درمان افسردگی : درمان، دارو، خودیاری؟ اگر گزینه های مختلف درمانی برای افسردگی را اشتباه گرفته اید، در اینجا نحوه تصمیم گیری بهترین روش برای شما آورده شده است.
گزینه های درمان افسردگی من چیست؟
وقتی افسرده هستید، احساس می کنید هرگز از زیر سایه تاریکی خارج نمی شوید.
با این حال، حتی شدیدترین افسردگی قابل درمان است.
بنابراین، اگر افسردگی شما را از زندگی کردن زندگی مورد نظر خود باز می دارد، در جستجوی کمک دریغ نکنید. از درمان گرفته تا دارو تا تغییرات در شیوه زندگی سالم، گزینه های مختلف درمانی زیادی وجود دارد.
البته، دقیقاً همانطور که هیچ دو نفر دقیقاً تحت تأثیر افسردگی قرار نگرفته اند، و هیچ درمانی "به یک اندازه متناسب با همه" برای درمان افسردگی وجود ندارد.
آنچه برای یک شخص مفید است ممکن است برای شخص دیگری کار نکند. با آگاه سازی هرچه ممکن، می توانید درمانهایی را پیدا کنید که می تواند در غلبه بر افسردگی به شما کمک کند، دوباره احساس خوشبختی و امیدوار کنید و زندگی خود را دوباره پس بگیرید.
می توانید از پرستار بیمار نیز راهنمائی هایی را برای بهبود حال فرد افسرده بخواهید.
نکات مربوط به درمان افسردگی
تا حد امکان در مورد افسردگی خود بیاموزید.
تعیین اینکه آیا علائم افسردگی شما ناشی از یک وضعیت پزشکی اساسی است مهم است. در این صورت، ابتدا باید با آن وضعیت درمان شوید.
شدت افسردگی شما نیز عاملی است. هرچه افسردگی شدیدتر باشد، درمانی که احتمالاً نیاز دارید شدیدتر است.
درمان افسردگی
برای یافتن درمان مناسب زمان لازم است.
ممکن است برای پیدا کردن درمان و پشتیبانی از بهترین عملکردها برای شما، آزمایش و خطا باشد.
به عنوان مثال، اگر تصمیم به پیگیری درمانی گرفتید، ممکن است چند تلاش برای یافتن یک درمانی که واقعاً با آن کلیک کرده اید، طول بکشد.
یا ممکن است یک داروی ضد افسردگی را امتحان کنید، فقط در صورتی که دریابید اگر روزانه نیم ساعت پیاده روی کنید به آن احتیاج ندارید. برای تغییر و کمی آزمایش آماده باشید.
به داروها اعتماد نکنید.
اگرچه دارو می تواند علائم افسردگی را تسکین دهد، اما معمولاً برای استفاده طولانی مدت مناسب نیست.
سایر درمان ها، از جمله ورزش و درمان، می توانند به همان اندازه داروها، بلکه حتی بیشتر از این ها مؤثر باشند، اما با عوارض جانبی ناخواسته همراه نیستند.
اگر تصمیم دارید که دارو را امتحان کنید، به یاد داشته باشید که هنگام ایجاد تغییر در شیوه زندگی سالم، دارو نیز به بهترین وجه کار می کند.
حمایت اجتماعی دریافت کنید.
هرچه روابط اجتماعی خود را بیشتر پرورش دهید، از افسردگی نیز محافظت خواهید شد.
اگر احساس گیر کرده اید، دریغ نکنید که با اعضای خانواده یا دوستان مورد اعتماد صحبت کنید یا به عنوان مثال در یک گروه پشتیبانی افسردگی به دنبال ارتباطات جدید باشید.
درخواست کمک نمی تواند نشانه ضعف باشد و به معنای این نیست که وظایف شما به عهده دیگران باشد.
غالباً، عمل ساده صحبت کردن رو در رو با فرد می تواند کمک بزرگی باشد.
درمان به زمان و تعهد نیاز دارد.
همه این درمان های افسردگی به زمان نیاز دارند و گاهی اوقات ممکن است احساس کندی یا ناامیدی شود.
این طبیعی است. بهبودی معمولاً فراز و نشیب دارد.
تغییر سبک زندگی: بخش اساسی در درمان افسردگی است
تغییرات سبک زندگی ابزاری ساده اما قدرتمند در درمان افسردگی است.
بعضی اوقات ممکن است همه شما نیاز داشته باشید.
حتی اگر به درمان دیگری نیز احتیاج دارید، ایجاد تغییر در شیوه زندگی مناسب می تواند به کوتاه تر شدن افسردگی کمک کند و از بازگشت آن جلوگیری کند.
سبک زندگی برای درمان افسردگی تغییر می کند
ورزش.
ورزش منظم می تواند به همان اندازه در درمان افسردگی موثر باشد.
ورزش نه تنها باعث افزایش سروتونین، اندورفین ها و سایر مواد شیمیایی خوب مغز می شود بلکه باعث رشد سلول ها و اتصالات جدید مغز می شود، دقیقاً مانند داروهای ضد افسردگی.
مهمتر از همه، شما نیازی به آموزش ماراتن برای به دست آوردن مزایا ندارید.
حتی یک پیاده روی روزانه نیم ساعته می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند. برای حداکثر نتیجه، در بیشتر روزها 30 تا 60 دقیقه فعالیت هوازی را هدف بگیرید.
درمان افسردگی
حمایت اجتماعی.
شبکه های اجتماعی شدیدا، انزوا را افزایش می دهد، که یک عامل خطر اساسی برای افسردگی است.
با دوستان و خانواده به طور مرتب در تماس باشید، یا به کلاس یا گروه بپیوندید. داوطلبانه راهی شگفت انگیز برای بدست آوردن حمایت اجتماعی و کمک به دیگران و در عین حال کمک به خودتان است.
تغذیه.
خوردن خوب و سالم هم برای سلامت جسمی و هم از نظر روحی برای شما مهم است.
خوردن وعده های غذایی مناسب و متعادل در طول روز به شما کمک می کند تا انرژی خود را حفظ کرده و نوسانات روحی را به حداقل برسانید.
در حالی که ممکن است شما به دلیل افزایش سریع آنها به غذاهای قندی علاقه مند شوید، کربوهیدرات های پیچیده انتخاب بهتری هستند.
آنها شما را بدون تصادف قند خیلی زود می گذرانند.
خواب.
خواب تأثیر بسیار خوبی بر خلق و خوی دارد.
هنگامی که خواب کافی ندارید، علائم افسردگی شما بدتر خواهد شد. کمبود خواب باعث تحریک پذیری، حالت خلقی، اندوه و خستگی می شود.
اطمینان حاصل کنید که هر شب به اندازه کافی می خوابید. تعداد بسیار کمی از افراد در کمتر از هفت ساعت شب عملکرد خوبی دارند. هر شب خواایی بین هفت تا نه ساعت داشته باشید.
برای کمک به مدیریت و کاهش استرس، تغییراتی در زندگی خود ایجاد کنید.
استرس بیش از حد افسردگی را تشدید می کند و شما را در معرض خطر افسردگی در آینده قرار می دهد.
نگاهی به جنبه های زندگی خود داشته باشید که شما را از استرس خارج می کند، مانند اضافه بار کار یا روابط غیرمجاز، و راه هایی برای به حداقل رساندن تأثیر آنها بیابید.
رد دلایل پزشکی افسردگی
اگر گمان می کنید ممکن است دچار افسردگی شوید و تغییرات در شیوه زندگی مؤثر نبوده است، برای معاینه کامل با پزشک معالج خود ملاقات داشته باشید.
اگر افسردگی شما نتیجه دلایل پزشکی باشد، درمان و داروهای ضد افسردگی برای کمک به شما کمترین کار را می کنند. افسردگی تا زمانی که مشکل اساسی بهداشتی شناسایی و درمان نشود، از بین نمی رود.
پزشک شرایط پزشکی را که از افسردگی تقلید می کند، بررسی می کند و همچنین اطمینان حاصل می کند که داروهایی مصرف نمی کنید که می تواند باعث افسردگی شود.
بسیاری از شرایط پزشکی و داروها می توانند علائم افسردگی از جمله غم و اندوه، خستگی و از بین رفتن لذت را به وجود آورند.
کم کاری تیروئید یا تیروئید کم تحرک، بویژه در خانم ها بوی شایع خلقی است. افراد مسن و یا هر کسی که هر روز داروهای مختلفی مصرف می کند، در معرض خطر تعامل دارویی است که باعث علائم افسردگی می شود.
هرچه داروهای بیشتری مصرف می کنید، خطر تعامل دارو بیشتر است.
درمان افسردگی
روان درمانی برای درمان افسردگی
اگر دلیل پزشکی علایم افسردگی شما وجود نداشته باشد، گفتگو درمانی می تواند یک درمان بسیار مؤثر باشد.
آنچه در درمان می آموزید مهارت و بینش به شما می دهد تا احساس بهتری داشته باشید و از بازگشت دوباره افسردگی کمک می کنید.
انواع مختلفی از درمان وجود دارد.
سه روش متداول که در درمان افسردگی مورد استفاده قرار می گیرد
شامل درمان شناختی رفتاری،
درمان بین فردی
و روان درمانی است. اغلب، یک رویکرد ترکیبی استفاده می شود.
برخی از انواع درمان ها روش های عملی در مورد چگونگی تغییر ساختار تفکر منفی و به کارگیری مهارت های رفتاری در مبارزه با افسردگی را به شما آموزش می دهند.
درمان همچنین می تواند به شما کمک کند تا از طریق ریشه افسردگی خود را دریافته و روی آن کار کنید، و به شما کمک می کند تا درک کنید چرا احساس می کنند روشی خاص، محرک های شما برای افسردگی و چه کارهایی برای سالم ماندن است.
استرس مراقب و فرسودگی شغل : خواسته های مراقبت از منزل می تواند بسیار فرسوده و پر تحرک باشد - به خصوص اگر احساس می کنید دغدغه فکری دارید یا کنترل کمی بر اوضاع ندارید.
اما مراحلی وجود دارد که می توانید برای تقویت استرس و برگشت مجدد حس تعادل، شادی و امید در زندگی خود استفاده کنید.
فرسودگی مراقب چیست؟
در حالی که مراقبت از یک دوست عزیز می تواند بسیار سودمند باشد، اما بسیاری از عوامل استرس زا را نیز درگیر می کند.
و از آنجا که در اغلب مواقع مراقبت یک چالش طولانی مدت است، تأثیر عاطفی می تواند با گذشت زمان کم رنگ شود یا برف ببندد.
ممکن است شما با سال ها یا حتی چندین دهه مسئولیت مراقبت حضوری روبرو شوید.
این امر می تواند بخصوص در مواردی ناامید کننده باشد که امید نباشد عضو خانواده بهتر شود یا اگر علیرغم بهترین تلاش های شما، وضعیت آنها به تدریج رو به زوال باشد.
اگر استرس مراقبتی بدون بررسی باقی بماند، می تواند بر سلامتی، روابط و وضعیت ذهنی شما تأثیر بگذارد –
درنهایت منجر به فرسودگی شغلی، حالت خستگی عاطفی، روحی و بدنی می شود.
و وقتی به آن نقطه رسیدید، هم شما و هم شخصی که مراقب آن هستید رنج خواهید کشید.
به همین دلیل مراقبت از خود یک تجمل نیست، یک ضرورت است.
پرورش بهزیستی جسمی و ذهنی خود به همان اندازه مهم است که اطمینان حاصل کنید که اعضای خانواده شما به ملاقات پزشک خود می روند یا به موقع داروهای خود را مصرف می کنند.
علائم و نشانه های استرس مراقب و فرسودگی شغلی
یادگیری علائم استرس مراقبتی و فرسودگی شغلی از اهمیت بسیاری برخوردار است،
بنابراین می توانید سریعاً اقدامات لازم را انجام دهید تا از بدتر شدن اوضاع جلوگیری کنید و بهبود وضعیت را برای شما و شخصی که مراقبت می کنید شروع کنید.
استرس مراقب و فرسودگی شغل : علائم و نشانه های استرس مراقب
اضطراب، افسردگی، تحریک پذیری
احساس خستگی کرده و فرار می کنید
خوابیدن مشکل
بیش از حد بر ناراحتی های جزئی اعمال می شود
مشکلات سلامتی جدید یا بدتر
تمرکز مشکل
احساس ناراحتی شدید می کنید
نوشیدن، سیگار کشیدن یا بیشتر غذا خوردن
غفلت از مسئولیت ها
کاهش فعالیت های اوقات فراغت
علائم و نشانه های رایج فرسودگی مراقب
شما انرژی بسیار کمتری نسبت به مدت زمانی که کاری انجام داده و مصرف کرده اید.
به نظر می رسد همه سرماخوردگی ها یا آنفولانزا را که می گذرد دچار آن می شوید.
شما دائماً خسته می شوید، حتی بعد از خواب یا استراحت.
شما از نیازهای خود غفلت می کنید، یا به این دلیل که خیلی شلوغ هستید یا دیگر اهمیتی نمی دهید.
زندگی شما حول محور مراقبت می چرخد اما رضایت کمی به شما می دهد.
حتی در صورت کمک به شما در آرامش نیز مشکل دارید.
شما به طور فزاینده ای بی حوصله و تحریک پذیر با فردی هستید که به خودتان اهمیت نمی دهید.
شما احساس درماندگی و ناامیدی می کنید.
در حالی که مراقبت از یک دوست عزیز هرگز خالی از استرس نخواهد بود،
نکات زیر می تواند به شما کمک کند تا بار کمتری داشته باشید، از علائم فرسودگی مراقب جلوگیری کنید و تعادل بیشتری در زندگی خود پیدا کنید.
با احساس توانمندی از فرسودگی مراقبت اجتناب کنید
استرس مراقب و فرسودگی شغل
احساس قدرت ناتوانی یکی از عوامل موثر در فرسودگی و افسردگی است.
و این یک دام آسان است که بتوانید به عنوان یک مراقب درگیرش شوید، به ویژه اگر در نقشی که انتظار نمی رود و یا ناتوان هستید از تغییر وضعیت برای بهتر پیش رفتن،که در آن گیرکرده اید.
اما مهم نیست که به دلیل شرایطتان، قادر به انجام آن نیستید. این خصوصاً در مورد ذهنیت شما نیز صدق می کند.
همیشه نمی توانید وقت، پول و یا کمک های جسمی مورد نظر خود را بدست آورید، اما همیشه می توانید خوشبختی و امید بیشتری کسب کنید.
پذیرش تمرین هنگام مواجهه با ناعادلانه بودن بیماری یک شخص عزیز یا بار مراقبت از آنها،
اغلب نیاز به درک شرایط و سؤال "چرا؟" در ذهنشان هست.
اما شما می توانید مقدار زیادی از انرژی را برای کشف در چیزهایی صرف کنید که نمی توانید تغییر دهید و برای آنها پاسخ روشنی وجود ندارد.
و در پایان روز، شما احساس بهتری نمی کنید.
