجریدی است که برای درک روابط بین اشیا بکار میرود مثلا هنگامی که می خواهیم کسری را محاسبه کنیم و یا شطرنج بازی کنیم.

یادگیری بسیار زود شروع می شود ـ حتی قبل از تولد
مطالعات در سراسر جهان نشان می دهد که تحریکات اولیه برای رشد مغز بسیار اهمیت دارد. یک محیط سرشار از تحریکات مناسب، باعث تقویت ارتباطات عصبی می شود که در مغز کودکان شکل می گیرد. مطالعات بر روی جانوران نیز این ارتباط وسیع را نشان می دهد. برای مثال، ویلیام گرینوگ (William Greenough)  از دانشگاه ایلینویز، دو گروه از موش ها را مورد آزمایش قرار داد. گروه اول در محیطی با تحریکات مناسب صوتی و گروه دوم در قفس های استاندارد با صداهای معمولی و یکنواخت. حیواناتی که در محیط اول بودند در میان سلولهای مغزشان 25% بیشتر ارتباط برقرار گردید. ماحصل کلام این که مغز از ابتدای رشد بسیار سازش پذیر و انعطاف پذیر است.

قویترین تأثیرات موسیقی از شرکت فعال در ساختن موسیقی به دست می آید. کودکانی که آموزش موسیقی می بینند به احتمال زیاد، از آنهایی که فقط موسیقی را منفعلانه میشنوند بیشتر سود خواهند برد. واضح است که تحریکات شناختی در خلال آموزش موسیقی به سطح بالایی میرسد.

موسیقی راه حلی برای تمامی مشکلات آموزشی نیست. ذهن بشر به شدت پیچیده است و دانش ما در این باره که «تأثیرات موسیقی در چه اندازه است» هنوز به کمال نرسیده است.با وجود این، موسیقی وسیله آموزشی قدرتمندی است که باید مورد استفاده قرار گیرد. در عین حال، باید مواظب باشیم تا اهمیت موسیقی از نظر زیبایی را کوچک نشماریم و این زیبایی را به زندگی کودکانمان وارد کنیم.  ما نباید تنها به این دلیل که موسیقی موجب رشد ذهنی کودک میشود، آنها را درگیر فعالیت موسیقایی کنیم. بزرگترها تنها از روی انجام وظیفه موسیقی نمیسازند. کودکان نیز باید چنین باشند. آموزش موسیقی دانش آموزان با احساسات آنان سر و کار دارد و در خلال بروز احساسات آنها صورت میگیرد.

تاثیر مستقیم موسیقی بر ذهن امری است بدیهی.  موسیقی به راحتی انسان را غمگین می کند، یا او را به هیجان در می آورد، می تواند فرد را منفعل کرده یا به رقص درآورد. در طول تاریخ موسیقی برای مراسم مختلف در اقوام مختلف وجود داشته. جنگ، مراسم مذهبی، آیین ها و جشن های سالیانه، عروسی و بسیاری دیگر از اتفاقات مهم در هر قومی همواره همراه با نوعی نوای موسیقی بوده.

گوش دادن منظم و مداوم به موسیقی کلاسیکال، تاثیرات بسیار مثبتی بر ذهن انسان می گذارد. موسیقی کلاسیک سرعت پردازش مغز را بیشتر کرده، خلاقیت فرد را بالا برده، ایجاد احساس شادمانی می کند و یکی از درمان های دپرسی است.

تحقیقات معاصر نشان داده که گوش دادن به موسیقی مناسب تاثیر مستقیمی بر هوش کودکان دارد. باور عمومی بر این است که موسیقی «موتزارت» هوش کودکان را افزایش می دهد. البته این باور درست و در عین حال تا حدی غلط است. نوع هارمونی و ملودی اثر است که منجر به این اتفاق می شود. اکثر آثار «موتزارت» دارای این خصوصیت هستند، اما نه همه آنها. «موتزارت» دارای قطعاتی است که  حتی امروزه هم مدرن به حساب می آیند (مانند برخی کوارتت های زهی اش) و این قطعات با اینکه همچنان تاثیر مثبتی بر مغز دارند، برای کودکان خیلی مناسب نیستند. موسیقی کلاسیکال مناسب کودکان باید از هر گونه دیزونانس شدید دوری جوید، حل شدن هارمونی های ناپایدار باید سریع و نرم انجام شود، ملودی ها شفاف باشند، ریتم نسبتا ثابت و پایدار باشد و پلی ریتمیک در اثر موجود نباشد و مدلاسیون ها به نرمی و درستی انجام شوند.

پزشکان معمولا توصیه می کنند که افراد مسن در دوران سالمندی باید آزمایش های خاصی را به طور مرتب انجام بدهند. بنابراین اگر شما هم وارد دهه ۵۰ و یا ۶۰ سالگی خود شده اید، آزمایش های ضروری را انجام دهید تا از سلامت جسمانی تان مطمئن شوید.

چکاپ‌‌هایی که باید از 50 و 60 سالگی به بعد انجام دهید

همه مردم باید بتوانند احساس خوبی نسبت به خود و زندگی شان داشته باشند. اگر سن تان بالای 60 سال است، فکر نکنید که نمی‌‌توانید مستقل‌، سرزنده و سلامت باشید.

شما می‌‌توانید حتی در 80 سالگی هم احساس پیری نکنید. اما چگونه می‌توان سالم و تندرست باقی ماند؟

بدین منظور باید همیشه مراقب بدن و سلامت جسمی‌تان باشید.

بنابه توصیه پزشکان، با انجام دادن مرتب آزمایش‌‌های ساده، می‌‌توانید به محض مشاهده مشکلی در بدن، به درمان پرداخته و قبل از اینکه وضعیت جسمی‌‌تان بحرانی شود، آن مشکل خاص را برطرف نمایید.

