مقالات سالمند

پارسیان آوید (مراقبت از سالمند در منزل): اختلالات روانی در میان افراد سالمند رایج است. نوع و وسعت این اختلالات در کشورهای نوسعه یافته کاملا توصیف شده و رشته جدیدی بنام روانپزشکی سالمندی بوجود آمده است. در حالیکه در کشورهای در حال توسعه این اختلالات به خوبی توصیف نشده و اغلب نادیده گرفته می وشند و به عنوان رفتارهای عادی دوران پیری شناخته می شود.

مراقبت از سالمند در منزل

مراقبت از کودک در در منزل

انواع مختلف اختلالات روانی در میان سالمندان

برخی از اختلالات رایج در سنین سالمندی عبارتند از افسردگی (به دلیل  کاهش منزلت اجتماعی)، اضطراب ( ترس از مرگ قریب الوقوع، بیماری، امنیت اقتصادی) و دمانس (کاهش توانایی های هوشی). افسردگی و اضطراب به آسانی به داروهای مناسب و تحت نظر یک پزشک، قابل درمان هستند. کاهش توانایی های عقلی که با اختلال در امور زندگی همراه باشد دمانس نامیده می شود. توانایی های عقلی انسان جنبه های مختلفی دارند: حافظه (که به حافظه کوتاه مدت و بلد مدت تقسیم می شود)، توانایی حل مسئله، قضاوت، محاسبه، سخن گفتن، انجام حرکات هماهنگ و غیره. بنابراین حافظه فقط یکی از اجزای قوای عقلانی می باشد، لذا نقص خفیف حافظه مثل فراموشی اسامی معمولاً به عنوان یک امر رایج در میان سالمند مشاهده می شود  و پی آمد یک بیماری نیست و تنها وقتی می تواند به عنوان یک اختلال مطرح شود که زوال عقل در جدی باشد که در امور زندگی اختلال ایجاد نماید. به عناون مثال فرد فراموش کند که صبحانه خورده و مکرراً در خواست صبحانه بکند، روستای خود را گم کند ، یا در مکان های نامناسب ادرار نماید.

وقتی مردم درباره تاثیرات وحشتناک دمانس چیزهایی می شنوند و یا در میان فامیل فرد مبتلا دمانس دارند، اغلب مضطرب می شوند و شروع به  امتحان کردن خود می کنند، به عنوان مثال تلاش می کنند لیستی را حفظ کنند. اگر حتی یک مورد را فراموش کنند، تصور می کنند که دچار دمانس شده اند و از فراموش کردم یک یا دو مورد که می تواند برای هر کس اتفاق بیفتد احساس نگرانی می کنند. در حالی که این موضوع اهمیت چندانی ندارد. امتحان کردن خود منجر به اضطراب ترسناکی می شود که بیشتر اوقات باعث وخیم تر شدن مشکل می گردد. دمانس به دو نوع اولیه و ثانویه دسته بندی می شود . دمانس اولیه بیماری آلزایمر نامیده می شود، که از موارد رایج در کشورهای توسعه یافته است. بر اساس گروه سنی و معیارهای تشخیص، پنج الی بیست درصد افراد سالمند در کشروهای غربی مبتلا به آلزایمر هستند. این اعتقاد وجود دارد که بیماری آلزایمر در کشورهای در حال توسعه چندان رایج نمی باشد. دمانس ثانویه دارای علل مختلف است که به آسانی قابل درمان می باشد. برای مثال محرومیت های حسی ناشی از ضعف بینایی و شنوایی می تواند منجر به یک بی تفاوتی و علایمی مشابه دمانس شود. یک بیماری غذذ مترشحه، کم کاری تیروئید، نیز می تواند منجر به علایمی مشابه به دمانس (که دمانس کاذب نامیده می شود) گردد که می تواند به راحتی ردمان شود.