سعی کنید از دام عاطفی احساس پشیمانی برای خود یا جستجوی کسی که مقصر باشد جلوگیری کنید.
انتخاب مراقبتی که خود انجام داده اید، را در آغوش بگیرید.
تصدیق کنید که علی رغم هرگونه نارضایتی یا سنگینی که احساس می کنید، تصمیم آگاهانه ای برای ارائه مراقبت ایجاد کرده اید.
روی دلایل مثبت انتخاب خود متمرکز شوید.
شاید شما به این دلیل از والدین خود مراقبت می کنید تا بازپرداختی برای مراقبت هایی که به شما ارائه داده اند تا بزرگ شوید را داشته باشید.
یا شاید به دلیل ارزش های شما یا مثالی باشد که می خواهید برای فرزندان خود تعیین کنید. این انگیزه های عمیق و معنادار می تواند به شما در دوره های دشوار کمک کند.
به دنبال روش های ایجاد رایطه قوی با شخصی که مراقبت می کنید، باشید.
در مورد راه هایی که مراقبت شما را قوی تر کرده است یا اینکه چگونه شما را به شخصی که از او مراقبت می کنید یا به سایر اعضای خانواده نزدیکتر کرده اید، فکر کنید.
اجازه ندهید کارفرما، سرپرستی زندگی شما را به عهده بگیرد.
از آنجا که پذیرش وضعیت دشوار هنگامی که مناطق دیگری از زندگی شما دارای ثبات است، آسانتر است، مهم نیست که اجازه ندهید مراقبت های بهداشتی تمام وجود شما را تصرف کند.
در مواردی سرمایه گذاری کنید که به معنای و هدف شما باشد، خواه خانواده، مساجد، سرگرمی مورد علاقه شما باشد یا حرفه شما.
روی چیزهایی که می توانید کنترل کنید متمرکز شوید.
شما نمی توانید ساعات بیشتری در روز آرزو کنید و یا برادر خود را مجبور کنید که بیشتر به شما کمک کند. به جای تأکید بر مواردی که نمی توانید کنترل کنید، به نحوه انتخاب عکس العمل در برابر مشکلات توجه کنید.
پیروزی های کوچک را جشن بگیرید.
اگر احساس ناامیدی کردید، به خود یادآوری کنید که تمام تلاش شما اهمیت دارد.
لازم نیست بیماری فرد مورد علاقه خود را درمان کنید تا تغییری ایجاد کند. اهمیت ساختن عزیز خود را در امنیت، آسایش و دوست داشتن کم نگیرید!
قدردانی لازم را بدست آورید
احساس قدردانی می تواند مسیری طولانی را طی کند که نه تنها یک موقعیت استرس زا را بپذیرید، بلکه از زندگی بیشتر لذت ببرید.
مطالعات نشان می دهد که مراقبان که احساس قدردانی می کنند، از سلامت جسمی و عاطفی بیشتری برخوردار هستند.
مراقبت از زندگی با وجود مطالباتش در واقع آنها را شادتر و سالم تر می کند.
برای درک بهتر شرایط کاری و حس بهتر داشتن با پرستار بیمار نیز می توانید صحبت کنید تا تجربیاتشان را در اختیار شما قرار بدهند.
استرس مراقب و فرسودگی شغل
استرس مراقب و فرسودگی شغل : اما اگر شخصی که از آن مراقبت می کنید دیگر قادر به احساس و قدردانی خود از وقت و تلاش شما نیست، چه کاری می توانید انجام دهید؟
تصور کنید که دوست شما در صورت سالم بودن چگونه جواب می داد.
اگر آنها با بیماری یا درد دلگیر نبودند (یا با زوال عقل غیرفعال شده اند)، دوست شما در مورد عشق و مراقبت شما چه احساسی می تواند داشته باشد؟
به خود یادآوری كنید كه اگر فرد توانایی داشته باشد، تشكر می كند.
علائم افسردگی و علائم هشدار دهنده : فکر می کنید ممکن است افسرده شوید؟
در اینجا برخی از علائم و نشانه ها را برای جستجوی و نکاتی برای دریافت کمک های مورد نیاز خود آورده ایم.
افسردگی چیست؟
گاهی اوقات احساس فرومایه پایین یک قسمت عادی از زندگی است، اما وقتی عواطفی مانند ناامیدی و ناخوشایندی دستگیر شوند و تازه از بین بروند، ممکن است دچار افسردگی شوید.
افسردگی بیش از حد موجب ناراحتی در پاسخ به مبارزات و مشکلات زندگی می گردد، سبب تغییر در عملکرد، فعالیت و فعالیت های روزانه شما می شود.
این می تواند در توانایی شما در کار، مطالعه، غذا خوردن، خوابیدن و لذت بردن از زندگی اختلال ایجاد کند. فقط تلاش برای گذراندن روز می تواند بسیار طاقت فرسا باشد.
در حالی که برخی از افراد افسردگی را "زندگی در سیاه چاله" یا احساس عذاب قریب الوقوع توصیف می کنند، عده ای دیگر احساس بی جان، تهی و بی احساس بودن می کنند.
به ویژه مردان می توانند احساس عصبانیت و بیقراری کنند.
با این حال، شما افسردگی را تجربه می کنید، در صورت عدم درمان ممکن است به یک وضعیت جدی برای سلامتی تبدیل شود. اما یادآوری این نکته حائز اهمیت است که احساس ناتوانی و ناامیدی علائم افسردگی هستند - نه واقعیت وضعیت شما.
مهم نیست که چقدر احساس ناامیدی می کنید، می توانید بهتر شوید.
با درک علت افسردگی و شناخت علائم مختلف و انواع افسردگی می توانید اولین قدم ها را برای احساس بهتر و غلبه بر مشکل بردارید.
علائم و نشانه های افسردگی
افسردگی در افراد مختلف متفاوت است، اما علائم و نشانه های متداول وجود دارد.
مهم است که به یاد داشته باشید که این علائم می تواند جزئی از پایین ترین سطح زندگی باشد.
اما هر چه علائم بیشتری داشته باشید، قوی تر هستند و ماندگاری آن بیشتر است - احتمال دارد که با افسردگی مواجه باشید.
احساس اضطراب، بی قرار و حتی خشونت. سطح تحمل شما پایین است، خلق و خوی شما کوتاه است و همه چیز و همه به اعصاب شما می رسد.
از دست دادن انرژی احساس خستگی، کندی و کشش جسمی.
ممکن است تمام بدن شما احساس سنگینی کند و حتی کارهای کوچک نیز خسته کننده هستند یا مدت زمان بیشتری طول می کشد.
خودنواختن. احساس شدید بی فایده یا گناه.
شما به سختی خود را به خاطر اشتباهات و اشتباهات ادراک شده مورد انتقاد قرار می دهید.
رفتار بی پروا.
شما درگیر رفتارهای فرار مانند سوء مصرف مواد، قمار اجباری، رانندگی بی پروا یا ورزش های خطرناک هستید.
مشکلات غلظت.
در تمرکز، تصمیم گیری یا به خاطر سپردن چیزها مشکل دارید.
درد و درد غیر قابل توضیح.
افزایش شکایات جسمی مانند سردرد، کمردرد، درد عضلات و درد معده.
خواب تغییر می کند.
یا بی خوابی، به خصوص از خواب بیدار شدن در ساعات ابتدایی صبح، یا خواب زیاد.
پیوند بین علائم افسردگی و اضطراب
اعتقاد بر این است که افسردگی و اضطراب ناشی از همان آسیب پذیری بیولوژیکی است که ممکن است توضیح دهد که چرا آنها اغلب دست به دست هم می دهند.
از آنجا که اضطراب افسردگی را بدتر می کند (و برعکس)، مهم است که به دنبال درمان برای هر دو بیماری باشید.
می توانید از پرستار بیمار نیز راهنمائی هایی را برای بهبود حال فرد افسرده بخواهید.
آیا افسردگی است یا اختلال دو قطبی؟
اختلال دوقطبی، که به افسردگی مانیک نیز معروف است،
شامل تغییر جدی در خلق و خو، انرژی، تفکر و رفتار می شود.
از آنجا که به نظر می رسد بسیار شبیه افسردگی است که در مرحله پایین است، اغلب نادیده گرفته می شود و تشخیص نادرست است.
این می تواند یک مشکل جدی باشد زیرا مصرف داروهای ضد افسردگی برای افسردگی دو قطبی در واقع می تواند شرایط را بدتر کند.
اگر تا به حال به مرحله ای رفته اید که احساس سرخوشی بیش از حد داشته اید، کاهش نیاز به خواب، افکار مسابقه و رفتارهای تکانشی، برای ارزیابی اختلال دو قطبی در نظر بگیرید.
علائم افسردگی و علائم هشدار دهنده : افسردگی و خطر خودکشی
افسردگی عامل اصلی خطر برای خودکشی است. ناامیدی و بی هدفی عمیقی که همراه با افسردگی است، می تواند خودکشی را تنها راه فرار از درد جلوه دهد.
علائم افسردگی و علائم هشدار دهنده
اگر فردی که دوست دارید افسردگی دارد، هرگونه صحبت یا رفتار خودکشی را جدی بگیرید و علائم هشدار را تماشا کنید:
صحبت در مورد کشتن یا آسیب رساندن به خود شخص است
ابراز احساسات ناامیدی یا گرفتاری شدن
یک نگرانی غیرمعمول با مرگ یا فوت
بی پروا عمل کنید، گویی که آرزوی مرگ دارند (مثلاً عبور از طریق چراغ قرمز)
تماس با مردم یا دیدار با خداحافظی
گرفتن امور به ترتیب (هدیه دادن اموال با ارزش، گره خوردن اهداف غایی)
گفتن چیزهایی مانند "همه بدون من بهتر خواهند بود" یا "من می خواهم بیرون"
تغییر ناگهانی از افسردگی شدید به بازیگری آرام و خوشحال
اگر فکر می کنید یک دوست یا یکی از اعضای خانواده در حال اقدام به خودکشی می باشند، نگرانی خود را ابراز کنید و سریعاً به دنبال کمک باشید.
صحبت کردن آشکار درباره افکار و احساسات خودکشی می تواند زندگی را نجات دهد.
نحوه علائم افسردگی با جنسیت و سن متفاوت است
افسردگی اغلب براساس سن و جنس متفاوت است و علائم آن بین زنان و مردان و افراد جوان و افراد مسن متفاوت است.
افسردگی در مردان
مردان افسرده کمتر به احساس غرور و ناامیدی خود می پردازند.
درعوض، آنها تمایل دارند که از خستگی، تحریک پذیری، مشکلات خواب و از دست دادن علاقه به کار و سرگرمی شکایت کنند. آنها همچنین به احتمال زیاد علائمی مانند عصبانیت، پرخاشگری، رفتار بی پروا و سوء مصرف مواد را تجربه می کنند.
درمان تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS) : اگر افسردگی عمده شما نسبت به سایر درمان ها مقاوم باشد، TMS ممکن است گزینه ای باشد. در اینجا نحوه استفاده از آن در درمان افسردگی و سایر اختلالات خلقی آورده شده است.
تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS) یک روش غیر تهاجمی است که پالس های انرژی مغناطیسی را در مناطق مختلف مغز که در کنترل خلقی درگیر هستند، هدایت می کند.
این پالس های مغناطیسی بدون درد از طریق جمجمه عبور می کنند و سلول های مغزی را تحریک می کنند که می توانند ارتباط بین بخش های مختلف مغز را بهبود ببخشند.
هنگامی که این پالس های TMS در فواصل منظم تحویل داده می شوند، به عنوان تکرار TMS (یا rTMS) شناخته می شوند. دقیقاً نحوه عملکرد TMS نامشخص است، اما به نظر می رسد تحریک تأثیر ماندگاری در عملکرد مغز دارد، که می تواند علائم افسردگی را کاهش داده و روحیه شما را تقویت کند.
ضربان مغناطیسی که به مغز شما می رود ممکن است ترسناک به نظر برسد و یا حتی تصاویر "درمان شوک" را که در فیلم هایی مانند One Flew Over the the Cuckoo به تصویر کشیده شده ترسناک باشد.
با این حال، پالس های مورد استفاده در TMS درمانی در واقع همان نوع و قدرت است که پالس های مغناطیسی مورد استفاده در ماشین های MRI دارند و بسیار بی خطر محسوب می شوند.
و بر خلاف درمان با تشنج (ECT) ، TMS به هیچ نوع آرام بخشی یا پس از درمان نیاز ندارد و بدون هیچ گونه عوارض جانبی حافظه یا شناختی همراه است.
در حقیقت، برای اکثر افراد TMS عوارض جانبی کمتری نسبت به داروهای ضد افسردگی دارد.
TMSدرمان تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS) : برای چه مواردی استفاده می شود؟
تاکنون در ایالات متحده، درمان تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال فقط برای درمان اختلال افسردگی اساسی تأیید شده است.
در حالی که افسردگی یک بیماری قابل درمان است، معمولاً TMS هنگامی مورد استفاده قرار می گیرد که درمان های استاندارد مانند درمان، دارو و تکنیک های خودی درمانی بی اثر بوده باشند - یا در مورد دارو، عوارض جانبی بسیار شدید است.
با این حال، در بسیاری از کشورهای اروپایی، TMS برای بسیاری از شرایط مشترک دیگر تأیید شده است:
اختلالات اضطرابی مانند OCD
اختلال استرس پس از ضربه (PTSD)
توانبخشی سکته مغزی
روانگسیختگی
بیماری پارکینسون
بیماری آلزایمر
درد مزمن
اعتیاد به نیکوتین
TMS حتی وعده در درمان خارج از برچسب شرایطی مانند وزوز گوش، فیبرومیالژیا، سندرم Tourette، اختلال طیف اوتیسم و اسکلروز متعدد را نشان داده است.
TMS برای افسردگی
افسردگی می تواند عواقب سنگینی را متحمل شود، و تغییر در نحوه فکر، احساس و عملکرد در زندگی روزمره خود را تغییر می دهد.
در حالی که بسیاری از افراد از طریق کمک به خود، درمانی، دارویی یا ترکیبی از این درمان ها می توانند از بین بروند، اما برای دیگران احساس ناامیدی هرگز از بین نمی رود.
اگر از افسردگی اساسی رنج می برید که نسبت به سایر درمان ها مقاوم است، بنابراین درمان تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS) گزینه ای از درمان است.
درست همانطور که داروهای ضد افسردگی قصد دارند مغز شما را از نظر شیمیایی تحریک کنند، TMS با استفاده از میدان مغناطیسی نیز همین کار را انجام می دهد.
درمان تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS)
می توانید از پرستار بیمار راهنمائی هایی را جویا شوید.
انواع دستگاه های TMS
انواع سیستم های TMS از جمله:
دستگاه های تحریک مغناطیسی transcranial سطح (TMS سطح)
از یک سیم پیچ مغناطیسی به شکل 8 استفاده می کنند که می تواند 0.6 اینچ را در زیر جمجمه نفوذ کند تا به نواحی خاص مغز برسد.