در واقع همه مردم چه جوان و چه مسن باید به وضعیت جسمانی‌شان اهمیت دهند و هیچ مشکلی را بدون توجه رها نکنند. این مساله برای افرادی که پا به سن می‌‌گذارند از اهمیت ویژه‌ای برخوردارست.

فشارخون
امروزه افراد بسیاری به فشار خون بالا مبتلا می‌‌شوند که برخی از آنها حتی از آن خبر ندارند. بنابراین افراد مسن با وجود فشار خون نرمال، باید هر دو سال یکبار فشار خود را بررسی کنند.

اما اگر شما از فشار‌خون نرمالی برخوردار نیستید، یا به بیماری‌‌های قلبی و عروقی، مغز، چشم و کلیه مبتلا هستید، فشارخون‌تان را باید دایم کنترل کنید.

آزمایش سرطان روده بزرگ
بنابر توصیه پزشکان افراد 50 سال به بالا باید مرتب آزمایش سرطان روده بزرگ انجام دهند. البته این آزمایش، به روش‌‌های مختلفی انجام می‌‌شود:

• آزمایش خون پنهان در مدفوع ( سالی یکبار)
• سیگموئیدوسکوپی ( هر 5 سال یکبار) و هر 3 سال یکبار به همراه آزمایش خون پنهان در مدفوع
• مغزی
• قند خون
•  مغزی
• کولونوسکوپی (هر ده سال یکبار)

معاینه لگنی و پاپ اسمیر
ممکن است این معاینه‌‌ها را برای افراد مسن، لازم ندانید. اما بسیاری از زن‌‌های بالای 60 سال، این آزمایش را مرتب انجام می‌‌دهند.

تست شنوایی
حداقل 25 درصد از افراد 65 تا 74 ساله و 50 درصد از افراد 74 سال به بالا، شنوایی شان را از دست می‌‌دهند که معمولا بر اثر بیماری‌‌های قابل درمان رخ می‌‌دهد و آنها به موقع به آن توجه نکرده‌اند.

آزمایش کلسترول
کلسترول بالا موجب سکته قلبی و مغزی می‌‌شود و معمولا افراد هرچه مسن‌تر می‌‌شوند، احتمال اینکه چربی بد خون‌شان افزایش یابد، بسیار زیاد است.

آزمایش آنوریسم
پزشکان به مردان 65 تا 75 ساله که سیگار می‌‌کشند، توصیه می‌‌کنند که یکبار آزمایش آنوریسم آئورت شکمی، بدهند.

این بیماری، بزرگ شدن موضعی آئورت شکمی‌‌است که معمولا نشان بارزی ندارد مگر اینکه هنگامی‌‌که پاره شود و ممکن است فرد را به کام مرگ بکشاند.

آزمایش هورمون تیروئید
مشکلات تیروئیدی معمولا نادیده گرفته می‌‌شوند. بنا به توصیه پزشکان، هر 5 سال یکبار باید این آزمایش انجام شود.

مشکلات تیروئیدی اگر بدون درمان باقی بمانند موجب ریزش مو، افزایش یا کاهش وزن، خستگی و افسردگی می‌‌شوند.

معاینه‌‌های دندانپزشکی سالمندان
دندان، لثه، دهان و گلو باید توسط دندانپزشک به‌طور مرتب معاینه شوند تا افراد دچار بیماری‌‌های لثوی نشوند. زیرا این بیماری‌‌ها، خطر سکته قلبی را افزایش می‌‌دهند.

کنترل وزن
ما معمولا با بالا رفتن سن دچار اضافه وزن می‌‌شویم و بدتر از همه اینکه، چربی‌‌های اضافه به دور شکم‌مان جمع می‌‌شود.

از طرفی به علت پایین آمدن سوخت و ساز بدن، کالری کمتری در بدن مان مصرف می‌‌شود. پس با وزن کردن مرتب خود به هر مقدار وزنی که اضافه می‌‌کنید، توجه نشان دهید.

آزمایش سرطان پروستات و پستان

خطر سرطان پروستات در آقایان و پستان در خانم‌‌ها معمولا با افزایش سن بیشتر می‌‌شود. بنابراین باید هر دو هر دو سال یکبار آزمایش بدهند.

در آزمایش سرطان پروستات، مقدار پادتن ویژه پروستات، در بدن آقایان بررسی می‌‌شود که از یک مقدار مشخص نباید بیشتر باشد.

مراقبت از چشم‌‌ها
بیماری‌‌های چشمی‌‌ مانند تحلیل ماکولا، آب مروارید و آب سیاه معمولا با افزایش سن در ارتباط هستند.

مراقبت از استخوان‌‌ها
پوکی استخوان، شوخی نیست. اگر فرد سالمند، پوکی استخوان داشته باشد و به آن توجه نکند، یک شکستگی کوچک مخصوصا در لگن ممکن است او را ناتوان ساخته و یا منجر به مرگش شود.

واکسن پنوموکوکی
بزرگسالان 50 تا 64 سال تقریبا به اندازه افراد 65 ساله و مسن تر به بیماری پنوموکوکی مبتلا می‌‌شوند. در نتیجه بهتر است تزریق واکسن از پنجاه سالگی به بعد صورت گیرد.

سن و خطر ابتلا به بیماری با هم مرتبط هستند. سیستم ایمنی شما شبکه ای پیچیده از سلول‌‌ها، بافت‌‌ها و اعضاست که با هم کار می‌‌کنند تا از شما در برابر عفونت محافظت کنند.

قندخون
دیابت برای سلامت بسیار خطرناک است و قندخون هر سه سال یکبار باید آزمایش شود.

سرطان پوست
معمولا سرطان پوست، بیش از 20 سال طول می‌‌کشد تا بروز کند و خوشبختانه بیشتر انواع سرطان پوست درمان پذیرند.

بنابراین با مشاهده کوچکترین تغییر در پوست و یا خال‌‌ها باید به پزشک مراجعه کرد.