وظایف مراقبین:

• بهتر است مراقبین ،اطلاعاتی مربوط به افسردگی را به سالمندان انتقال دهند. معمولا بیشتر اختلالات روانی رایج ریشه در تنهایی و زندگی در انزوا دارند. مراقبین باید مطمئن باشد که اعضای خانواده، دوستان و همسایگان با افراد سالمند ارتباط دارند، تا آنها را ار انزوا درآورند. سامنلدانی که در خانه و میان خانواده هستند بسیار کمتر از ساملندانی که در موسسات نگهداری می شوند دچار افسردگی می شوند.
• مراقبین بهتر است تلاش کنند تا افراد سالمند را در فعالیت های اجتماعی درگیر نمایند. در این صورت آنها احساس مفید بودن می کنند و این کار از فسردگی آنها پیشگیری می کند.
• مراقبین باید افرادی که دارای نشانه هایی از قبیل بی خوصلی، یاس و ناامیدی، بدخوابی، اضطراب و سایر رفتارهای نامناسب هستند شنایایی نمایند. این افراد بهتر است برای تشیخص مناسب با یک پزشک ملاقات نمایند. پیگیری می تواند در جامعه محلی و از طریق کارمنان بهداشتی انجام گیرد.
• اگر فردی نشانه های ابتلا به دمانس را نشان می دهد بهتر است که در یک مرکز مجهز پزشکی وضعیت وی مورد بررسی قرار گیرد.

اگر دمانس فرد قابل درمان نباشد افراد خانواده باید بدانند که کاهش توانایی هوشی در این حالت دایمی و پیشرونده است. این افراد نمی توانند در مورد رفتارهای شان آموزش ببینند یا یاد بگیرند که کارها را درست انجام دهند، بنابراین نباید با آنها دعوا کرد یا آن ها را تنبیه نمود. از آنها باید مثل یک کودک مراقبت کرد. اگر فردی بیماری آلزایمر دارد (نوع غیر قابل درمان دمانس) بهترین روش مراقبت از او این است که به طور جدی  و مستمر فعالیت های روزمره و معمولی خود را حفظ کرده و ادامه دهد. در این گوه مواقع باید از مواردی که موجب صدمه زدن فرد سالمند به خودش می شود (مثل ، بریدن دست ها با چاقو) یا باعث صدمه زدن به افراد خانواده می گردد( مانند آتش زدن خانه به دلیل روشن گذاشتن گاز خوراک پزی) پیشگیری کرد. از این که افراد سالمند توصیه های شما را فراموش می کنند ناراحت نشوید. این موضوع ممکن است به دلیل بیماری دمانس باشد. شما باید بارها دستورالعمل های لازم را برای آنها تکرار کنید.

پارسیان آوید(مراقبت از سالمند در منزل): فرد مراقب باید مراحل زیر را برای سالمند بداند که:

1. نیازهای غذایی متفاوت سالمندان و چگونگی رفع این نیازها را بشناسد.
2. توصیه هایی به سالمندان و مراقبین آنها در خانواده در زمینه رعایت یک رژیم مناسب ارایه نماید.
3. سالمندانی که در معرض خطر اختلالات بالینی ناشی از رژیم غذایی هستند را بشناسد و به پزشک ارجاع دهد.

آیا نیازهای غذایی ساملندان با افراد میانسال متفاوت است؟ همانطور که قبلاً ذکر شد تمام افراد سالمند با یکدیگر متفاوت هستند. بسیاری از افراد سالم و فعال در سنین 60 تا 70 سالگی همان مواد غذایی را مصرف می کنند که افراد در 40 تا 50 سالگی استفاده می کنند، و به خوردن غذاهای مورد علاقه خود ادامه می دهند.

مراقبت از سالمند در منزل

مراقبت از کودک در منزل

آنها نیاز به مصرف غذاهای کم حجم که به راحتی هضم و جذب می شود، و همچنین مقدار زیادی مایعات دارند.

البته افراد خیلی مسن، نیاز به مراقبت قابل توجه در زمینه انتخاب و تهیه غذا دارند. در مجموع، نکات زیر در مورد مراقبت از نیازهای غذایی سالمندان باید مورد توجه قرار گیرد:

• انرژی مورد نیاز در سالمندی

انرژی مورد نیاز با افزایش سن به تدریج به دو دلیل کاهش پیدا می کند:

الف) کاهش میزان سوخت و ساز پایه

ب)کم شدن فعالیت های جسمانی؛ با افزایش سن کاری مورد نیاز از مواد غذایی، باید  کاهش یابد. مصرف غذاهای تولید کننده انرژی از قبیل نان، برنج، شکر، چربی، و روغن باید کم شود.