از یک کویل H بزرگتر استفاده می کنند که باعث می شود انرژی مغناطیسی به عمق بیشتری به مغز نفوذ کند، تا 1.6 اینچ از زیر جمجمه.
دستگاه های درمانی سریع TBS (پشت سر هم تتا)
برای درمان اختلال افسردگی اساسی به عنوان استاندارد TMS استاندارد به همان اندازه ایمن و مؤثر تلقی می شوند، اما این دستگاه ها به جای 20-40 دقیقه ای که اکثر دستگاه های TMS مورد نیاز است جلسات فقط 3-6 دقیقه دارند.
همچنین دستگاه های تحریک مغزی ساده ای وجود دارد که توسط FDA در ایالات متحده برای استفاده در خانه درست شده است.
با این حال، این دستگاه ها به شدت TMS نیستند. در عوض، آنها به عنوان واحدهای تحریک الکتریکی عصبی (CES) طبقه بندی می شوند که از جریان الکتریکی به جای پالس های مغناطیسی برای تحریک مغز استفاده می کنند.
به نظر می رسد اثربخشی واقعی این دستگاه ها برای بحث و گفتگو است. مانند هر روش درمانی برای افسردگی، مهم است که در مورد بهترین گزینه ها با پزشک خود صحبت کنید.
بیشتر آزمایشات منتشر شده نتایج حاصل از استفاده از TMS را برای بهبود موارد افسردگی مقاوم به درمان به همراه آورده است. برای مبتلایان به افسردگی اساسی که از دارو استفاده نکرده اند، تقریباً بیش از نیمی از علائم خود را با TMS بهبود بخشیده اند، در حالی که حدود یک در سه از آنها علائم خود را بهبود می بخشد.
این بدان معنا نیست که TMS درمانی برای افسردگی است و علائم افسردگی شما برنخواهند گشت.
در حقیقت، نتایج مثبت ناشی از تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال به طور متوسط حدود یک سال پس از درمان دوام می آورد.
با این حال، به یاد داشته باشید که افسردگی فقط نتیجه عدم تعادل شیمیایی نیست بلکه ناشی از ترکیبی از عوامل بیولوژیکی، روانی و اجتماعی است.
به عبارت دیگر، گزینه های زندگی، روابط و مهارت های مقابله ای شما به همان اندازه ژنتیک شما در افسردگی شما نقش دارد. بنابراین، شما می توانید از پیشرفت های انرژی خود استفاده کرده و از TMS درمانی استفاده کنید تا گفتگو درمانی را شروع کرده یا شیوه زندگی را تغییر دهید –
از جمله بهبود رژیم غذایی، ورزش و ایجاد شبکه پشتیبانی - که می تواند در طولانی مدت بهبودی افسردگی شما را حفظ کند.
در طول درمان TMS چه انتظاری باید داشته باشید
TMS یک درمان سرپایی نسبتاً کوتاه، غیر تهاجمی است.
این بدان معناست که این عمل جراحی را شامل نمی شود، نیازی به بیهوشی یا آرامبخش لازم نیست و پس از آن زمان کمتری لازم نیست.
شما در طول درمان بیدار و هشیار می شوید. TMS درمانی نیز غیر سیستمی است، به این معنی که آنطور که می تواند ضد افسردگی در سایر مناطق بدن شما نداشته باشد.
یک دوره درمانی معمولی TMS شامل جلسات روزانه (5 بار در هفته) به مدت 4 تا 6 هفته است - هرچند که بعضی افراد پیدا کردن بعضی مواقع برای دوره های مراقبت های بعدی را پس از دوره درمانی اولیه مفید می دانند.
یک جلسه TMS معمولاً 20 تا 40 دقیقه طول می کشد، اگرچه بعضی از دستگاه های جدید به 3 دقیقه کوتاه نیاز دارند.
درمان تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS)
درمان تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS) : در طول درمان TMS
در طول درمان TMS، پزشک شما را در یک صندلی راحت قرار می دهد، گوشی های گوش را در اختیار شما قرار می دهد و سپس یک کویل مغناطیسی را روی سر خود قرار می دهد،
در نزدیکی ناحیه مغز که تصور می شود در تنظیم خلقی نقش دارد. در صورت افسردگی، این ناحیه قشر جلوی پیشانی شما است.
پالس های الکترومغناطیسی کوتاه از طریق سیم پیچ اداره می شوند. پالس های مغناطیسی به راحتی از جمجمه شما عبور می کنند و باعث ایجاد جریان های الکتریکی کوچکی می شوند که سلول های عصبی را تحریک می کنند.
صدای صداهای کلیک را می شنوید و احساس ضربه زدن، ضربه خوردن یا احساس سوزن سوزن شدن روی سرتان را خواهید کرد.
ممکن است در طول درمان و مدت کوتاهی پس از آن، احساس ناراحتی در پوست سر کنید.
بعد از درمان TMS
پس از پایان درمان TMS، شما قادر خواهید بود مستقیم به روز خود برگردید، به محل کار یا خانه برگردید و به حالت عادی ادامه دهید.
خطرات TMS و عوارض جانبی
بر خلاف قدیمی ترین روش تحریک مغز، درمان با فشار برقی (ECT) ، TMS هیچ تاثیری در حافظه یا وضوح ذهنی ندارد. همچنین از عوارض جانبی منفی آرام بخش مورد نیاز ECT جلوگیری می کند.
در حالی که TMS کاملاً عاری از عوارض جانبی نیست، شایع ترین آنها خفیف، معمولاً سردرد و ناراحتی در پوست سر است. در حالی که حدود نیمی از بیماران مبتلا به TMS سردرد گزارش می دهند، به طور معمول به داروهای بدون نسخه ضد درد پاسخ می دهند و در طول درمان تمایل به کاهش دارند.
حدود یک سوم از بیماران احساس درد در پوست سر یا پیچش صورت را در حین پالس های مغناطیسی گزارش می دهند، که همچنین در طول دوره درمان کاهش می یابد.
استفاده مجدد از سیم پیچ و تنظیم تنظیمات تحریک نیز می تواند به کاهش این عوارض خفیف کمک کند.
جدی ترین خطر TMS احتمال ایجاد تشنج است اما خطر تقریباً در حدود 001٪ بسیار کم است.
اگرچه فقط چند مورد مستند از تشنج رخ داده است که به دلیل درمان TMS وجود دارد، اگر شما خطر بالای تشنج وجود دارد - اگر به عنوان مثال صرع یا سابقه صدمه به سر دارید - پس بعید به نظر می رسد کاندیدای شوید. TMS
درمان تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS) : اثرات بلند مدت
TMS تقریباً بیش از 10 سال در ایالات متحده به تصویب رسیده است، و تاکنون، هیچ اثر منفی پایدار در ارتباط با درمان گزارش نشده است.
با این حال، به یاد داشته باشید که این درمان در 10+ سالگی نسبتاً جوان است، بنابراین به سادگی زمان کافی برای مطالعه اثرات طولانی مدت وجود ندارد. با گذشت زمان و تحقیقات بیشتر، درک در مورد اثرات بلند مدت بهبود می یابد.
چه کسی نمی تواند TMS را دریافت کند
علاوه بر مبتلایان به صرع یا سابقه خانوادگی تشنج، TMS برای چندین نوع بیمار دیگر مناسب نیست.
از آنجا که TMS از انرژی مغناطیسی استفاده می کند، افرادی که دارای فلز در سر یا گردن خود هستند، به استثنای بریس یا پر کردن دندان، قادر به دریافت TMS نیستند.
درمان تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS)
نمونه هایی از اشیاء فلزی که مانع از درمان TMS می شوند عبارتند از:
کلیپ های آنوریسم
استنت
محرک های عمیق مغز
کاشت گوش / چشم فلزی
قطعات گلدان یا گلوله
ضربان سازها
عوامل دیگری که ممکن است شما را از دریافت TMS درمانی منع کند شامل موارد زیر است:
سابقه سایر اختلالات سلامت روان مانند سوء مصرف مواد یا روان پریشی.
آسیب مغزی در اثر بیماری یا آسیب مانند تومور مغزی، آسیب دیدگی مغزی یا سکته مغزی.
راهنمای دارویی اختلال دوقطبی :آنچه در مورد داروها برای اختلال دو قطبی باید بدانید، از جمله نحوه مدیریت پزشک و به حداقل رساندن عوارض جانبی می باشد.
نقش دارو در درمان اختلال دوقطبی
اگر اختلال دوقطبی دارید، احتمالاً دارو بخشی از برنامه درمانی شما خواهد بود. داروها می توانند شیدایی و افسردگی را تحت کنترل خود درآورده و پس از تثبیت روحیه شما از عود جلوگیری کنند.
شاید ایده مصرف داروهای دو قطبی طولانی مدت را دوست نداشته باشید، به ویژه اگر با عوارض جانبی ناخوشایند روبرو هستید.
اما درست همانطور که یک فرد دیابتی برای سالم ماندن انسولین نیاز به مصرف انسولین دارد، مصرف دارو برای اختلال دو قطبی به شما در حفظ روحیه پایدار کمک می کند.
از آنجا که یافتن دارو و دوز مناسب می تواند مشکل باشد، مهم است که با یک متخصص همکاری نزدیکی داشته باشید و به طور مرتب داروهای خود را دوباره ارزیابی کنید.
همچنین به یاد داشته باشید که مصرف دارو فقط یکی از جنبه های یک برنامه درمانی موفق است. اقدامات دیگری نیز وجود دارد که می توانید برای مدیریت علائم خود و حتی کاهش میزان داروهای مورد نیاز خود استفاده کنید.
تغییرات سبک زندگی سالم، استراتژی های مقابله با خودیاری و اکتشاف درمانی نیز در مقابله با علائم اختلال دوقطبی و کمک به شما در زندگی کامل و مولد است.
در صورت راهنمائی درباره داروها اگر پرستار بیمار با تجربه ای دیدید می توانید از او نیز سوالاتی بپرسید.
راهنمای دارویی اختلال دوقطبی : نکاتی برای استفاده بیشتر از دارو برای اختلال دوقطبی
از مصرف داروهای ضد افسردگی خودداری کنید.
درمان افسردگی دو قطبی متفاوت از افسردگی منظم است. در حقیقت، داروهای ضد افسردگی در واقع می توانند اختلال دو قطبی را بدتر کنند یا باعث ایجاد یک قسمت دیوانه کننده شوند.
ابتدا تثبیت کننده های خلق را امتحان کنید و هرگز بدون آنها داروهای ضد افسردگی مصرف نکنید.
سبک زندگی شما می تواند تأثیر زیادی در علائم شما بگذارد. در صورت انتخاب روزانه سالم، ممکن است بتوانید میزان داروی مورد نیاز خود را کاهش دهید.
تثبیت کننده های حالت که نیازی به نسخه ندارند عبارتند از: نگه داشتن یک برنامه خواب دقیق، ورزش منظم، تمرین تکنیک های ریلکسیشن و ایجاد یک سیستم پشتیبانی کامل.
درمان را به برنامه درمانی خود اضافه کنید.
تحقیقات نشان می دهد افرادی که برای اختلال دوقطبی دارو مصرف می کنند، تمایل دارند خیلی سریعتر بهبود یابند و در صورت انجام درمان، روحیه خود را بهتر کنترل کنند.
درمان ابزاری را برای مقابله با مشکلات زندگی، نظارت بر پیشرفت و مقابله با مشکلات را به شما می دهد که اختلال دو قطبی در زندگی شخصی و حرفه ای شما ایجاد می کند.
مصرف دارو را ادامه دهید،
حتی بعد از اینکه احساس بهتری داشته باشید. اگر جلوی مصرف داروی دوقطبی خود را بگیرید احتمال عود بسیار زیاد است.
قطع ناگهانی به ویژه دارو خطرناک است. قبل از انجام هرگونه تغییر، با پزشک خود مشورت کنید، حتی اگر فکر کنید دیگر نیازی به دارو ندارید.
پزشک شما می تواند به شما در انجام هرگونه تنظیمات با اطمینان کمک کند.
درمان اختلال دوقطبی : بیاموزید که چگونه درمان اختلال دوقطبی می تواند به شما در مدیریت علائم و کنترل نوسانات روحی کمک کند.
درک درمان اختلال دوقطبی
اگر گمان می کنید از اختلال دو قطبی رنج می برید، مهم است که بلافاصله به دنبال کمک باشید.
اختلال دوقطبی یک وضعیت مادام العمر است که روند غیرقابل پیش بینی از فراز و نشیب ها را طی می کند.
در صورت عدم درمان، این فراز و نشیب ها می تواند ویران کننده باشد. قسمت های مکرر و افسردگی مکرر که بیماری را توصیف می کند، زندگی سالم و پایدار را دشوار می کند.
در مرحله جنون ممکن است بیش فعال و غیرمسئول باشید. در مرحله افسردگی، انجام هر کاری به هر وجهی ممکن است دشوار باشد.
تشخیص زودرس و درمان می تواند در جلوگیری از بروز این مشکلات به شما کمک کند. یک متخصص بهداشت روان با تجربه می تواند یک تشخیص دقیق داشته باشد و مسیر بهبودی را آغاز کند و شما را درمسیر درست هدایت کند.
درمان موفقیت آمیز اختلال دو قطبی به ترکیبی از عوامل بستگی دارد. به تنهایی دارو کافی نیست.
برای به دست آوردن بیشترین استفاده از درمان، مهم است که خود را در مورد بیماری آموزش دهید، با پزشکان و درمانگران خود ارتباط برقرار کنید، یک سیستم پشتیبانی قوی داشته باشید و با انتخاب روش های زندگی سالم که ممکن است نیاز شما به دارو را کاهش دهد، خودتان را یاری کنید.
مهم است که به برنامه درمانی خود پایبند باشید، و با تغییر در زندگی تان با پزشک خود مشورت و دوباره مورد ارزیابی مجدد قرار بگیرید.
بهبودی از اختلال دو قطبی یک شبه اتفاق نمی افتد. مانند نوسانات روحی و روانی اختلال دوقطبی، درمان دارای فراز و نشیب های خاص خود است.
یافتن روش های درمانی مناسب زمان می برد و مشکلاتی رخ می دهد. اما با مدیریت دقیق و تعهد به بهتر شدن، می توانید علائم خود را تحت کنترل داشته باشید و زندگی رو به کمالی داشته باشید.
درمان اختلال دوقطبی : برای شروع داشتن احساسی بهتر چه کاری می توانم انجام دهم؟
تشخیص دهید بین علائم و خود واقعی تفاوتی وجود دارد.
با درک اینکه چگونه اختلال دوقطبی بر رفتار شما تأثیر می گذارد، می توانید علائم بیماری خود را از شخصیت خود جدا کنید.
با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود در مورد رفتارهایی که می خواهید تغییر دهید صحبت کنید و سپس اهداف مشخصی را برای ایجاد آن تغییرات تعیین کنید.
می توانید عزیزانتان را در مورد اختلال دو قطبی آموزش دهید.