بنابراین برای دیدن پزشک و مراجعه مرتب به او حتما  برنامه منظمی‌‌داشته باشید

با ورود روش های درمانی پیشرفته و تولید داروهای جدید، امید به زندگی در نسل جدید افزایش یافته که نتیجه آن منجر به بهبود کیفیت زندگی در سالمندی و افزایش طول عمر گردیده است. اما یکی از مشکلات  دوران سالمندی زوال عقل و اختلالات شناختی است که طول عمر باعث گردیده است موارد ابتلا به زوال عقل یا آلزایمر را در طی سالهای اخیر بیشتر از گذشته شاهد باشیم. پژوهشهای اخیر نشان داده اند که ارتباط معناداری بین چاقی در سنین میانسالی  با این اختلالات ادراکی وجود دارد.

ارتباط چاقی و کاهش حافظه در دوران سالمندی

کاهش توانایی فرد در فراگیری موضوعات جدید با کاهش توانایی در به یادآوردن دانسته های قدیم را «اختلال حافظه» می نامیم. در افراد سالمند مبتلا به بیماری های تحلیل برنده مغز و اعصاب مثل «آلزایمر»، اختلالات حافظه وجود دارد.اما آیا در افراد سالمند طبیعی هم که به هیچ بیماری شناخته شده ای مبتلا نیستند ممکن است درجاتی از ضعف حافظه وجود داشته باشد؟

برای شناخت  بهتر علت ارتباط چاقی میانسالی و خطر  کاهش توانایی ادراکی- شناختی و زوال عقل در سالمندی ، محققین  از طریق اسکن (تصویربرداری عملکردی  به روش تشدید مغناطیسی )  توانایی شناختی  گروهی از میانسالان ( بین سنین 40-60 ) را بررسی کردند. بررسی نتایج این اسکن نشان دهنده پاسخ عملکردی ضعیف ناحیه ای از مغز (لب آهیانه ای تحتانی )در  افراد چاق بود. این افراد  همچنین نسبت به افراد با وزن نرمال و دچار اضافه وزن، حساسیت انسولین کمتری داشتند  که نشان می دهد توانایی   بدن آنها درمصرف گلوکز ضعیف است . در صورتیکه پانکراس نتواند انسولین کافی برای جبران کاهش مصرف گلوکز ترشح کند، حساسیت انسولین ضعیف می تواند در نهایت منجر به بیماری دیابت گردد.

مطالعات نشان می دهد که اختلال در  حساسیت انسولین  که معمولا با چاقی همراه است ، ممکن است نقش یک میانجی را در افراد چاق در میانسالی ایفا نماید که نتیجه آن بروز اختلال ادراکی –شناختی در  سالمندی  یا همان آلزایمر خواهد بود.  جالب آن که بر اساس نظر پزشکان آنچه در مورد حساسیت به انسولین اهمیت دارد قابلیت اصلاح پذیری آن بوسیله ورزش و رژیم غذایی است .

زنان مسنی که اضافه وزن دارند بیشتر دچار ضعف حافظه می شوند . نکته جالب آن است که این تاثیر در زنانی که چاقی گلابی شکل دارند (تجمع چربی بیشتر در اطراف ران) بیشتر از زنانی است که دچار چاقی سیبی شکل هستند (تجمع چربی بیشتر در ناحیه شکم ) که احتمالا این امر وابسته به نوع سلولهای چربی ذخیره شده در اطراف ران نسبت به دور کمر است.

زنان مسنی که اضافه وزن دارند بیشتر دچار ضعف حافظه می شوند . نکته جالب آن است که این تاثیر در زنانی که چاقی گلابی شکل دارند (تجمع چربی بیشتر در اطراف ران) بیشتر از زنانی است که دچار چاقی سیبی شکل هستند (تجمع چربی بیشتر در ناحیه شکم ) که احتمالا این امر وابسته به نوع سلولهای چربی ذخیره شده در اطراف ران نسبت به دور کمر است.

مطالعه نشان داد که با هر یک واحد افزایش در شاخص توده بدنیBMI سطح حافظه یک درجه کاهش می یابد . آزمایشات ذهنی فوق توسط تست حافظه ۱۰۰ نمره ای انجام گرفت. اضافه وزن و چاقی به طور کلی مضر می باشد، ولی چگونگی تاثیر آن دربدن با مکان ذخیره چربی در ارتباط مستقیم است. همان طور که پیش از این نیز ذکر شد، تجمع چربی در اطراف ران تاثیر تخریبی بیشتری برحافظه خانم ها دارد و احتمالا این امر وابسته به نوع سلولهای چربی ذخیره شده در اطراف ران نسبت به دور کمر است. حقیقت آن است که نمی توان محل تجمع چربی را تغییر داد ولی قاعدتا هر چه فرد دچار اضافه وزن نباشد و این چربی ذخیره کمتر باشد بهتر است.

اعتقاد دانشمندان بر آنست که چربی بدن احتمالا در تشکیل پلاک های مربوط به بیماری آلزایمر و یا مقاومت در مسیر خون رسانی به مغز تاثیرگذار است. غالبا سلولهای چربی در بدن هورمون سیتوکین ترشح می کنند. این هورمون التهابی بر عملکرد ذهنی تاثیرگذار است. دانشمندان پیش از این نیز به این امر واقف بودند که انواع مختلف سلولهای چربی، انواع متفاوتی از سیتوکین را تولید می کنند که تاثیرات متفاوتی نیز بر مقاومت انسولین، چربی خون و فشارخون دارند. یک سوال کلیدی این است که کدام نوع از سلول های چربی مضرتر بوده و چگونه بر عملکرد مغزی تاثیر می گذارند .