• تناسب رژیم غذایی

بیشتر سالمندان دندان مصنوعی دارند که ممکن است خیلی مناسب نباشد. در مناطق روستایی اغلب سالمندان به صورت ناقص یا کامل دندان ندارد و جویدن کامل مواد غذایی بر ایشان غیر ممکن است. مایعات یا غذاهای نرم و له شده مناسب تر هستند، امام ممکن است این غذاها نیازهای غذایی لازم را فراهم نکند و نیاز به مصرف مکمل های غذایی وجود داشته باشد.

• انتخاب غذا برای رژیم سالمندان

قابلیت هضم و جذب غذا در افراد خیلی مسن بسیار پایین تر از دوران میانسالی می شود. آنزیم های هشم کننده و اسید معده کاهش پیدا می کند. رژیم غذایی باید به دقت انتخاب شود، اجتناب از سرخ کردنی ها، ادویه جات و غذاهای چرب و کاهش مصرف غذاهای حیوانی از قبیل گوشت قرمز و تخم مرغ باید مد نظر قرار بگیرد. در عوض کاهی منبع خوبی از پروتئین حیوانی است ، که بهتر است مصرف شود.

گرچه نیاز به کالری در سالمندی کاهش می یابد، اما نیاز به ویتامین و مواد معدنی به همان اندازه بالغین است. میوه و سبزیجات قابل هضم باید به مقدار مناسبی مصرف شوند.

در سالمندان به دلیل سخت شدن شریان ها و گرفتگی عروق و همچنین احتمال وجود پلاک های آتروما، بهتر است از مصرف گوشت قرمز، کره ، تخم مرغ، و چربی های حیوانی تا حد ممکن اجتناب شود.

• تغییر علایق غذایی

با افزایش سن، تمایل به خودرن غذاهای شیرین بیشتر می شود. اغلب اوقات، شکر زیادی برای چای قهوه مصرف می شود، زیرا با سالمندی علایق غذایی تغییر می کنند. دیابت یا افزایش سن شایع می شود، بنابراین محدودیت های غذایی مناسب پس از مشورت با پزشک باید اعمال شود.

سالمندان بهتر است از مصرف بیش از حد شکر و شیرینی جات، گوشت قرمز، تخم مرغ، کره و چربی های حیوانی اجتنبا نمایند. چای و قهوه بهتر است به مقدار متوسط مصرف شود و از مصرف سیگار و نوشیدن مشروبات الکلی خودداری گردد.

وظایف مراقبین بهداشتی

نقش مراقبین بهداشتی محلی در ابتدا دادن اطلاعات در خصوص رژیم غذایی به سالمندان خانواده آنان است. پیام های کلی زیر باید به شیوه فرد به فرد انتقال پیدا کند:

• غذا باید در زمان های مشخص خورده شود.
• سه وعده غذا در هر روز بهتر از یک وعده غذای مفصل است. گرسنگی نکشید، اما از مصرف غذاهای خیلی مفصل تا تا جایی که ممکن است جلوگیری کنید. کمتر از آن حدی که فکر می کنید لازم است غذا بخورید.
• تعداد کالری مصرفی باید به اندازه باشد- نه خیلی کم و نه خیلی زیاد .
• رژیم غذایی باید بر حسب چربی ها، کربوهیدارت ها، پروتئین ها، ویتامین ها، مواد معدنی و فیبر ها متعادل شود.
• مایعات باید به مقدار مناسب مصرف شود. این مسئله به ویژه در آب و هوای گرم و یا در بیماری اسهال اهمت بسیار زیادی دارد. البته خوردن مایعات بعد از ساعت 6 بعد از ظهر بهتر است محدود شود زیرا باعث بیدار شدن های مکرر برای رفتن به توالت می شود.
• چای و قهوه باید در حد متوسطی مصرف شود و مصرف آن پس از ساعت 6 بعد از ظهر محدود شود. چای و قهوه نباید بعد از شام و آخر شب مصرف شود زیرا باعث بی خوابی می گردد.
• نیازهای ویزه افراد باید مورد توجه قرار گیرد، برای مثال، کم کردن مصرف نمک در افراد مبتلا به فشار خون و مصرف شکر در دیابت.
• باید از مصرف غذاهای سرخ کردنی و ادویه جات پرهیز کرد.
• غذاهای قابل دسترس محلی و نیز علایق غذایی فرد باید در توصیه های غذایی مورد توجه قرار گیرند.
• قد، استخوان بندی، محدودیت های ویژه، علایق شخصی، غذاهای محلی قابل دسترس باید مد نظر قرار بگیرد. به هر کدام از این مسائل باید در رژیم غذایی در هنگام صبحانه، نهار و شام توجه کرد.
• اگر فرد سالمند دندان های زیادی را از دست داده و یا دندان مصنوعی مناسبی ندارد و جویدن او مشکل است غذاهایی را انتخال کنید که فیبرهای سفتی نداشته باشند.(برای مثال سبزیجات برگدارد سبز) . غذاهای سبک و له شده، سبزیجات نرم و میوه جات بسیار مناسب هستند . شیر و محصولات لبنی نیز بسیار مفید می باشند. میوه هایی که نیاز به جویدن زیاد ندارند مثل موز، مناسب تر است.
• تا حد ممکن بهتر است از مصرف گوشت قرمز، تخم مرغ ، کره و چربی های حیوانی اجتناب شود.
• از مصرف سیگار و مشروبات الکلی باید جلوگیری شود.
• نفخ شکم و یبوست در سالمندی شایع است. رژیم مناسب می تواند این عارضه را کاهش دهد. اگر این مسئله مشکل ساز شد با پزشک مشورت کنید.