هرچه خانواده و دوستان نزدیک شما بیشتر بدانند، بهتر می توانند به شما در مقابله با علائم، محرک های لکه ای و رسیدگی به هرگونه بحران کمک کنند.
گزینه های زندگی سالم را انتخاب کنید. بهبودی همچنین به معنای ایجاد یک سبک زندگی سالم است که شامل فعالیت های بدنی و اجتماعی، فعالیت منظم در خواب، گرفتن غذا برای ارتقاء سلامت مغز و جلوگیری از الکل، مواد مخدر و رفتارهای پرخطر است.
درمانی را پیدا کنید که برای شما بهتر باشد. در مورد تأثیر داروها بر روی شما، به ویژه در مورد هرگونه عوارض جانبی ناخوشایند، با ارائه دهنده خدمات درمانی صحبت کنید.
گزینه های زیادی برای امتحان کردن وجود دارد، اما ضروری است ابتدا قبل از ایجاد هرگونه تغییر در داروی خود، با ارائه دهنده خدمات درمانی خود صحبت کنید.
درمان اختلال دوقطبی
درمان اختلال دوقطبی : تشخیص دقیق
تشخیص دقیق اولین قدم در درمان اختلال دوقطبی شما است و همیشه آسان نیست.
نوسان خلقی اختلال دو قطبی می تواند دشوار باشد برای تشخیص از سایر مشکلات مانند افسردگی عمده، ADHD و اختلال شخصیت مرزی. برای بسیاری از مبتلایان به اختلال دو قطبی، مدت زمان زیادی طول می کشد و تعداد زیادی مراجعه به پزشکان قبل از اینکه مشکل به درستی شناسایی و درمان شود، می باشد.
تشخیص بیماری اختلال دوقطبی حتی برای متخصصان آموزش دیده می تواند مشکل باشد، بنابراین بهتر است به جای پزشک خانواده یا نوع دیگری از پزشک به متخصص روانپزشکی با تجربه در درمان اختلال دوقطبی مراجعه کنید.
روانپزشک متخصص بهداشت روان است و به احتمال زیاد از جدیدترین گزینه های تحقیق و معالجه اطلاع دارد.
درمان اختلال دوقطبی : در امتحان تشخیص چه انتظاراتی دارید
یک آزمایش تشخیصی برای اختلال دو قطبی به طور کلی شامل موارد زیر است:
ارزیابی روانشناسی - پزشک یا متخصص اختلال دوقطبی تاریخچه روانشناسی کاملی را انجام می دهند.
شما در مورد علائم خود، تاریخچه مشکل، هر نوع درمانی که قبلاً دریافت کرده اید، و سابقه خانوادگی شما در مورد اختلالات خلقی، به سؤالاتی پاسخ خواهید داد.
تاریخچه پزشکی و جسمی - هیچ آزمایش آزمایشگاهی برای شناسایی اختلال دوقطبی وجود ندارد، اما پزشک شما باید تاریخ پزشکی و معاینه فیزیکی را انجام دهد تا بیماری ها یا داروهایی که ممکن است باعث علائم شما شوند را رد کند.
غربالگری اختلالات تیروئید از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا مشکلات تیروئید می تواند باعث نوسانات خلقی شود که از اختلال دو قطبی تقلید می کند.
علاوه بر سوابق روانشناسی و پزشکی، پزشک ممکن است در مورد خلق و خو و رفتارهای شما با اعضای خانواده و دوستان نیز صحبت کند. غالباً، افراد نزدیک به شما قادر به تصویر دقیق تر و عینی تر از علائم شما هستند.
اختلالات فوق کلیوی (مانند بیماری آدیسون، سندرم کوشینگ)
انواع اختلال دو قطبی
انواع مختلفی از اختلال دو قطبی وجود دارد. هر نوع با الگوی قسمت های شیدایی و افسردگی مشخص می شود.
درمانی که برای شما مناسب است ممکن است بسته به نوع اختلال دوقطبی که داشته باشید متفاوت باشد. پزشک شما با دقت نگاه خواهد کرد تا علائم شما در کجا قرار گرفته است.
اختلال دوقطبی اول (شیدایی و افسردگی)
اختلال دوقطبی نوع یک نوع کلاسیک بیماری و همچنین شدیدترین نوع اختلال دو قطبی است.
این حداقل با یک قسمت جنون یا قسمت مختلط مشخص می شود.
اکثریت قریب به اتفاق مبتلایان به اختلال دو قطبی من حداقل یک قسمت از افسردگی اساسی را تجربه کرده اند، اگرچه این مورد برای تشخیص لازم نیست.
اختلال دوقطبی دوم (هیپومنی و افسردگی)
مانیا درگیر اختلال دو قطبی II نیست. در عوض، این بیماری شامل تکرار قسمت های افسردگی عمده و هیپومانیا، نوع خفیف تر شیدایی است.
برای اینکه به اختلال دو قطبی II مبتلا شوید، شما باید حداقل یک قسمت هیپومنیک و یک قسمت افسردگی عمده را در طول زندگی تجربه کرده باشید.
اگر تا به حال یک قسمت جنون داشته باشید، تشخیص شما به اختلال دو قطبی I تغییر می کند.
سیکلوتیمیا (هیپومنی و افسردگی خفیف)
سیکلوتیمیا نوعی خفیف از اختلال دو قطبی است. مانند اختلال دو قطبی، سیکلوتیمی شامل نوسانات خلقی چرخه ای است.
با این حال، اوج و پایین آن به اندازه کافی شدید نیست که بتواند به عنوان شیدایی یا افسردگی اساسی شناخته شود.
برای تشخیص سیکلوتیمی، شما باید حداقل در طی دو سال دوره های مختلف هیپومانیا و افسردگی خفیف را تجربه کنید.
از آنجا که مبتلایان به سیکلوتیمی بیشتر در معرض خطر ابتلا به اختلال دو قطبی تمام عیار هستند، این وضعیتی است که باید تحت کنترل و درمان قرار گیرد.
درمان اختلال دوقطبی
آیا این اختلال دو قطبی است یا افسردگی؟
اختلال دوقطبی معمولاً به عنوان افسردگی تشخیص داده می شود زیرا بیشتر افراد مبتلا به اختلال دو قطبی وقتی در مرحله افسردگی بیماری هستند به دنبال کمک هستند.
وقتی در مرحله جنون هستند، این مشکل را تشخیص نمی دهند. از این گذشته، بیشتر مبتلایان به اختلال دوقطبی درصد بسیار بیشتری از زمان جنون یا هیپومنیک افسرده هستند.
تشخیص اشتباه از افسردگی یک مشکل بالقوه خطرناک است زیرا درمان افسردگی دو قطبی نسبت به افسردگی منظم متفاوت است. در حقیقت، داروهای ضد افسردگی در واقع می توانند اختلال دو قطبی را بدتر کنند.
بنابراین دیدن یک متخصص اختلال خلقی مهم است که می تواند به شما کمک کند تشخیص دهد که واقعاً چه خبر است.
درمان اختلال دوقطبی : آیا من افسردگی یا اختلال دوقطبی دارم؟
نشانگر اینکه افسردگی شما واقعاً اختلال دو قطبی است شامل موارد زیر است:
شما قسمت های مکرر افسردگی اساسی را تجربه کرده اید
شما اولین قسمت از افسردگی اساسی را قبل از 25 سالگی داشتید
شما یک فرد درجه یک مبتلا به اختلال دو قطبی دارید
وقتی افسرده نمی شوید، میزان خلق و خو و انرژی شما از بیشتر افراد بالاتر است
وقتی افسرده هستید، خوابتان می رود و پرخوری می کنید
قسمت های افسردگی عمده شما کوتاه است (کمتر از 3 ماه)
هنگام افسردگی، با واقعیت تماس از دست داده اید
قبلاً افسردگی پس از زایمان داشتید
در ضمن مصرف داروی ضد افسردگی، شما شیدایی یا هیپومانیا ایجاد کرده اید
داروی ضد افسردگی شما بعد از گذشت چند ماه کار خود را متوقف کرد
بررسی گزینه های درمان اختلال دو قطبی
اگر پزشک تشخیص دهد که شما اختلال دوقطبی دارید، او گزینه های درمانی شما را توضیح می دهد و احتمالاً داروهایی را برای شما تجویز می کند.
همچنین ممکن است شما به یک متخصص بهداشت روان دیگر مانند روانشناس، مشاور یا یک متخصص اختلال دوقطبی ارجاع داده شوید.
در کنار هم، شما با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود برای تهیه یک برنامه درمانی شخصی همکاری خواهید کرد.
درمان جامع برای اختلال دو قطبی
یک برنامه درمانی جامع برای اختلال دو قطبی با هدف تسکین علائم، بازگرداندن توانایی عملکرد شما، برطرف کردن مشکلاتی که بیماری در خانه و محل کار ایجاد کرده است، و احتمال عود را کاهش می دهد.
یک برنامه جامع درمان دو قطبی شامل موارد زیر است:
داروها
دارو سنگ بنای درمان اختلال دو قطبی است. مصرف داروی تثبیت کننده خلق و خو می تواند به حداقل رساندن اوج و پایین بودن اختلال دوقطبی کمک کند و علائم را تحت کنترل داشته باشد.
روان درمانی
روان درمانی برای مقابله با اختلال دو قطبی و مشکلاتی که در زندگی شما ایجاد کرده است ضروری است.
با کار با یک درمانگر، می توانید یاد بگیرید که چگونه با احساسات دشوار یا ناراحت کننده کنار بیایید، روابط خود را ترمیم کنید، استرس را مدیریت کنید و روحیه خود را تنظیم کنید.
آموزش
مدیریت علائم و جلوگیری از عوارض با آگاهی کامل از بیماری شما آغاز می شود.
هرچه شما و عزیزانتان درباره اختلال دو قطبی بیشتر بدانید، قادر خواهید بود از مشکلات جلوگیری کنید و با مشکلات روبرو شوید.
مدیریت سبک زندگی
با تنظیم دقیق سبک زندگی، می توانید علائم و قسمت های متفاوت خلق و خوی را به حداقل برسانید.
این شامل حفظ یک برنامه منظم خواب، اجتناب از الکل و مواد مخدر، خوردن رژیم غذایی تقویت کننده خلق و خوی، پیروی از یک برنامه ورزشی مداوم، به حداقل رساندن استرس و حفظ تابش نور خورشید در طول سال پایدار است.
پشتیبانی
زندگی با اختلال دوقطبی می تواند چالش برانگیز باشد، و داشتن یک سیستم پشتیبانی کامل در محل می تواند باعث ایجاد تفاوت در چشم انداز و انگیزه شما شود.
شرکت در یک گروه پشتیبانی از اختلال دوقطبی این فرصت را به شما می دهد تا تجربیات خود را به اشتراک بگذارید و از سایر افرادی که می دانند از چه می گذرند یاد بگیرید.
حمایت دوستان و خانواده نیز بسیار ارزشمند است.
رسیدن به افرادی که عاشق شما هستند، به معنای این نیست که شما دیگران را تحمل کنید.
درمان دارویی برای اختلال دو قطبی
بیشتر افراد مبتلا به اختلال دو قطبی به منظور کنترل علائم خود به دارو نیاز دارند.
هنگامی که دارو به صورت طولانی مدت ادامه یابد، می تواند دفعات و شدت قسمت های روحیه دو قطبی را کاهش دهد، و گاهی اوقات به طور کامل از آنها جلوگیری می کند.
اگر شما به اختلال دوقطبی مبتلا شده باشید، شما و پزشکتان در یافتن داروی مناسب یا ترکیبی از داروها برای نیازهای خود با یکدیگر همکاری خواهیم کرد.
از آنجا که همه به داروها واکنش متفاوتی نشان می دهند، ممکن است قبل از پیدا کردن دارویی که علائم شما را تسکین می دهد، چندین داروی مختلف را امتحان کنید.
اغلب به پزشک مراجعه کنید.
مهم است که به طور منظم آزمایش خون انجام دهید تا مطمئن شوید سطح داروهای شما در محدوده درمانی قرار دارد. دریافت دوز مناسب یک عمل متعادل کننده ظریف است.
نظارت دقیق توسط پزشک به شما در حفظ امنیت و عاری از علائم کمک می کند.
مصرف دارو را ادامه دهید،
حتی اگر روحیه شما پایدار باشد. مصرف داروهای خود را به محض شروع بهتر شدن متوقف نکنید. برای جلوگیری از عود مجدد اکثر افراد برای جلوگیری از عود مجبور به مصرف طولانی مدت دارو هستند.
انتظار ندارید که تمام مشکلات شما برطرف شود.
داروهای اختلال دوقطبی می توانند به کاهش علائم شیدایی و افسردگی کمک کنند، اما برای اینکه احساس بهترین شما را داشته باشید، مهم است که یک شیوه زندگی را پشتیبانی کنید که از سلامتی حمایت کند.
این امر شامل احاطه خود با افراد حامی، درمان و استراحت زیاد است.
با داروهای ضد افسردگی بسیار محتاط باشید.
تحقیقات نشان می دهد که داروهای ضد افسردگی به ویژه در درمان افسردگی دو قطبی مؤثر نیستند. علاوه بر این، آنها می توانند باعث شیدایی شوند
یا باعث دوچرخه سواری سریع بین افسردگی و شیدایی در افراد دارای اختلال دو قطبی شوند.
اهمیت درمان اختلال دوقطبی
تحقیقات نشان می دهد افرادی که برای اختلال دوقطبی داروهایی مصرف می کنند، در صورت دریافت درمان نیز احتمال بیشتری دارند سریعتر بهبود یافته و خوب بمانند.
درمان می تواند نحوه برخورد با مشکلاتی که علائم شما ایجاد می کند، از جمله رابطه، کار و مشکلات عزت نفس را به شما یاد دهد. درمان همچنین به مشکلات دیگری که با آنها دست و پنجه نرم کرده اید، مانند سوء مصرف مواد یا اضطراب، می پردازد.
سه نوع درمانی به ویژه در درمان اختلال دو قطبی مفید است:
درمان شناختی – رفتاری
درمان ریتم بین فردی و اجتماعی
درمان خانواده محور
1- درمان شناختی - رفتاری
در درمان شناختی رفتاری (CBT)، شما بررسی می کنید که چگونه افکار شما بر احساسات شما تأثیر می گذارد.
شما همچنین می آموزید که چگونه الگوهای و رفتارهای تفکر منفی را به روش های مثبت تر پاسخ دادن تغییر دهید.
برای اختلال دو قطبی، تمرکز بر مدیریت علائم، جلوگیری از ایجاد عود مجدد و حل مسئله می باشد.
زندگی با اختلال دوقطبی : این نکات خودیاری می تواند به شما در مدیریت اختلال دوقطبی، کنار آمدن با علائم و جلوگیری از عود کمک کند.
چگونه با اختلال دو قطبی مقابله کنیم
مهم نیست که چه حسی دارید و از کنترل خارج می شوید، مهم است که به یاد داشته باشید که وقتی اختلال دوقطبی به وجود می آید، شما قدرت کنترل ندارید.