نکته: علاوه بر مضرات متعددی که پیش تر در ارتباط چاقی و بروز بیماریهای متابولیک شناخته شده اند، شواهد نوین علمی حاکی از آنند که چاقی و افزایش نمایه توده بدنی BMI، تاثیر منفی بر عملکرد مغز، بخصوص حافظه دارد. لذا توصیه می شود، در جهت زندگی سالم، کنترل وزن را برای بهبود حافظه مغزی در سالمندی جدی بگیرید.

خانواده‌ اولین‌ و مهمترین‌ واحداجتماعی‌ است‌ که‌ در رشد و پرورش‌کودکان‌ نقش‌ بسزا و مهمی‌ دارد.
هر گونه‌ بی‌نظمی‌ و اختلال‌ درخانواده‌ مستقیم‌ و غیرمستقیم‌ روی‌کودکان‌ آن‌ خانواده‌ تأثیر منفی‌ ومخربی‌ دارد، چون‌ کودکان‌ همانندآینه‌ای‌ هستند که‌ روابط خانوادگی‌ رامنعکس‌ می‌نمایند.
آموزش‌ نیازهای‌ اساسی‌ به‌ کودکبرای‌ بقا و آمادگی‌ او برای‌ رسیدن‌ به‌دوره‌ بلوغ‌ مدت‌ زیادی‌ طول‌ می‌کشد...

کودکان ده ساله

در طی‌ این‌ مرحله‌ از رشد، کودک درمعرض‌ فشارهای‌ روانی‌ گوناگون‌ قرارمی‌گیرد و در خیلی‌ از مواقع‌ این‌فشارهای‌ روانی‌ به‌ دلیل‌ شدت‌ و تداوم‌سبب‌ بروز اختلال‌ رفتاری‌ و روانی‌ دراو می‌شود.
کودکان در سنین مختلف نیاز های گوناگونی دارند. و اگر نیاز های رشدی آنها در نظر گرفته نشود ممکن است به مشکلات رفتاری  خاصی بیانجامد . لذا بهتر است با نشانه های اختلال گونه کودکان در مراحل رشدی آشنا باشید تا در صورت نیاز به مشاور یا روان شناس مربوطه مراجعه نمایید. در این مقاله سعی داریم شما را با خصوصیات و ویژگی های ناسالم رفتاری کودکان 10 ساله آشنا کنیم.

• قوانین حاکم بر بازی‌ها را خوب نمی‌فهمد. به عنوان نمونه در بازی فوتبال نمی‌داند که دست زدن به توپ، خطا محسوب می‌شود یا در مدرسه از معلم برای خروج از کلاس درس اجازه نمی‌گیرد.
• افکاری دارد که برای خودش عذاب‌آور نیست اما اطرافیان آن را نمی‌توانند قبول کنند مانند فردی که وسواس دارد و نمی‌تواند بپذیرد که یکبار شستن دست‌ها با صابون کافی است و مکررا دست‌هایش را زیر شیر آب می‌گیرد و می‌شوید.
• در بازی‌های تیمی با سایر همسن و سالان و همکلاسی‌ها شرکت ندارد یا اگر داشته باشد نظم آن را به‌هم می‌ریزد.
• به دوستان خود تمایل کمی دارد و تمایل زیادی به راه‌اندازی دسته‌های خشونت مانند گانگسترها دارد
• از آتش‌افروزی لذت می‌برد.
• از حضور در جمع دوری می‌کند و افسرده به نظر می‌رسد.
• خوش‌خط نمی‌نویسد و در پیوسته نوشتن کلمات مشکل دارد.
• نمی‌تواند به راحتی اشیاء را پرت کند یا اشیایی که به سمت وی پرت می‌شوند را با دو دست محکم بگیرد.
• نسبت به دوستان و حیوانات خشن و بی‌رحم است.
• تا کاری را تلافی نکند دست برنمی‌دارد و رفتار مقابله‌جویانه دارد.
• رابطه بین علت و معلول را در چیزهایی که می‌بیند نمی‌تواند درک کند. به عنوان نمونه ناراحتی معلم از ننوشتن تکالیفش برای او مهم نیست زیرا آن را درک نمی‌کند یا وقتی والدین او را از انجام چیزی منع می‌کنند (با بچه‌های بزرگ‌تر از خودت شوخی نکن)، علت آن را نمی‌فهمد.
• در حل کردن مسایل ریاضی و خواندن فارسی مشکل دارد

روش‌ برخورد والدین‌ درهنگام‌ مواجهه‌ با اختلال‌ رفتاری‌و روانی‌ کودکان‌:

• والدین‌ نباید یکدیگر را متهم‌کنند زیرا اتهام‌ و مقصر دانستن‌یکدیگر سبب‌ ایجاد جو ناسازگاری‌ درخانواده‌ می‌شود. بدیهی‌ است‌ چنین‌ جومخربی‌ نه‌ تنها علت‌ واقعی‌ را مشخص‌نمی‌کند بلکه‌ موجب‌ تشدید این‌اختلالات‌ خواهد شد.
• والدین‌ در چنین‌ مواقعی‌بایستی‌ رفتارهای‌ سازگارانه‌ و صحیح‌کودکان‌ خود را شناسایی‌ کنند و درهنگام‌ بروز چنین‌
  رفتارهای‌ سازگارانه‌به‌ تشویق‌ آن‌ بپردازند.
• والدین‌ بایستی‌ علاوه‌ براقدامات‌ فوق‌ در هنگام‌ بروز اختلال‌رفتاری‌ کودکان‌ به‌ متخصص‌ مربوط خصوصا روانپزشک، و مشاور خانواده‌،مراجعه‌ نمایند تا اولا علت‌ این‌اختلالات‌ دقیقا مشخص‌ شود، ثانیادرمان‌ جامع‌ و صحیح‌ انجام‌ گیرد. ثالثااز مزمن‌ شدن‌ این‌ اختلالات‌ پیشگیری‌شود.
• والدین‌ نباید کنترل‌ خود را ازدست‌ بدهند، زیرا از دست‌ دادن‌ کنترل‌و خونسردی‌ سبب‌ تشویق‌ و دلهره‌بیش‌ از حد آنان‌ می‌شود که‌ خود سبب‌می‌گردد اضطراب‌ و تشویق‌ کودکافزایش‌ یابد.
• عضی‌ از والدین‌ شاید جهت‌خاموش‌ نمودن‌ رفتارهای‌ ناسازگارانه‌ واختلال‌ رفتاری‌ کودک متوسل‌ به‌پرخاشگری‌ و تنبیه‌ بدنی‌ و یا تحقیر وسرزنش‌ و اعمال‌ رفتارهای‌پرخاشگرانه‌ شوند، این‌ دسته‌ از والدین‌باید بدانند تنبیه‌ بدنی‌، تحقیر وسرزنش‌ نه‌ تنها در دراز مدت‌ تأثیری‌در درمان‌ اختلال‌ رفتاری‌ کودکان‌ندارد بلکه‌ موجب‌ می‌شود رفتارهای‌ناسازگارانه‌ و اختلال‌ رفتاری‌ به‌ شکل‌گسترده‌تر، جدیدتر و وخیم‌تر بروزنماید.