گذشته از درمانی که از پزشک یا درمانگر خود گرفته اید، کارهای زیادی وجود دارد که می توانید برای خودتان انجام دهید تا علائم خود را کاهش داده و در مسیردرست نگه دارید.
زندگی خوب با اختلال دو قطبی نیاز به تنظیمات خاصی دارد :
مانند دیابتی هایی که انسولین مصرف می کنند و الکلی هایی که بازی می کنند و از نوشیدن پرهیز می کنند، اگر دچار اختلال دو قطبی هستید، مهم است که انتخاب های سالم را برای خود انجام دهید.
انجام این انتخاب های سالم به شما کمک می کند علائم خود را تحت کنترل داشته باشید، قسمت های خلق و خوی را به حداقل برسانید و کنترل زندگی خود را به دست آورید.
مدیریت اختلال دوقطبی با درمان مناسب از جمله دارو و درمان شروع می شود.
اما کارهای بسیار دیگری وجود دارد که می توانید برای کمک به خودتان بطور روزانه انجام دهید.
این نکات می تواند به شما کمک کند تا بر روند بیماری خود تأثیر بگذارید، این امکان را به شما می دهد تا کنترل بیشتری بر علائم خود داشته باشید، مدت طولانی تری بمانید و سریع از هر قسمت خلقی یا عود برگردید.
زندگی با اختلال دوقطبی : نکته 1: در معالجه خود شرکت کنید
در درمان خود یک شرکت کننده کامل و فعال باشید.
در مورد اختلال دوقطبی می توانید همه چیز را بیاموزید. متخصص بیماری شوید.
در مورد علائم مطالعه کنید تا بتوانید آنها را در خود تشخیص دهید و در مورد تمام گزینه های درمانی موجود خود تحقیق کنید.
هرچه آگاه تر باشید، بهتر می توانید با علائم کنار بیایید و انتخاب های خوبی را برای خود انجام دهید.
با استفاده از آنچه شما در مورد اختلال دوقطبی آموخته اید، در روند برنامه ریزی درمانی با پزشک یا درمانگر خود همکاری کنید.
از بیان نظرات یا سوالات خود نترسید. مفیدترین روابط بین بیمار و ارائه دهنده خدمات بهداشتی به عنوان مشارکت عمل می کند.
ممکن است شما برای تهیه قرارداد درمانی مفید باشید که اهداف شما و ارائه دهنده شما را با آن توافق کرده باشید.
از پرستار بیمار درباره این بیماری آگاهی های لازمه را جیا شوید.
زندگی با اختلال دوقطبی : درمان خود را با:
صبور بودن. انتظار درمان فوری و کامل را نداشته باشید. با روند درمان صبر داشته باشید. برای یافتن یک برنامه مناسب که برای شما مفید باشد می تواند زمان ببرد.
ارتباط با ارائه دهنده درمان خود برنامه درمانی شما به مرور زمان تغییر خواهد کرد، بنابراین با پزشک یا درمانگر خود ارتباط نزدیکی داشته باشید.
در صورت تغییر شرایط یا نیاز به ارائه دهنده خود صحبت کنید و نسبت به علائم و عوارض جانبی دارویی خود صادق باشید.
دارو را طبق دستورالعمل مصرف کنید. اگر دارویی مصرف می کنید، تمام دستورالعمل ها را رعایت کنید و آن را با ایمان مصرف کنید.
بدون اینکه ابتدا با پزشک صحبت کنید، دوز خود را از دست ندهید یا تغییر ندهید.
زندگی با اختلال دوقطبی
درمان. در حالی که دارو ممکن است برخی از علائم اختلال دوقطبی را مدیریت کند، درمان مهارت هایی را می آموزد که می توانید در همه زمینه های زندگی خود استفاده کنید.
درمان می تواند به شما کمک کند یاد بگیرید که چگونه با اختلال خود کنار بیایید، با مشکلات کنار بیایید، روحیه خود را تنظیم کنید، طرز تفکر و تغییر روابط خود را تغییر دهید.
نکته 2: علائم و حالات خود را کنترل کنید
برای اینکه خوب بمانید، مهم است که از نزدیک به روشی که احساس می کنید توجه کنید.
تا زمانی که علائم آشکار شیدایی یا افسردگی ظاهر می شود، خیلی زود اوضاع را تغییر می دهید، بنابراین مراقب تغییرات ظریف در خلق و خوی، الگوهای خواب، سطح انرژی و افکار خود باشید.
اگر زودتر مشکل را حل کردید و سریع عمل کرد، ممکن است بتوانید از تغییر جزئی خلق و خوی به یک اپیزود تمام عیار از شیدایی یا افسردگی جلوگیری کنید.
علل و علائم هشدار دهنده اولیه خود را بشناسید
شناخت علائم هشدار دهنده یک قسمت از جنون یا افسردگی می تواند مهم باشد.
لیستی از علائم اولیه را که مربوط به قسمت های قبلی خلق و خوی شما است، تهیه کنید. همچنین سعی کنید محرک ها یا تأثیرات بیرونی که منجر به شیدایی یا افسردگی در گذشته شده است را شناسایی کنید.
محرک های رایج عبارتند از:
فشار
مشکلات مالی
بحث و گفتگو با شما عزیزان
مشکلات در مدرسه یا محل کار
تغییرات فصلی
کمبود خواب
زندگی با اختلال دوقطبی : پرچم های قرمز معمولی برای عود
هشدار دهنده علائم افسردگی :
شما از پختن غذاهای خود دست برداشته اید.
شما دست از بودن در کنار دوستان خود برداشته اید.
مردم شما را آزار می دهند.
شما به غذای شیرین مانند شکلات علاقه دارید.
دچار سردردهای مکرر می شوید.
شما به دیگران اهمیت نمی دهید.
شما به خواب بیشتری نیاز دارید و در طول روز چرت می زنید.
علائم هشدار دهنده شیدایی یا هیپومانیا
نمی توانید تمرکز کنید
شما خود را زمانی در حالتی پیدا می کنید که به طور همزمان کتاب زیادی می خوانید.
شما سریعتر از حالت عادی صحبت می کنید.
احساس تحریک پذیری می کنید
شما همیشه گرسنه هستید.
دوستان درباره روحیه تحریک پذیر شما اظهار نظر کرده اند.
شما انرژی بیشتری از حد معمول دارید بنابراین نیاز به حرکت دارید.
دانستن علائم هشدار دهنده اولیه و محرک های شما اگر شما نمی خواهید برگه های نزدیک را در مورد احساس خود نگه دارید، خیلی خوب نیست.
با کنترل منظم از خلق و خوی خود، می توانید مطمئن باشید که پرچم های قرمز در تغییر زندگی روزمره مشغول شما از بین نمی روند.
نگه داشتن نمودار خلق و خوی یکی از راه های نظارت بر علائم و روحیه شما است.
نمودار خلقی یک گزارش روزانه از وضعیت احساسی شما و سایر علائمی است که دارید.
این همچنین می تواند شامل اطلاعاتی از قبیل چند ساعت خواب شما، وزن شما، داروهایی که مصرف می کنید، و هرگونه الکل یا مواد مخدری که استفاده می کنید.
می توانید از نمودار خلق و خوی خود برای مشاهده الگوهای و شاخص های مشکل پیش رو استفاده کنید.
زندگی با اختلال دوقطبی
زندگی با اختلال دوقطبی : جعبه ابزار سلامتی را توسعه دهید
اگر علائم هشدار دهنده شیدایی یا افسردگی را مشاهده کردید، مهم است که سریع عمل کنید.
در چنین مواقعی، داشتن جعبه ابزار سلامتی برای ترسیم مفید است.
یک جعبه ابزار سلامتی شامل مهارت ها و فعالیت های مقابله ای است که می توانید برای حفظ روحیه پایدار یا بهتر شدن هنگام احساس "خاموش" انجام دهید.
تکنیک های مقابله ای که به بهترین وجه کار می کنند، منحصر به فرد برای وضعیت، علائم و ترجیحات شما خواهد بود.
برای یافتن یک استراتژی برنده به آزمایش و زمان نیاز است.
با این حال، بسیاری از مبتلایان به اختلال دوقطبی ابزارهای زیر را برای کمک به کاهش علائم و حفظ سلامتی پیدا کرده اند:
با یک فرد پشتیبان صحبت کنید،
هشت ساعت کامل بخوابید،
فعالیت های خود را کم کنید،
در یک گروه پشتیبانی شرکت کنید،
با پزشک یا درمانگر خود تماس بگیرید،
کاری جالب و خلاقانه انجام دهید یا در مجله خود بنویسید،
وقت خود را برای استراحت و خوش گذرانی کردن باز بگذارید
افسردگی در مردان : افسردگی نشانه ضعف نیست و لازم نیست آن را سخت بگیرید. درعوض، این نکات را امتحان کنید تا به شما کمک کند امروز احساس بهتری داشته باشید.
افسردگی مردان چیست؟
ما به عنوان آقا، دوست داریم خودمان را قوی و کنترل احساسات خود را بدانیم.
وقتی احساس ناامیدی یا دلسردی از مسائل می کنیم، اغلب آن را انکار می کنیم یا سعی می کنیم آن را بپوشانیم.
اما افسردگی یک مشکل شایع است که در بعضی از نقاط زندگی بسیاری از ما را تحت تأثیر قرار می دهد، نه نشانه ضعف عاطفی و یا عدم موفقیت مردانگی است.
این بیماری میلیون ها مرد در هر سنی و پیشینه و همچنین کسانی که به آنها اهمیت می دهند - همسران، شرکا، دوستان و خانواده، مبتلا می شوند.
البته این طبیعی است که هر کسی هر از گاهی احساس کمبود کند.
فرو رفتن از خلق و خوی یک واکنش معمولی در برابر ضرر و زیان، مشکلات و ناامیدی در زندگی است.
با این حال، افسردگی مرد تغییر می کند چگونه شما فکر می کنید، احساس می کنید و عملکرد خود را در زندگی روزمره تغییر می دهید،
این می تواند در بهره وری شما در محل کار یا مدرسه اختلال ایجاد کند و بر روابط، خواب، رژیم غذایی و لذت کلی زندگی شما تأثیر بگذارد. افسردگی شدید می تواند وخیم و بی امان باشد.
متأسفانه، افسردگی در مردان غالباً نادیده گرفته می شود زیرا بسیاری از ما در صحبت کردن در مورد احساساتمان مشکل داریم.
درعوض، ما تمایل داریم روی علائم جسمی که غالباً با افسردگی مردان همراه است، مانند کمردرد، سردرد، مشکل در خواب، یا مشکلات جنسی تمرکز کنیم. این می تواند منجر به افسردگی اساسی نشود که منجر به عواقب جدی می شود.
مردانی که از افسردگی رنج می برند، چهار برابر بیشتر از زنان در معرض خودکشی هستند، بنابراین برای هر مرد ضروری است که قبل از اینکه احساس ناامیدی کند، یا خودکشی کند، از افسردگی کمک بخواهد.
با یک دوست، رفیق عزیز یا پزشک صادقانه صحبت کنید که در ذهن شما و همچنین در بدن چه می گذرد.
پس از تشخیص صحیح، موارد زیادی وجود دارد که می توانید برای موفقیت و درمان موفقیت آمیز افسردگی مردان و جلوگیری از بازگشت آن جلوگیری کنید.
علائم و نشانه های افسردگی در مردان
مردان نسبت به زنان تمایل به تشخیص علائم افسردگی ندارند.
یک مرد به احتمال زیاد احساسات خود را انکار می کند، آنها را از خود و دیگران پنهان می کند، یا سعی می کند با رفتارهای دیگر آنها را نقاب کند. و در حالی که ممکن است مردان علائم کلاسیک افسردگی مانند خستگی ناامید کننده، از دست دادن علاقه به کار یا سرگرمی، اختلال در وزن و خواب، خستگی و مشکلات تمرکز را تجربه کنند، از زنان احتمال بیشتری دارد که علائم افسردگی "خفا" مانند عصبانیت را تجربه کنند. سوء مصرف مواد و آشفتگی.
افسردگی در مردان
سه نشانه رایج افسردگی در مردان عبارتند از:
درد جسمی : گاهی اوقات افسردگی در مردان علائم جسمی - از جمله کمردرد، سردرد مکرر، مشکلات خواب، اختلال عملکرد جنسی یا اختلالات گوارشی - نشان می دهد که به درمان طبیعی پاسخ نمی دهند.
خشم : این می تواند از تحریک پذیری، حساسیت به انتقاد یا از بین رفتن حس شوخ طبعی تا خشم در جاده ها، خلق و خوی کوتاه یا حتی خشونت باشد. بعضی از مردان مورد سوء استفاده یا کنترل می شوند.
رفتار بی پروا : مردی که از افسردگی رنج می برد ممکن است فرار یا رفتارهای پرخطر مانند پیگیری ورزش های خطرناک، رانندگی بی پروا و یا درگیر کردن رابطه جنسی ناامن نشان دهد.
ممکن است شما بیش از حد بنوشید، از مواد مخدر سوء استفاده کنید یا به اجبار قمار کنید.
چگونه می دانیم افسرده هستید
اگر با چند مورد زیر روبرو شدید، ممکن است دچار افسردگی باشید :
احساس ناامیدی و درماندگی می کنید.
شما علاقه خود را به دوستان، فعالیت ها و چیزهایی که قبلاً از آنها لذت می بردید از دست داده اید
شما بسیار تحریک پذیر تر، کوتاه مدت یا پرخاشگرتر از معمول هستید.
شما الکل بیشتری مصرف می کنید، درگیر رفتارهای بی پروا یا خود درمانی هستید
شما احساس بی قرار و اضطراب می کنید
دخواب و اشتهای شما تغییر کرده است
شما نمی توانید تمرکز کنید یا بهره وری شما در محل کار کاهش یافته است
شما نمی توانید افکار منفی خود را کنترل کنید
محرک های افسردگی در مردان
هیچ علت افسردگی در مردان وجود ندارد. عوامل بیولوژیکی، روانشناختی و اجتماعی همگی در انتخاب سبک زندگی، روابط و مهارت های مقابله ای نقش دارند.
در حالی که هر مردی می تواند از افسردگی رنج ببرد، برخی از عوامل خطر وجود دارد که باعث می شود مرد آسیب پذیرتر شود،
ناتوانی جنسی یا اختلال نعوظ نه تنها محرک افسردگی در مردان است بلکه می تواند یک عارضه جانبی بسیاری از داروهای ضد افسردگی باشد.
مردان با مشکلات عملکرد جنسی تقریباً دو برابر بیشتر از افراد بدون افسردگی هستند.
افسردگی خطر اختلال در نعوظ را افزایش می دهد.
بسیاری از مردان تمایلی ندارند که مشکلات جنسی را تصدیق کنند و فکر می کنند این مسئله تأمل بر مردانگی خود است نه یک مشکل قابل درمان ناشی از افسردگی.
می توانید از پرستار بیمار نیز در این زمینه راهنمایی بخواهید.