بچه‌های این سن و سال در مرز سال‌های قبل از بلوغ هستند. ممکن است برخی دخترها به تدریج علایم بلوغ را از خود نشان بدهند. با افزایش اعتماد به دوستان، روش زندگی و رفتارهای ایشان را به عنوان الگو بپذیرند و به تدریج وابستگی به والدین کمتر می‌شود. این امر گاهی باعث درگیری بین والدین و کودک می‌شود که نباید خیلی به آن اهمیت داد. والدین باید به جای درگیری با کودک محیطی را فراهم کنند که این رفتارها تبدیل به رفتارهای مثبت شود.

این گروه سنی برای تقویت اعتمادبه‌نفس نیازمند حمایت‌ها و تشویقات پدر و مادر هستند. در زمینه‌هایی که کودک می‌تواند پیشرفت یا برتری خوبی نسبت به هم سن و سالانش داشته باشد مانند فعالیت‌های ورزشی یا شرکت در کلاس‌های آموزشی غیردرسی به افزایش اعتمادبه‌نفس کودک و بهتر شدن رابطه با والدین منجر می‌شود. شرکت در فعالیت‌های ورزشی بیش از سنین کمتر لازم است. غذاهای روزانه حتما باید در کنار خانواده صرف شود. در باره رفتارهای جنسی و خویشتن‌داری باید توضیحات لازم به کودک داده شود. درباره وقتی که با دوستانش می‌گذراند کنکاش هوشمندانه لازم است و حتما باید دوستان کودک و خانواده‌شان توسط والدین ارزیابی شوند.

افراد در دوران سالمندی دچار یک سری تغییرات در سیستم گوارشی و فیزیولوژی خود می گردند که لزوم دارد با توجه به این موضوع برنامه تغذیه ای آنان تغییر کند.

بیماری های شایع در سالمندان

یبوست

شایع ترین مشکل سالمندان مشکل یبوست است و سالمندان باید یا نوشیدن مایعات و مصرف میوه جات به صورت خام یا پخته جلوی ان  را بگیرتد.

مصرف میوه ونوشیدن مایعات جهت جلوگیری از یبوست در سالمندان ضروری است.
با توجه به تغییرات جسمی دوران سالمندی که زمینه ساز بسیاری از مشکلات تغذیه ای است، سالمندان باید همیشه توصیه های بهداشتی را در روند تغذیه ای خود به یاد دارا باشند.

وجود بیماری های مزمن که نیاز به محدودیت غذایی دارد، کاهش اشتها، تغییر در احساس بویایی، چشایی و بینایی، ایجاد مشکلات دهان و دندان، کاهش ترشحات و بزاق دهان، کاهش تحرک بدنی و بروز تداخل دارو و غذا از مشکلاتی است که روند تغذیه ای را در سالمندان تحت تاثیر قرار می دهد.

البته یک سری عوامل اجتماعی و روانی نیز در دوران سالمندی، تغذیه شخص را تحت تاثیر قرار می دهد، سالمندان به دلیل از دست دادن اطرافیان، دچار احساس تنهایی و افسردگی می شوند و تمایل شان به سفره غذا کاهش می یابد و گاهی نیز به دنبال شکل گیری انزواطلبی و گوشه گیری، علاقه این افراد به طبخ غذا کاهش می یابد.

لازم است با مصرف چاشنی در غذای افراد سالمند، غذای خوش رنگ و تزیین شده، جهت افزایش اشتهای این افراد تهیه کرد و  سالمندان باید با کاهش حجم وعده های غذایی، تعداد این وعده ها را به 6 وعده غذایی در طول روز افزایش دهند.

یبوست مزمن

یکی از مشکلات شایع در دوره سالمندی بیماری یبوست مزمن است .

این مشکل در اثر عدم تحرک و استفاده از برخی داروها بروز می کند، لذا توصیه می شود به منظور رفع این مشکل، سالمندان از مصرف میوه و سبزیجات تازه و خام غافل نشوند و همچنین مصرف میوه های کمپوت شده و نان های سبوس دار، نوشیدن آب به میزان کافی، مصرف معمول داروهای ملین و مسهل(ادرار آور)، خشکبار نظیر آلو و انجیر، افزایش فعالیت بدنی روزانه و استراحت به حد کافی را در برنامه زندگی خود قرار دهند.

پوکی استخوان

با توجه به این که در دوره سالمندی تراکم استخوان ها کاهش می یابد و استخوان ها مستعد شکستگی هستند، افراد باید از شیر به عنوان مهمترین منبع تامین کلسیم بدن در سبد غذایی خود استفاده کنند.

افراد در دوره سالمندی با بیماری عدم تحمل لاکتوز مواجه شده و نمی توانند از شیر استفاده کنند، لذا پیشنهاد می شود این گونه افراد از فرآورده های لبنی مثل ماست، دوغ و یا پنیرهای کم چرب بهره گیرند.