افسردگی در مردان
کمک به افسردگی مردان
سعی نکنید افسردگی را به تنهایی رفع کنید.
گرفتن درخواست کمک از یک دوست عزیز یا یک حرفه ای شجاعت طول می کشد. بیشتر مردان مبتلا به افسردگی به خوبی به مراحل خودیاری مانند دستیابی به حمایت های اجتماعی، ورزش، تغییر رژیم غذایی سالم و ایجاد تغییر در سبک زندگی پاسخ می دهند.
اما انتظار نداشته باشید حال و هوای شما فوراً بهبود یابد.
احتمالاً هر روز احساس کمی بهتر خواهید کرد. بسیاری از مردانی که از افسردگی بهبود می یابند، قبل از بهبود وضعیت خلقی، متوجه بهبود در الگوهای خواب و اشتها می شوند.
اما این مراحل خودیاری می تواند تأثیر موثری در نحوه تفکر و احساس شما داشته باشد و به شما در غلبه بر علائم افسردگی و بازیابی مجدد لذت از زندگی کمک می کند.
نکته 1: به دنبال پشتیبانی اجتماعی باشید.
تعهدات شغلی اغلب می تواند برای مردان مشکل ایجاد کند که بتوانند دوستی را حفظ کنند، اما اولین قدم برای مقابله با افسردگی در مردان یافتن افرادی است که شما با آنها ارتباط برقرار می کنید.
این بدان معنا نیست که صرفاً شوخی با همکار یا گفتگو در مورد ورزش با مردی که کنار شما در یک نوار نشسته است صحبت کنید.
به معنای پیدا کردن شخصی است که احساسات خود را با او به اشتراک می گذارد، کسی که بدون قضاوت شما به شما گوش می دهد یا به شما می گوید چگونه باید فکر کنید یا احساس کنید.
شما ممکن است فکر کنید که بحث در مورد احساساتتان خیلی کار ماشینی نیست، اما شما از آن آگاه هستید یا نه، در حال حاضر احساسات خود را با افراد اطراف خود در میان می گذارید. شما فقط از کلمات استفاده نمی کنید اگر کوتاهی کرده اید و بیش از حد معمول می نوشید یا سوراخ هایی را در دیوار سوراخ می کنید، افراد نزدیک به شما چیزی را نمی دانند. در عوض، انتخاب صحبت کردن در مورد آنچه می گذرانید می تواند به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید.
پیدا کردن حمایت اجتماعی برای ضرب و شتم افسردگی مردان
برای بسیاری از مردان - به ویژه هنگامی که از افسردگی رنج می برید - رسیدن به دیگران به نظر می رسد بسیار زیاد است.
اما توسعه و حفظ روابط نزدیک برای کمک به شما در طی این زمان سخت بسیار مهم است.
اگر احساس نمی کنید که کسی برای روی آوردن به آن نیاز دارید، هیچ وقت دیر نیست که می توانید دوستی جدید برقرار کنید و شبکه پشتیبانی خود را بهبود بخشید.
چگونه می توانیم به حمایت و خدمات افسردگی دست پیدا کنیم.
به دنبال پشتیبانی افرادی باشید که باعث می شوند احساس امنیت و مراقبت کنید.
شخصی که با او صحبت می کنید لازم نیست بتواند شما را رهایی بخشد. آنها فقط باید شنونده خوبی باشند - کسی که بدون توجه به حواس پرتی و داوری شما، با دقت و دلسوزی گوش کند.
چهره را در اولویت قرار دهید.
تماس های تلفنی، رسانه های اجتماعی و پیام کوتاه راه های خوبی برای برقراری ارتباط است، اما آنها جایگزین زمان با کیفیت قدیمی در فرد نیستند.
عمل ساده صحبت کردن با شخصی درمورد چگونگی احساس شما می تواند در تسکین افسردگی و دوری از آن نقش بسزایی داشته باشد.
افسردگی در مردان
سعی کنید حتی اگر احساس افسردگی می کنید از فعالیت های اجتماعی خودداری نکنید.
اغلب وقتی افسرده هستید، راحت تر احساس می کنید که در پوسته خود عقب نشینی می کنید، اما قرار گرفتن در کنار افراد دیگر باعث می شود احساس افسردگی کمتری داشته باشید.
راه هایی برای حمایت از دیگران پیدا کنید.
دریافت پشتیبانی بسیار خوب است، اما تحقیقات نشان می دهد شما از ارائه پشتیبانی خودتان تقویت خلق و خوی بیشتری می کنید.
بنابراین راه هایی پیدا کنید - چه بزرگ و چه کوچک - برای کمک به دیگران : داوطلب باشید، یک گوش شنونده برای یک دوست باشید، کاری را برای کسی انجام دهید.
مراقبت از حیوان خانگی در حالی که هیچ چیز نمی تواند ارتباط انسان را جایگزین کند،
حیوانات اهلی می توانند شادی و همراهی را به زندگی شما بیاورند و به شما کمک کنند احساس انزوا کمتر کنید. مراقبت از حیوان خانگی همچنین می تواند شما را از خود دور کند و احساس نیاز را به شما هدیه دهد - هم پادزهر قدرتمند افسردگی.
برای گروه افسردگی به یک گروه پشتیبانی بپیوندید.
قرار گرفتن در کنار دیگران که با افسردگی مواجه هستند می تواند در کاهش احساس انزوا بسیار پیش برود.
همچنین می توانید یکدیگر را تشویق کنید، در مورد چگونگی کنار آمدن و مشاوره دادن و به اشتراک گذاشتن تجربیات خود، مشاوره و مشاوره دریافت کنید.
دعوت کردن از یک شخص به یک بازی توپ، فیلم یا کنسرت.
تعداد زیادی از افراد دیگر وجود دارند که احساس می کنند به همان اندازه شما برای رسیدن به دوستان و دوست داشتن بسیار ناخوشایند می باشند. کسی باشید که یخ را بشکنید.
با یکی از دوستان قدیمی تماس بگیرید یا به آنها ایمیل کنید.
حتی اگر از روابطی که زمانی برای شما مهم بوده است عقب نشینی کرده اید، تلاش کنید تا دوباره وصل شوید.
نکته 2: از سلامتی خود حمایت کنید.
تغییرات مثبت در شیوه زندگی می تواند به مثبت افسردگی و جلوگیری از بازگشت آن کمک کند.
به مدت هشت ساعت خواب هدف داشته باشید.
افسردگی معمولاً شامل مشکلات خواب است. چه خواب شما خیلی کم باشد و چه زیاد، حال شما رنج می برد. با یادگیری عادات خواب سالم، برنامه بهتری در خواب داشته باشید.
استرس را کنترل کنید.
استرس نه تنها باعث طولانی شدن و بدتر شدن افسردگی می شود بلکه می تواند باعث بروز آن شود. تمام موارد زندگی خود را که باعث استرس شما می شود، از قبیل اضافه وزن کار، مشکلات پول یا روابط غیرمجاز بدانید و روش هایی برای تسکین فشار و بازیابی مجدد پیدا کنید.
تکنیک های آرامش را تمرین کنید.
یک عمل آرامش روزانه می تواند به تسکین علائم افسردگی، کاهش استرس و تقویت احساس شادی و بهزیستی کمک کند. یوگا، تنفس عمیق، آرامش پیشرونده عضلات یا مراقبه را امتحان کنید.
در نور آفتاب وقت بگذرانید.
بیرون رفتن در ساعات نور روز و قرار گرفتن در معرض آفتاب می تواند به افزایش سطح سروتونین و بهبود روحیه شما کمک کند. پیاده روی کنید، قهوه خود را در خارج از منزل، برخی از کارهای حیاط انجام دهید یا با ورزش در فضای باز دو برابر شوید.
اگر در جایی با کمی آفتاب زمستانی زندگی می کنید، از جعبه نور درمانی استفاده کنید.
پیشگیری از خودکشی : با شناخت علائم هشدار دهنده و جدی گرفتن آنها آغاز می شود.
اگر فکر می کنید یک دوست یا یکی از اعضای خانواده فکر خودکشی دارد ، اقدامات بسیار زیادی وجود دارد که می توانید برای نجات جانشان انجام بدهید.
درک خودکشی
سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند كه هر سال تقریباً 1 میلیون نفر در اثر خودكشی می میرند.
چه عاملی باعث می شود تا افراد زیادی زندگی خود را تمام کنند؟
برای کسانی که در معرض افسردگی و ناامیدی خودکشی نیستند ، درک این مسئله که چه عاملی باعث می شود افراد زیادی زندگی خود را تحریک کنند ، دشوار است.
اما یک فردی که تصمیم به خودکشی دارد، آنقدر درد دارد که دیگر گزینه دیگری را نمی بیند.
خودکشی یک تلاش ناامیدانه برای فرار از رنج است که غیرقابل تحمل شده است.
از احساس ناامیدی و انزوا ، نابینا شده و خودکشی نمی کند ، جز خود با مرگ ، راهی برای یافتن آسایش نمی بیند.
اما علیرغم تمایل آنها برای متوقف کردن درد ، اکثر افرادی که تصمیم به خودکشی دارند، با پایان دادن به زندگی خود عمیقاً درگیر هستند.
آنها آرزو می کنند که جایگزینی برای خودکشی وجود داشته باشد ، اما آنها نمی توانند یکی از آن روش ها را ببینند.
تصورات غلط رایج درباره خودکشی
افسانه : افرادی که در مورد خودکشی صحبت می کنند ، واقعاً این کار را نمی کنند.
واقعیت : تقریباً هر کسی که اقدام به خودکشی می کند ، سرنخ یا هشدار داده است. حتی منابع غیرمستقیم به مرگ یا خودکشی را نادیده نگیرید. جملاتی مانند "شما از رفتن من متأسف هستید."
افسانه : هرکسی که سعی کند خود را بکشد باید دیوانه باشد.
واقعیت : بیشتر افرادی که خودکشی میکنند روانی و مجنون نیستند. آنها ناراحت ، اندوهگین ، افسرده و ناامید هستند ، اما پریشانی شدید و درد عاطفی لزوماً نشانه بیماری روانی نیستند.
افسانه : اگر کسی مصمم است خود را بکشد ، هیچ کاری برای جلوگیری از این کارها نیست.
واقعیت : حتی یک فرد بسیار افسرده ، احساسات متفاوتی در مورد مرگ دارد و بین میل و زندگی می خواهد و می خواهد بمیرد. آنها به جای اینکه مرگ بخواهند ، فقط می خواهند که درد متوقف شود - و انگیزه پایان زندگی آنها برای همیشه دوام نخواهد آورد.
افسانه : افرادی که با خودکشی می میرند افرادی هستند که تمایلی به کمک ندارند.
واقعیت : بسیاری از افراد قبل از اقدام به خودکشی سعی در کمک به شما می کنند. در واقع ، مطالعات نشان می دهد که بیش از 50 درصد قربانیان خودکشی در شش ماه قبل از مرگ آنها به دنبال کمک پزشکی بودند.
افسانه : صحبت در مورد خودکشی ممکن است این ایده را به کسی بدهد.
واقعیت : شما با صحبت کردن در مورد خودکشی به کسی ایده خودکشی نمی دهید. در عوض ، برعکس درست است. صحبت صریح و صادقانه درباره افکار و احساسات خودکشی می تواند به نجات یک زندگی کمک کند.
پیشگیری از خودکشی
علائم هشدار دهنده از خودکشی
هرگونه صحبت یا رفتار خودکشی را جدی بگیرید.
این فقط یک علامت هشدار دهنده نیست که شخص به فکر خودکشی است - این یک فریاد برای کمک است.
بیشتر افرادی که تصمیم به خودکشی دارند، علائم هشدار دهنده یا علائمی از اهداف خود را نشان می دهند. بهترین راه برای جلوگیری از خودکشی ، شناختن این علائم هشدار دهنده است و می دانید در صورت مشاهده آنها چگونه پاسخ دهید.
اگر اعتقاد دارید که یک دوست یا یکی از اعضای خانواده تصمیم به خودکشی دارند، ، می توانید با ذکر گزینه های جایگزین ، نشان دادن اهمیت مراقبت ، و درگیر شدن یک پزشک یا روانشناس در پیشگیری از خودکشی ایفای نقش کنید.
علائم هشدار دهنده برای خودکشی شامل صحبت کردن در مورد کشته شدن یا صدمه زدن به خود ، صحبت کردن یا نوشتن چیزهای زیادی در مورد مرگ یا فوت ، و جستجوی چیزهایی است که می توانند در یک اقدام به خودکشی مانند سلاح و مواد مخدر استفاده شوند.
این سیگنال ها حتی اگر خطرناکتر باشند ، اگر فرد دچار اختلال خلقی مانند افسردگی یا اختلال دو قطبی شود ، از وابستگی به الکل رنج می برد ، قبلاً اقدام به خودکشی کرده است یا سابقه خانوادگی خودکشی دارد.
یک نشانه هشدار دهنده ظریف اما به همان اندازه خطرناک برای خودکشی ، ناامیدی است.
مطالعات نشان داده است که ناامیدی پیش بینی کننده قوی برای خودکشی است.
افرادی که احساس ناامیدی می کنند ممکن است در مورد احساسات "غیرقابل تحمل" صحبت کنند ، آینده ای تاریک را پیش بینی کنند و اظهار کنند که هیچ کاری برای انتظار کشیدن ندارند.
علائم هشدار دهنده دیگر که به یک قاب ذهن خودکشی اشاره دارند عبارتند از:
تغییر و تحولات ناگهانی خلق و خوی یا تغییر ناگهانی شخصیت ، مانند جابجایی از خروج به خارج شده یا رفتار خوب به سرکشی.
یک فردی که تصمیم به خودکشی دارند، همچنین ممکن است علاقه خود را به فعالیت های روزمره از دست بدهد ، از ظاهر خود غافل شود و تغییرات بزرگی در خوردن یا عادت های خواب نشان دهد.
پیشگیری از خودکشی
علائم هشدار دهنده خودکشی شامل موارد زیر است:
صحبت کردن در مورد خودکشی
هرگونه صحبت در مورد خودکشی ، مردن یا خودآزاری ، مانند "کاش من به دنیا نیامده بودم" ، "اگر دوباره تو را می بینم ..." و "من بهتر از دنیا می رفتم."
جستجوی وسیله های کشنده
جستجوی دسترسی به اسلحه ، قرص ، چاقو یا اشیاء دیگر که می توانند در یک اقدام به خودکشی استفاده شوند.
نگرانی از مرگ
تمرکز غیرمعمول بر مرگ ، مردن یا خشونت. نوشتن شعر یا داستان در مورد مرگ.
امید به آینده
احساس ناامیدی ، دلسرد شدن و گرفتار شدن ("راه دیگری وجود ندارد"). اعتقاد داشته باشید که اوضاع هرگز بهتر نمی شود و تغییر نمی کند.
خودزنی ، نفرت از خود
احساس بی ارزشی ، گناه ، شرم و نفرت. احساس یک بار ("هر کس بدون من بهتر می شد").