کم خوابی

کم خوابی از دیگر مشکلات سالمندان است و   نوشیدن یک لیوان شیر قبل از خواب و کاهش مواد کافئین دار و محرک سیستم اعصاب قبل از خواب، می تواند اختلال خواب را کاهش دهد.

اجتناب از مصرف مواد غذایی پرچرب، سرخ شده و سبزیجاتی مثل کلم و برخی حبوبات که موجب نفخ شکم می شود از نکات مهم و قابل توجه در این دوراناست.

مصرف تخم مرغ نباید در این دوران بیش از 3 عدد در هفته تجاوز کند و علاوه بر آن مصرف تخم مرغ آب پز به جای نیمرو توصیه می شود.

.

وقتی به دوران سالمندی می رسیم، عده ای دچار برخی بیماری های مزمن می شویم و عده هم خدارو شکر سالم می مانیم، می خواهیم بدانیم که در دوران سالمندی چگونه می توانیم روابط زناشویی خود را حفظ کنیم؟

باید بدانید کسانی که از خودشان مراقبت می کنند، می توانند از بسیاری از بیماری هایی که باعث سالخوردگی زودرس می شوند، جلوگیری کنند. بدین وسیله میتوانند روابط زناشویی خود را تا این دوران ادامه دهند.

زندگی زناشویی و دوران سالمندی

تا به حال بیشتر پژوهش ها درباره سالمندی بر بیماری های وخیم مانند بیماری قلبی، زوال عقلی، آرتریت، مشکلات پروستات و مانند آن متمرکز بوده است؛ در حالی که پژوهشگران در حال گسترش افق های دیدشان هستند تا مسایل کمتر حیاتی را هم در نظر بگیرند.

امور جنسی نمونه مهمی از این موارد است. به تازگی گزارش های متعددی منتشر شده است که موضوع سالمندی و فعالیت جنسی را روشن تر کرده و یکی از آنها بیانگر آن است که فعالیت جنسی به خودی خود ممکن است از اختلال کارکرد جنسی در مردان سالمند جلوگیری کند.

فعالیت جنسی در بیشتر مردان در طول زمان کاهش می یابد. این کاهش معمولا تدریجی است و جلب نظر نمی کند. با وجود اینکه میل جنسی در مردان سالمندتر باقی می ماند، به تدریج میزان اشتغال خاطر آنها به امور جنسی کاهش می یابد.

به عبارت دیگر، با وجود داشتن میل جنسی، میل به انجام این عمل کاهش می یابد. بسیاری از مردان سالمند به امور جنسی فکر می کنند، اما انگیزه ای برای به مرحله عمل در آوردن این فکر ندارند. حتی هنگامی که انگیزه پیدا می کنند، ممکن است بدنشان با آنها همراهی نکند.

کارکرد جنسی مردان نسبت به علاقه یا میل جنسی به طور شاخص با سرعت بیشتری نزول می کند. بیشتر مردان با افزایش وزن، کاهش پاسخ دهی جنسی را تجربه می کنند. نعوظ ها کندتر رخ می دهد و افکار شهوانی برای تحریک جنسی آنها کافی نیست و نیاز بیشتری به تحریک جسمی پیدا می کنند. تغییرات مربوط به سن در فعالیت جنسی مردان مستقل از عوامل میان فردی است. نعوظ های شبانه که رخدادی طبیعی است و حین خواب عمیق رخ می دهد، با افزایش سن کاهش می یابد و مردان 45 تا 54 ساله به طور میانگین 3/3 بار نعوظ در طول شب را تجربه می کنند.

در فاصله سنین 65 تا 75 سال این میانگین به 3/2 بار می رسد. مدت نعوظ های شبانه با افزایش سن کاهش پیدا می کند و شدت آن هم کم می شود.

تغییرات به علت بیماری

در مردانی که وضع سلامت مناسبی دارند، همه این تغییرات باعث کاهش نسبی فعالیت جنسی می شود اما در برخی از مردان این تغییر به صورت ناگهانی و شدیدتر رخ می دهد.

از آنجا که اختلال نعوظ در سالمندان بسیار شایع است، بسیاری از افراد آن را بخش طبیعی فرآیند پیری تلقی می کنند، در حالی که اینگونه نیست. اختلال نعوظ بیانگر اثر بیماری های مزمنی است که به طور فزاینده ای با افزایش سن شایع می شود.

مهم ترین این بیماری ها تصلب شرایین (آتروسکلروز) و فشار خون بالا است که بر عروق خونی اثر می گذارند و دیابت که جریان خون و اعصاب را مختل می کند. استرس، افسردگی و اضطراب درباره داشتن کارکرد کامل جنسی ممکن است فعالیت و ارضای جنسی را با افزایش سن کاهش دهد.

عوامل دیگری مانند مشکلات زناشویی، مشکلهای ارتباطی، نداشتن مهارت های جنسی و ملال و کسالت نیز ممکن است این وضعیت را بدتر کنند. از طرف دیگر هر یک از همسران ممکن است انتظار دارا باشند با ادامه زندگی مشترک ، فعالیت و صمیمیت جنسی شان بالاتر رود و اگر این انتظارات برآورده نشود، هر دوی آنها باید به جستجوی علل و درمان های در دسترس بپردازند.

علل تغییرات جنسی با افزایش سن

رفتار جنسی رویداد پیچیده ای است و دانشمندان همه عوامل موثر در کارکرد جنسی مردان جوان را هم نمی دانند، چه برسد به عوامل دخیل در تغییرات فعالیت جنسی با افزایش سن. باوجود این، روشن است که هورمون ها، اعصاب و عروق خونی در تغییرات فعالیت جنسی مردان با افزایش سن دخالت دارند.