نظم گرفتن امور
ایجاد وصیت نامه. دادن اموال با ارزش، ایجاد ترتیبات برای اعضای خانواده.
خداحافظی
دیدارها یا تماسهای غیرمعمول یا غیر منتظره با خانواده و دوستان. خداحافظی با مردم مثل اینکه دیگر دوباره دیده نخواهند شد.
انصراف از دیگران
عقب نشینی از دوستان و خانواده. افزایش انزوای اجتماعی. تمایل به تنها بودن.
رفتار خود مخرب
افزایش مصرف الکل یا مواد مخدر ، رانندگی بی پروا ، رابطه جنسی ناامن. خطرات غیر ضروری به نظر می رسد که "آرزوی مرگ" دارند.
احساس ناگهانی آرامش
احساس ناگهانی آرامش و خوشبختی پس از افسردگی بسیار شدید می تواند به معنای این باشد که فرد تصمیم به خودکشی گرفته است.
افسردگی در زنان :احساس خالی، غمگین، درمانده بودن؟ درباره علائم، علائم و دلایل افسردگی زن و آنچه می توانید برای بهبودی کسب کنید، بیاموزید.
درک افسردگی در زنان
افسردگی می تواند بر هر حیطه زندگی یک زن تأثیر بگذارد، از جمله سلامتی جسمی، زندگی اجتماعی، روابط، شغل و احساس عزت نفس.
با این حال، مهم است بدانید که شما تنها نیستید.
زنان تقریباً دو برابر مردان از افسردگی رنج می برند، اما افسردگی قابل درمان است و موارد زیادی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا خودتان احساس بهتری داشته باشید.
البته، Catch-22 از افسردگی این است که احساس بهتری نیاز به اقدام دارد اما انجام اقدام در هنگام افسردگی دشوار است.
با این حال، در حالی که ممکن است انرژی زیادی نداشته باشید، احتمالاً کافی است تا در این بلوک قدم بزنید و یا تلفن را انتخاب کنید تا به عنوان مثال با یک دوست عزیز تماس بگیرد - و این می تواند یک شروع عالی برای تقویت روحیه و بهبود شما باشد. چشم انداز این مهم است که همچنین در مورد عواملی که باعث ایجاد افسردگی در زنان می شود، آگاهی یابید تا بتوانید وضعیت را برطرف کنید، به طور مؤثر افسردگی خود را درمان کرده و از بازگشت آن جلوگیری کنید.
علائم و نشانه های افسردگی در زنان
علائم افسردگی در زنان از خفیف تا شدید (افسردگی عمده) متفاوت است و با تأثیر آنها بر توانایی عملکرد شما متمایز می شود. علائم متداول افسردگی عبارتند از:
احساس ناتوانی و ناامیدی. شما احساس می کنید که دیگر هیچ چیز بهتر نخواهد شد و هیچ کاری نمی توانید برای بهبود اوضاع خود انجام دهید.
شما دیگر به سرگرمی های قبلی، سرگرمی ها و فعالیت های اجتماعی که قبلاً از آنها لذت می برید، اهمیتی نمی دهید.
تغییر اشتها اغلب منجر به کاهش وزن یا افزایش وزن قابل توجه می شود.
تغییر در الگوی خواب شما.
احساس عصبانیت، آشفتگی، بی قرار بودن.
احساس خستگی، کندی و تخلیه انرژی.
در تمرکز، تصمیم گیری یا به خاطر سپردن چیزها مشکل دارید.
افزایش درد ، از جمله سردرد، گرفتگی، حساسیت به پستان یا نفخ.
افکار خودکشی.
همچنین زنان بیشتر از مردان تمایل دارند علائم خاص افسردگی را تجربه کنند. این شامل:
افسردگی در ماه های زمستان (اختلال عاطفی فصلی) به دلیل پایین آمدن از نور خورشید.
علائم افسردگی آتیپیک، جایی که به جای خواب کمتر، کمتر غذا خوردن و کاهش وزن، برعکس را تجربه می کنید: بیش از حد بخوابید، بیشتر غذا بخورید (مخصوصاً کربوهیدرات های تصفیه شده) و افزایش وزن.
احساس شدید گناه و بی فایده. شما به سختی خود را به خاطر خطاها و اشتباهات درک شده مورد انتقاد قرار می دهید.
افسردگی در زنان
علل افسردگی در زنان
زنان گزارش می دهند که افسردگی را با نرخ بسیار بالاتر از مردان تجربه می کنند.
این اختلاف جنسیت ممکن است توسط تعدادی از عوامل اجتماعی، بیولوژیکی و هورمونی مخصوص زنان توضیح داده شود.
مشکلات قبل از قاعدگی.
نوسانات هورمونی در دوران قاعدگی می تواند باعث بروز علائم آشنا سندرم قبل از قاعدگی (PMS) مانند نفخ، تحریک پذیری، خستگی و واکنش عاطفی شود.
برای برخی از خانم ها، علائم شدید و ناتوان کننده است و ممکن است تشخیص اختلال دیسفوری قبل از قاعدگی (PMDD) را تضمین کند.
PMDD با افسردگی شدید، تحریک پذیری و سایر اختلالات خلقی آغاز می شود که حدود 10 تا 14 روز قبل از پریود شما شروع می شود و طی چند روز از شروع آن بهبود می یابد.
بارداری و ناباروری.
بسیاری از تغییرات هورمونی که در دوران بارداری رخ می دهد، می تواند به افسردگی کمک کند، به ویژه در زنانی که در معرض خطر زیادی قرار دارند.
سایر موارد مربوط به بارداری مانند سقط جنین، بارداری ناخواسته و ناباروری نیز می تواند در افسردگی نقش داشته باشد.
افسردگی پس از زایمان.
این غیر معمول نیست که مادران جدید "بلوز کودک" یا اصطلاحاً دچار «بیبی بلوز» را تجربه کنند.
این یک واکنش طبیعی است که در طی چند هفته فروکش می کند. با این حال، برخی از زنان افسردگی شدید و پایدار را تجربه می کنند.
به این حالت افسردگی پس از زایمان گفته می شود و تصور می شود حداقل تا حدودی تحت تأثیر نوسانات هورمونی قرار می گیرد.
یائسگی .
زنان ممکن است در معرض خطر افسردگی در دوران یائسگی باشند، مرحله ای که منجر به یائسگی می شود وقتی هورمون های تولید مثل به سرعت در حال نوسان هستند.
زنان با سابقه گذشته از افسردگی در معرض خطر افسردگی در دوران یائسگی نیز هستند.
پاسخ فیزیولوژیکی زن به استرس.
زنان هورمون استرس بیشتری نسبت به مردان تولید می کنند و هورمون جنسی زن پروژسترون مانع از خاموش شدن سیستم هورمون استرس در زنان می شود.
این می تواند زنان را مستعد ابتلا به افسردگی ناشی از استرس کند.
مسائل مربوط به تصویر بدن که در دوره رشد بلوغ در دختران افزایش می یابد، ممکن است به افسردگی در بزرگسالی کمک کند.
از آنجا که کم کاری تیروئید می تواند باعث افسردگی شود، این مشکل پزشکی همیشه باید توسط پزشک منتفی شود.
عوارض جانبی دارویی ناشی از داروهای کنترل تولد یا جایگزینی هورمون درمانی.
مشکلات سلامتی.
بیماری مزمن، آسیب دیدگی یا ناتوانی در زنان می تواند منجر به افسردگی در زنان شود، همانطور که باعث کاهش رژیم های غذایی یا ترک سیگار می شود.
افسردگی در زنان
می توانید راهنمایی هایی را از پرستار بیمار نیز دریافت نمائید.
سایر علل شایع افسردگی عبارتند از:
تنهایی و انزوا؛ عدم حمایت اجتماعی
سابقه خانوادگی افسردگی.
تروما یا سوءاستفاده در دوران کودکی.
مصرف الکل یا مواد مخدر.
مشکلات زناشویی یا رابطه؛ متعادل کردن فشارهای شغلی و زندگی خانگی.
مسئولیت های خانوادگی مانند مراقبت از فرزندان، همسر یا والدین پیری.
تجربه تبعیض در محل کار یا نرسیدن به اهداف مهم، از دست دادن یا تغییر شغل، بازنشستگی یا شروع خدمت
مشکلات پایدار پول.
مرگ یک دوست یا یک رویداد مهم زندگی استرس زا که باعث می شود احساس بی فایده، درماندگی، تنهایی یا عمیقاً غمگین شوید.
جبران خسارات ناشی از بیولوژیکی و هورمونی افسردگی
از آنجا که زیست شناسی و نوسانات هورمون می تواند چنین نقش برجسته ای در تأثیرگذاری بر افسردگی زنان داشته باشد، ممکن است استفاده از راهکارهای مقابله بیشتر در نقاط کم هورمونی در طول ماه مفید باشد.
سعی کنید از جایی که در چرخه قاعدگی قرار دارید و از نظر جسمی و عاطفی احساس کنید، یادداشت کنید.
در این روش شما می توانید پیش بینی کنید که چه زمانی باید کمبود هورمونی را جبران کنید و علائم ناشی از آن را کاهش یا کاهش دهید.
یادآوری این نکته حائز اهمیت است که افسردگی، در هر مرحله از زندگی و به هر دلیلی، جدی است و باید جدی گرفته شود.
فقط به این دلیل که به شما گفته شده است که علائم شما "عادی" بودن زن است اینگونه نیست، به این معنی نیست که باید در سکوت رنج بکشید.
موارد زیادی وجود دارد که می توانید برای درمان افسردگی خود و احساس بهتر بودن انجام دهید.
شما می توانید با گام های ساده اما قدرتمند کمک به خود در افسردگی خود عظیم ایجاد کنید.
وقتی احساس نمی کنید تلاش کنید احساس می کنید احساس بهتر و زمان بیشتر می شود.
اما اگر هر روز انتخاب های مثبتی برای خود انجام دهید و از حمایت دیگران جلب کنید می توانید به آنجا برسید.
گرفتن پشتیبانی از افرادی که به شما اهمیت می دهند، نقش اساسی در غلبه بر افسردگی دارد.
به تنهایی، حفظ دیدگاه سالم و حفظ تلاش مورد نیاز برای مقابله با افسردگی می تواند دشوار باشد.
در عین حال، ماهیت افسردگی دستیابی به کمک را دشوار می کند.
وقتی افسرده هستید، گرایش به عقب نشینی و منزوی شدن است، در حالی که روحیه تحریک پذیر ناشی از افسردگی می تواند باعث شود شما در موقعیت هایی که به طور عادی شما را آزار نمی دهد، شما را از دیگران دور کند و شما را از بین ببرد.
برای کمک و پشتیبانی مورد نیاز خود بخواهید و آنچه را که می خواهید با افرادی که دوست دارید و به آنها اعتماد دارید به اشتراک بگذارید.
شاید از ارزشمندترین روابط خود غافل شوید، اما می توانند در این زمان سخت شما را بدست آورند.
اگر احساس نمی کنید که کسی برای اعتماد به نفس دادن دارید، می توانید برای ایجاد دوستی جدید کمک کنید - حتی اگر خجالتی یا درونگرا باشید.
افسردگی در زنان
چگونه می توانیم به پشتیبانی دست یابیم
به دنبال پشتیبانی افرادی باشید که باعث می شوند احساس امنیت و مراقبت کنید. شخصی که با او صحبت می کنید لازم نیست بتواند شما را برطرف کند.
آنها فقط باید شنونده خوبی باشند - کسی که بدون توجه به حواس پرتی و داوری شما، با دقت و دلسوزی گوش کند.
چهره را در اولویت قرار دهید.
تماس های تلفنی، رسانه های اجتماعی و پیام کوتاه راه های خوبی برای برقراری ارتباط است، اما آنها جایگزین زمان با کیفیت قدیمی در فرد نیستند.
عمل ساده صحبت کردن با شخصی درمورد چگونگی احساس شما می تواند در تسکین افسردگی و دوری از آن نقش بسزایی داشته باشد.
سعی کنید حتی اگر احساس نمی کنید از فعالیت های اجتماعی راضی هستید از عقب نشینی، خودداری کنید.
اغلب وقتی افسرده هستید احساس راحتی بیشتری برای عقب نشینی در پوسته خود احساس می کنید، اما قرار گرفتن در کنار افراد دیگر باعث می شود احساس افسردگی کمتری داشته باشید.
راه هایی برای حمایت از دیگران پیدا کنید.
دریافت پشتیبانی بسیار خوب است، اما تحقیقات نشان می دهد شما از ارائه پشتیبانی خودتان تقویت خلق و خوی بیشتری می کنید.
بنابراین، برای کمک به دیگران روش هایی - بزرگ و کوچک - پیدا کنید : داوطلب باشید، یک گوش دوست برای یک رفیق باشید، کاری را برای کسی انجام دهید.
برای گروه افسردگی به یک گروه پشتیبانی بپیوندید.
قرار گرفتن در کنار دیگران که با افسردگی مواجه هستند می تواند در کاهش احساس انزوا بسیار پیش برود. همچنین می توانید یکدیگر را تشویق کنید، در مورد چگونگی کنار آمدن و مشاوره دادن و به اشتراک گذاشتن تجربیات خود، مشاوره و مشاوره دریافت کنید.
نکته 2: از سلامتی خود حمایت کنید
برای غلبه بر افسردگی، باید کارهایی انجام دهید که باعث آرامش و انرژی شما می شود.
این شامل پیروی از یک شیوه زندگی سالم، یادگیری چگونگی مدیریت بهتر استرس، تعیین محدودیت هایی برای انجام کارهایی که می توانید انجام دهید و برنامه ریزی فعالیت های سرگرم کننده در روز است.
به مدت هشت ساعت خواب هدف داشته باشید.
افسردگی معمولاً شامل مشکلات خواب است. چه خواب شما خیلی کم باشد و چه زیاد، حال شما رنج می برد. اما می توانید با اتخاذ عادات خواب سالم، برنامه بهتری در خواب داشته باشید.
استرس را کنترل کنید.
استرس نه تنها باعث طولانی شدن و بدتر شدن افسردگی می شود بلکه می تواند باعث بروز آن شود.
تمام موارد زندگی خود را که باعث استرس شما می شود، از قبیل اضافه وزن کار، مشکلات پول یا روابط غیرمجاز بدانید و روش هایی برای کاهش فشار و بازیابی مجدد پیدا کنید.
تکنیک های آرامش را تمرین کنید.
انجام یک عمل آرامش بخش روزانه می تواند به تسکین علائم افسردگی، کاهش استرس و تقویت احساس شادی و بهزیستی کمک کند.
یوگا، تنفس عمیق، شل شدن عضلات پیشرونده یا مراقبه را امتحان کنید.
مراقبت از حیوان خانگی در حالی که هیچ چیز نمی تواند ارتباط انسان را جایگزین کند،
حیوانات اهلی می توانند شادی و همراهی را به زندگی شما بیاورند و به شما کمک کنند احساس انزوا کمتر کنید.
مراقبت از حیوان خانگی همچنین می تواند شما را از خود دور کند و احساس نیاز را به شما منتقل کند - هم پادزهر قدرتمند افسردگی.