داروهای بهبوددهنده نعوظ

داروهای درمان کننده اختلال نعوظ مانند «ویاگرا» اثر گسترده ای بر فعالیت جنسی، سلامت روانی و روابط زناشویی دارد اما مردان مبتلا به اختلال کارکرد جنسی باید با پزشکشان مشورت کنند تا علل زمینه ساز مشکل آنها روشن شود.

اگر مشکل، اختلال کارکرد نعوظ باشد، باید عوامل خطرساز برای بیماری های قلبی-عروقی (در اختلال نعوظ هم نقش دارند) از جمله میزان غیرطبیعی کلسترول خون، فشار خون بالا، دیابت، سیگار کشیدن، چاقی و ورزش نکردن را شناسایی و درمان کرد.

در واقع ابتلا به اختلال کارکرد نعوظی حتی در مردانی که علایمی ندارند، یک عامل قوی پیش بینی کننده بیماری قلبی در آینده است. در مورد اختلال نعوظ هم گرچه درمان ها به فرد کمک می کنند اما بهترین کار پیشگیری است یعنی سیگارنکشیدن، ورزش منظم لاغر باقی ماندن. بالاخره نتایج یک بررسی نشان می دهد که خود فعالیت جنسی ممکن است به حفظ کارکرد نعوظ در مردان سالمند کمک کند.

حتما می‌دانید که هیچ کودکی نابغه به دنیا نمی‌آید ولی نقش کسی که او را پرورش می‌دهد و در مورد اهمیت آموزش قبل از دبستان و رشد مغزی کودکان اطلاع دارد، بسیار مهم است زیرا این شانس را به کودک می‌دهد تا بیشتر از همسالانش بیاموزد و استعدادهای نهفته‌اش به شکوفایی برسد.

البته اغلب ما قدرت آموختن کودکان را دست‌کم می‌گیریم و به توانایی‌های آنها درست توجه نمی‌کنیم، در حالی که این کار در درجه اول اهمیت قرار دارد. شاید به عنوان والدین کودکان 5 تا 9 ساله فکر کنید، تمام تلاش خود را برای رشد ذهنی فرزندان‌تان انجام داده‌اید. از هنگام نوزادی برایشان کتاب خوانده‌اید، سرگرمی‌های فکری و اسباب بازی‌های ذهنی برایشان تهیه کرده‌اید، آنها را با کتابخانه آشنا کرده‌اید و اکنون هم در یک مدرسه خوب درس می‌خوانند. اما آیا باید از این پس خیال‌تان راحت باشد؟ پدر و مادر با تشویق هر گام کوچک کودک، کمک بزرگی به خلاقیت‌های بزرگ‌تر وی در آینده خواهند کرد. اکنون محققان معتقدند که تحریک‌های ذهنی کودکان از سوی والدین نقشی بسیار مهم در تقویت هوش آنها دارد.

عوامل موثر بر افزایش هوش کودک

مطالعه‌ها نشان می‌دهند ژن و محیط هر دو سهم فراوانی در افزایش هوش کودک دارند و در این راستا عوامل محیطی را سلامت، تغذیه و تربیت خانوادگی معرفی کرده‌اند. براساس یافته‌های اخیر، حتی اگر ژن‌ها نقش اصلی در میزان ضریب هوشی افراد داشته باشند، هرگز نمی‌توان تاثیر والدین را بر ذهن کودک نادیده گرفت. به خصوص در سال‌های اول زندگی کودک، وقتی مغز هنوز در حال شکل گیری و تکامل است، توجه والدین حتی اگر شرکت در بازی ساده‌ای چون دالی موشک باشد به ایجاد مداربندی‌های مغزی پیچیده و ضروری و تقویت آن برای ارتقای هوش کودک کمک می‌کند.

دوسال اول زندگی؛ دوران طلایی رشد مغز

یک استاد روان‌شناسی کودک، می‌گوید: «واقعا لازم است والدین بدانند که چقدر داده‌هایشان به فرزندان، مهم و سرنوشت‌ساز است و کودک از سنین بسیار پایین و بدو تولد تحت تاثیر‌تربیت والدین قرار می‌گیرد.» در عین حال، تحقیقات دانشمندان روی دو گروه شاهد و آزمایشی از کودکان نشان داده است که تجارب و تعالیم دوران کودکی روند رشد و تکامل مغزی را تسریع و تقویت می‌کند. دو سال اول زندگی به نوعی دوره طلایی رشد مغزی کودک است و این زمان دوران ایجاد ارتباط‌ های مغزی به حساب می‌آید.

به چشمان کودک نگاه کنید

چشمان نوزاد در شش هفتگی تا فاصله 5/17 سانتی‌متری متمرکز می‌شود و این دقیقا به‌ اندازه فاصله‌ای است که شما کودک را جلوی خود نگه می‌دارید و به صورت او نگاه می‌کنید. این عمل ارتباط‌های مغزی را به الگویی تشخیصی که با هر بار دیدن تقویت می‌شود، تبدیل می‌کند و به کودک کمک می‌کند در شناخت مفاهیم مشابه و نامتشابه مهارت بهتری کسب کند.

با کودک‌تان صحبت کنید

فرمان‌های اولیه زبانی برای کودک بسیار مهم هستند زیرا زبان در موفقیت عملکرد ذهنی بسیار اهمیت دارد و هر درک و استنباطی از زبان به ایجاد توانایی کلامی‌و بیان صحیح لغت‌ها کمک می‌کند و این در حالی است که دامنه لغت‌های کودک به طور مستقیم با میزان صحبت والدین طی دو سال اول زندگی او ارتباط دارد.

مهدکودک استاندارد و افزایش هوش کودک

شما یک روز فرزند خود را زیر نظر بگیرید، آنگاه بیشتر سوال‌های او را جدی خواهید گرفت. زیرا می‌فهمید که چه چیز او را شادتر می‌کند، چه چیزی موجب تمرکز بیشتر فکر او می‌شود و چه چیز علاقه او را طولانی‌تر به اشیا و محیط اطرافش می‌کند. پس آموزش قبل از دبستان، به این معنی است که والدین کشش و ظرفیت آموزشی فرزندشان را درک کنند و خواسته‌های مغز در حال رشد او را فهمیده، اطلاعاتی را در اختیارش بگذارند که ذهن کودک به آن نیاز دارد.

حتی اگر ژن‌ها نقش اصلی در میزان ضریب هوشی افراد داشته باشند، هرگز نمی‌توان تاثیر والدین را بر ذهن کودک نادیده گرفت. به خصوص در سال‌های اول زندگی کودک، وقتی مغز هنوز در حال شکل گیری و تکامل است.

موفقیت کودک‌تان را جشن بگیرید

وقتی کودک‌تان موفق می‌شود برای اولین بار از فنجان آب بخورد و شما فریاد شادی سر می‌دهید، این عمل شما نه تنها او را خوشحال می‌کند، بلکه ارتباط‌های قشر جلویی مغز و بخش درونی مغز او را که جایگاه احساس‌ها است، تقویت می‌کند. بین 10 تا 18 ماهگی این ارتباط‌های مغزی شکل می‌گیرد. برای مثال وقتی اولین گام‌های او را تشویق می‌کنید، این عمل باعث خوشحالی او می‌شود و در پی آن جریانی از مواد شیمیایی در مغز او آزاد می‌شود که این چرخه را تقویت می‌کند. در مقابل، هرگونه بی‌توجهی والدین به رفتارهای کودک، موجب تقویت نشدن چرخه ارتباط‌های مغزی او می‌شود و کودک نسبت به انجام کارهای جدید دلسرد می‌شود. در عین حال، دامنه لغت‌های کودک به میزان صحبت والدین طی دو سال اول زندگی او بستگی دارد.

کنجکاوی کودک را تحریک کنید

همگام با رشد جسمانی کودک، قدرت تفکر و اندیشه او نیز در حال رشد و شکوفایی است. او از طریق تجربه وقایع جدید در زندگی دنیا را می‌شناسد و آن را کشف می‌کند. نیازی نیست کنجکاوی را به بچه‌ها آموزش دهیم، بلکه باید وجود سرشار از کنجکاوی‌شان را به صورت هدفمند ارضا کنیم. پدر و مادر با تشویق هر گام کوچک کودک، کمک بزرگی به خلاقیت‌های بزرگ‌تر وی در آینده خواهند کرد.

فقط پدر و مادر نباشید

هرگز توجه خود را از فرزندان‌تان دریغ نکنید. گرچه توجه والدین در سنین پایین برای کودک بسیار مهم است، اما پیشرفت ذهنی و هوشی او در این سنین به پایان نمی‌رسد. شبکه‌های عصبی به‌خصوص آنها که به احساس‌ها مربوط می‌شوند تا سنین نوجوانی در حال توسعه‌اند. بنابراین با افزایش سن می‌توانید به کتاب خواندن فرزندتان اهمیت بیشتری بدهید، او را در گفت‌وگوهای خانوادگی سهیم کنید، از وی نظر بخواهید، و نیز مشوقی مهربان برایش باشید. علاوه بر اینها، نقش ما به عنوان پدر و مادر تنها به دوران کودکی و نوجوانی محدود نمی‌شود زیرا فرزندان در جوانی و بزرگسالی هم به پشتیبان و راهنما نیاز دارند.

برای اشیا اسم بگذارید

کودکان حتی پیش از آنکه بتوانند صحبت کنند، قادرند بسیاری چیزها (برای مثال اجسام مختلف و رنگ‌ها) را درک کنند. در این سن اگر به او بگویید: «عروسک خرسی سفیدت را بیاور.» او دقیقا می‌داند این اسم متعلق به کدام اسباب بازی‌اش است. بنابراین یکی دیگر از وظایف والدین نامگذاری انواع رنگ‌ها، اندازه‌ها و شکل‌ها برای تقویت درک کودک است.

دانشمندان معتقدند تعلیم سرودهای گروهی برای کودکان 3ساله باعث تقویت قدرت استدلال انتزاعی آنها می‌شود. این کودکان در ترکیب و ساخت پازل در مقایسه با بچه‌هایی که چنین تمرین هایی نداشته‌اند، دقیق‌تر و سریع‌تر بوده و در درک مفاهیم ریاضی نیز موفق‌تر خواهند بود.

سالمندی سالم تنها به معنای عدم وجود بیماری مهم و ناتوانی نیست بلکه سلامت روان ، حفظ توانایی های شناختی و توانایی حفظ ارتباطات و فعالیت های اجتماعی را نیز شامل می شود. شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه فعالیت بدنی منظم برای حفظ سلامتی ضروری است در حالیکه در سراسر جهان ، عدم فعالیت به همراه استعمال سیگار ، نوشیدن بیش از حد الکل و چاقی به عنوان یکی از علل عمده کاهش امید به زندگی رتبه بندی می شود.

ورزش و سالمندی

احتمال سالمندی سالم در افرادی که به طور منظم حداقل یکبار در هفته فعالیت بدنی متوسط یا شدید داشتند نسبت به افرادی که غیرفعال باقی مانده بودند ۴ – ۳ برابر بیشتر بود.

احتمال سالمندی سالم در افرادی که از نظر فیزیکی فعال شدند نسبت به کسانی که فعالیت نداشتند ۳ برابر بیشتر بود و این احتمال در کسانی که در طی تمام دوره فعال باقی ماندند نسبت به افرادی که به طور مداوم غیرفعال بودند ۷ برابر بیشتر بود.

با توجه به نتایج این مطالعه فعالیت بدنی مناسب و منظم در افراد سالخورده نقش مهمی در حفظ سلامتی و داشتن زندگی مطلوب و نیز پیشگیری از بسیاری از عوارض دوران سالمندی دارد.