افسردگی در زنان
کارهایی را انجام دهید که از آنها لذت می برید (یا عادت کرده اید) در حالی که شما نمی توانید خود را مجبور کنید که از آن لذت ببرید یا خوشحال می شوید،
می توانید خود را وادار کنید که کارهایی انجام دهید، حتی اگر چنین چیزی را حس نکنید.
سرگرمی قبلی یا ورزشی را که دوست داشتید انتخاب کنید.
خود را با خلاقیت از طریق موسیقی، هنر یا نوشتن بیان کنید. با دوستان بیرون برو. یک سفر یک روزه به یک موزه، کوه ها، یا بالک بوک سفر کنید.
برای مقابله با افسردگی، یک "جعبه ابزار سلامتی" ایجاد کنید
با لیستی از کارهایی که می توانید برای تقویت سریع خلق و خو انجام دهید، آمده کنید.
هرچه "ابزار" بیشتری برای مقابله با افسردگی وجود داشته باشد، بهتر است. هر روز چند مورد از این ایده ها را امتحان کنید و پیاده سازی کنید، حتی اگر احساس خوبی دارید.
مدتی را در طبیعت بگذرانید.
آنچه را که در مورد خودتان دوست دارید لیست کنید.
کتاب خوبی بخوانید.
یک فیلم یا برنامه تلویزیونی خنده دار تماشا کنید.
یک حمام طولانی و گرم بگیرید.
روی چند کار کوچک تمرکز کنید.
بازی با حیوان خانگی
با دوستان یا خانواده رو در رو با هم صحبت کنید.
به موسیقی گوش دهید.
کاری به صورت خودجوش انجام دهید.
نکته 3: بلند شوید و حرکت کنید
وقتی افسرده هستید، فقط بیرون رفتن از رختخواب می تواند یک کار وحشتناک به نظر برسد، چه رسد به کار کردن! اما ورزش یک مبارز قدرتمند افسردگی است - و یکی از مهمترین ابزارها در زرادخانه بازیابی شما است.
مطالعات نشان می دهد که ورزش منظم می تواند به اندازه داروهای ضد افسردگی در افزایش سطح انرژی و کاهش احساس خستگی مؤثر باشد.
حتی لازم نیست که به سالن ورزشی بروید.
یک پیاده روی 30 دقیقه ای هر روز باعث افزایش بسیار مورد نیاز شما می شود.
و اگر نمی توانید 30 دقیقه مدیریت کنید، سه زمان 10 دقیقه ای در طول روز به همان اندازه مؤثر هستند.
ورزش کاری است که هم اکنون می توانید برای تقویت روحیه خود انجام دهید
اگر به آن عادت کرده باشید، خستگی شما بهبود می یابد. شروع افسردگی در هنگام افسرده شدن و احساس خستگی دشوار است.
اما تحقیقات نشان می دهد که اگر در کنار آن باشید، سطح انرژی شما بهبود می یابد. ورزش به شما کمک می کند انرژی بیشتری داشته باشید و دچار خستگی کمتری شوید، نه بیشتر.
تمرین هایی را بطور مداوم و ریتمیک پیدا کنید.
بیشترین فایده برای افسردگی ناشی از ورزش ریتمیک است - مانند پیاده روی، تمرین وزنه برداری، شنا، ورزش های رزمی یا رقصیدن - جایی که هر دو بازو و پاها را حرکت می دهید.
یک عنصر ذهن برای تمرکز را به برنامه هایتان اضافه کنید،
به خصوص اگر افسردگی شما ریشه در ترومای حل نشده دارد یا توسط افکار وسواسی و منفی تغذیه می شود. توجه خود را روی حرکات بدن متمرکز کنید - مانند احساس پاهای شما به زمین، یا احساس باد در پوست شما، یا ریتم تنفس شما.
افسردگی در زنان
با یک شریک برای ورزش همراه شوید.
نه تنها کار کردن با دیگران باعث می شود که بتوانید وقت خود را در معاشرت صرف کنید بلکه می تواند به شما انگیزه دهد.
سعی کنید به یک باشگاه فعال بپیوندید، یک کلاس هوازی یا کلاس رقص ثبت نام کنید، به دنبال شرکای تنیس یا ثبت نام در یک لیگ فوتبال یا والیبال باشید.
یک سگ را برای پیاده روی انتخاب کنید.
اگر سگی ندارید، می توانید داوطلبانه پیاده روی و مراقبت از سگ های بی خانمان را برای یک پناهگاه یا گروه نجات حیوانات انجام دهید.
شما نه تنها به خودتان کمک خواهید کرد بلکه به معاشرت و ورزش سگ ها نیز کمک خواهید کرد، و آنها را به فرزند خواندگی خواهید گرفت.
نکته 4: یک رژیم غذایی سالم و ضد افسردگی داشته باشید.
آنچه می خورید تأثیر مستقیمی بر طرز احساس شما دارد. برخی از خانم ها می گویند اصلاحات رژیم غذایی، مکمل های غذایی و داروهای گیاهی می توانند در رفع علائم افسردگی به شما کمک کنند.
این شامل:
قطع نمک، چربی های ناسالم، کافئین، شکر /کربوهیدرات های تصفیه شده و الکل می توانند به بهبود علائم افسردگی کمک کنند.
پرش از وعده های غذایی. فاصله زیاد بین وعده های غذایی می تواند احساس تحریک و خستگی برایتان ایجاد کند، بنابراین در برنامه خود داشته باشید که حداقل هر سه تا چهار ساعت چیزی بخورید.
ویتامین های گروه B را تقویت کنید. کمبود ویتامین های گروه B مانند اسید فولیک و B-12 می تواند باعث افسردگی شود. برای افزایش مصرف، بیشتر مرکبات، برگ سبزیجات، لوبیا، مرغ و تخم مرغ مصرف کنید. ویتامین B-6 به همراه کلسیم، منیزیم، ویتامین E و تریپتوفان نشان داده شده است که به نفع زنان مبتلا به PMDD است.
خوردن غذاهایی با اسیدهای چرب امگا 3. اسیدهای چرب امگا 3 در تثبیت خلق نقش اساسی دارند. بهترین منابع ماهی های چرب مانند ماهی قزل آلا، شاه ماهی، ماهی خال مخالی، لنگرگاه، ساردین و ماهی تن یا گزینه های گیاهی مانند جلبک دریایی، تخم کتان و گردو هستند.
اطمینان حاصل کنید که به اندازه کافی آهن دارید. سطح پایین آهن می تواند علائم افسردگی رایج مانند تحریک پذیری، خستگی و مشکل در تمرکز ایجاد کند. غذاهای غنی از آهن برای افزودن به رژیم غذایی شما شامل گوشت قرمز، لوبیا، سبزیجات برگ و میوه خشک است.
افزودن مکمل های گیاهی ممکن است مفید باشد. هر دو روغن پامچال و توت درختی پاک دار در درمان PMDD مؤثر هستند.
نکته 5: در طول روز از نور خورشید استفاده کنید
نور خورشید می تواند به افزایش سطح سروتونین و بهبود روحیه شما کمک کند. حداقل 15 دقیقه از نور خورشید در روز را هدف قرار دهید.
عینک آفتابی را برداشته (اما هرگز به طور مستقیم به خورشید خیره نشوید) و در صورت لزوم از ضد آفتاب استفاده کنید.
در وقت استراحت ناهار خود قدم بزنید، قهوه خود را در بیرون بخورید، از یک وعده غذایی تازه با منسوجات و گیاهان دارویی لذت ببرید، مردم را روی یک نیمکت پارک یا تماشای باغبانی بنگرید.
با ورزش کردن در بیرون از مزایای نور خورشید دو برابر بهره ببرید. پیاده روی کنید، در پارک محلی قدم بزنید، یا با یک دوست گلف یا تنیس بازی کنید.
با باز کردن پرده و پنجره و نشستن در نزدیکی پنجره، میزان نور طبیعی در خانه و محل کار خود را افزایش دهید.
اگر در جایی با کمی آفتاب زمستانی زندگی می کنید، از جعبه نور درمانی استفاده کنید.
افسردگی در زنان
برخورد با بلوزهای زمستانی
کاهش ساعات روز در زمستان منجر به نوعی افسردگی می شود که به عنوان اختلال عاطفی فصلی (SAD ) شناخته می شود.
زنان مبتلا به SAD چهار برابر مردان می باشند .
SAD می تواند شما را مانند یک فرد کاملاً بی تفاوت نسبت به فضل تابستانی که در آن قرار دارید بکند:
ناامید، غمگین، پرتنش یا استرس، بدون علاقه به دوستان یا فعالیت هایی که معمولاً دوست دارید. مهم نیست که چقدر احساس بدی دارید، هرچند چیزهای زیادی وجود دارد که می توانید برای ثابت نگه داشتن روحیه خود در طول سال استفاده کنید.
نکته 6: تفکر منفی را به چالش بکشید
افسردگی چرخش منفی را بر همه چیز می گذارد، از جمله راهی که خودتان می بینید و انتظارات خود را برای آینده به وجود می آورید.
وقتی این نوع افکار شما را تحت الشعاع قرار می دهند، مهم است که به یاد داشته باشید که این نشانه افسردگی شما است و این نگرش های غیر منطقی، بدبینانه - معروف به تحریفات شناختی - واقع بینانه نیستند.
زنان نیز در هنگام افسردگی تمایل به شلوغ شدن دارند و شاید ساعت ها صرف تلاش برای تشخیص این موضوع کنند که چرا اینگونه احساس می کنیم.
با این حال، شایعات می توانند افسردگی را حفظ کرده یا حتی آن را بدتر کنند. شما نمی توانید از این چارچوب ذهن بدبینانه صرفاً به خود بگویید که "مثبت فکر کنید".
غالباً، این بخشی از الگوی تفکر مادام العمر است که به صورت خودکار تبدیل می شود و حتی از آن کاملاً آگاه نیستید.
شما می توانید با مشخص کردن نوع افکار منفی که به افسردگی شما کمک می کند، یک روش تفکر متعادل تر ایجاد کنید و سپس یاد بگیرید که آنها را با یک روش تفکر متعادل تر جایگزین کنید.
روش های منفی و غیرواقعی فکر کردن که باعث افسردگی می شود :
تفکر همه و یا هیچ چیز - نگاه کردن به چیزها در دسته های سیاه و سفید و بدون واسطه ("اگر کمال کم شود، من یک شکست خورده کامل هستم.")
Overgeneralization عمومی سازی از یک تجربه منفی منفرد، انتظار می رود که این امر برای همیشه صادق باشد ("من نمی توانم کاری درست انجام دهم.")
فیلتر ذهنی - نادیده گرفتن وقایع مثبت و تمرکز روی افکار منفی. به جای دیدن همه چیزهایی که درست پیش آمده، متوجه یک چیز اشتباه می شوید و ان را پر رنگ می کنید.
کاهش دیدن اتفاقات مثبت - به دلایلی که باعث می شود اتفاقات مثبت را حساب نکنید ("او گفت که او در تاریخ ما خوب است، اما به نظر من او خوب بود".)
پرش به نتیجه گیری - انجام تفسیر منفی بدون شواهد واقعی. شما مانند یک خواننده ذهنی عمل می کنید ("او باید فکر کند که من احساس خطر می کنم") یا یک شخص ثروتمند ("من در این کار بن بست برای همیشه گیر می کنم.")
استدلال عاطفی - اعتقاد به اینکه روشی که شما احساس می کنید واقعیت را منعکس می کند ("احساس می کنم چنین بازنده ای هستم. من واقعاً خوب نیستم!")
"باید" و "لازم نیست" - خود را در لیست دقیق آنچه باید و نباید انجام می دهید نگه دارید، و اگر مطابق قوانین خود عمل نمی کنید خود را مورد ضرب و شتم قرار ندهید.
برچسب زدن - طبقه بندی خود را بر اساس اشتباهات و کاستی های درک شده ("من یک شکست هستم ؛ یک احمق ؛ یک بازنده.")
افسردگی در زنان
تفکر منفی خود را به چالش بکشید
پس از شناسایی الگوهای تفکر مخرب که به افسردگی شما کمک می کند، می توانید با سؤالاتی از قبیل:
"شواهدی مبنی بر صحت این فکر چیست؟ درست نیست؟"
"چه می توانم به دوستی که این فکر را داشت بگویم؟"
"آیا روش دیگری برای بررسی وضعیت وجود دارد یا توضیح متناوب؟"
"اگر مبتلا به افسردگی نبودم، چگونه می توانم به این وضعیت نگاه کنم؟"
وقتی افکار منفی خود را بررسی می کنید، ممکن است از سرعت فروپاشی آنها شگفت زده شوید.
به عنوان مثال، فکر منفی: "رئیس من از من متنفر است. او این گزارش دشوار را برای تکمیل به من داد، "می تواند جایگزین شود:" رئیس من باید به من ایمان زیادی داشته باشد تا مسئولیت زیادی به من بدهد. " در فرآیند به چالش کشیدن افکار منفی، چشم انداز متعادل تری ایجاد خواهید کرد و به تسکین افسردگی خود کمک می کنید.
در صورت لزوم کمک حرفه ای دریافت کنید
اگر به اندازه کافی از درمان هایی که خودتان انجام می دهید به خوبی بهره مند نمی شوید، از یک متخصص بهداشت روان کمک بگیرید.
در حالی که زنان مبتلا به افسردگی به همان نوع درمان که برای مردان می باشد پاسخ نمی دهند، جنبه های خاصی از درمان اغلب برای زنان اصلاح می شود.
همچنین زنان بیشتر از سایر شرایط مانند اضطراب یا اختلال در خوردن غذا به درمان همزمان نیاز دارند.
درمان. گفتگوی درمانی یک درمان بسیار مؤثر برای افسردگی است.
این می تواند مهارت ها و بینش لازم را برای رفع علائم افسردگی در اختیار شما قرار دهد و از جلوگیری از بازگشت افسردگی کمک کند.
یکی از مهمترین مواردی که هنگام انتخاب یک درمانگر باید در نظر بگیرید ارتباط شما با این شخص است. درمانگر مناسب در درمان افسردگی و بهبودی شما یک شریک دلسوز و پشتیبان خواهد بود.
دارو. داروهای ضد افسردگی ممکن است به تسکین برخی از علائم افسردگی در زنان کمک کند،
اما مشکل اساسی را درمان نمی کند. به دلیل اختلافات بیولوژیکی زنان، معمولاً درمان زنان با دوزهای پایین تر از داروهای ضد افسردگی نسبت به مردان شروع می شوند.
همچنین زنان احتمالاً عوارض جانبی را تجربه می کنند، بنابراین هرگونه استفاده از دارو باید از نزدیک مورد بررسی قرار گیرد. برای راهنمایی در مورد دارو به پزشک متکی نباشید که در زمینه بهداشت روانی مهارت نداشته باشد و به خاطر داشته باشید که هنگام ایجاد تغییر در شیوه زندگی سالم، دارو نیز به بهترین وجه کار می کند.