مراقبین باید تست های زیر را در شورع غربالگری سالمندانی که در معرض خطر هستند و نیاز به معاینات مکرر دارند انجام دهند

• قند خون برای دیابت
• کلسترول خون
• وزن بدن به طور متناوب
• فشار خود در فواصل زمانی مکرر

بیماری پارکینسون بر اثر تحلیل رفتن سلولهایی در یک قسمت از مغز که به آن اصطلاحاً بازال گانگلیا گفته می شود ایجاد می گردد. بازال گانگلیا باعث کنترل حرکات نرم عضلات می شود. به طور طبیعی سلولهای موجود در بازال گانگلیا باعث کنترل حرکات نرم عضلات می شود. به طور طبیعی سلولهای موجود در بازال گانگلیا یک ماده شیمیایی به نام دوپامین ترشح می کنند که همراه با یم ماده شیمیایی دیگر به نام استیل کولین کنترل حرکات بدن را به دقت تنظیم می کنند. در بیماری پارکینسون میزان دوپامین نسبت به استیل کولین کاهش می یابد و  اثر بدی روی کنترل عضلات می گذارد.

از هر 200 نفر در بریتانیا بک نفر به بیماری پارکینسون مبتلا است. این بیماری بیشتر در افراد بالای 60 سال دیده می شود و در آقایان بیشتر از خانمها شایع می باشد. گرچه هنوز علت ایجاد بیماری پارکینسون شناخته نشده است اما عوامل ژنتیکی ممکن است در ایجاد آن دخیل باشند. حدود 30 درصد بیماران مبتلا به پارکینسون در یکی دیگر از اعضاء خانواده شان نیز این بیماری وجود دارد.

اگر بر اثر خوردن بعضی از داروها و یا وجود یک بیماری زمینه ای، علایمی مثل بیماری پارکینسون ایجاد شود به این وضعیت اصطلاحاً پارکینسونیسم گفته می شود. وارد آمدن ضربه های مکرر به سر و نیز مصرف بعضی از داروهای اعصاب که در درمان بیماری های شدید روانی تجویز می گردد ممکن است باعث بروز پارکینسونیسم شود.

علایم بیماری پارکینسون

علایم بیماری پارکینسون به تدریج و در طی چند ماه یا چند سال ایجاد می شود اما پارکینونیسم بر اساس علت ایجاد کننده آن می تواند به طور تدریجی و یا به طور ناگهانی بوجود بیاید. این علایم عبارتند از:

• لرزش یک دست یا یک پا که بعد از مدتی هر دو دست یا هر دو پا را گرفتار می سازد. این لرزش معمولاً در حال استراحت فرد ایجاد می شود.
• سفت شدن عضلات که باعث مشکل شدن حرکت می شود
• کند شدن حرکات
• کشیدن پا بر روی زمین در هنگام راه رفتن و عدم جرکت دستها در هنگام راه رفتن
• بی حالت شدن صورت
• حالت خمیده یا دولا بودن در هنگام ایستادن

همچنان که بیماری پیشرفت می کند، سفتی عضلات،  عدم تحرک و لرزشهای دائمی دستها ممکن است باعث مشکل شدن انجام کارهای روزانه فرد شود. صحبت کردن این افراد ممکن است آهسته و با تردید انجام شود و بلع غذا نیز برایشان دشوار شود. بسیاری از این افراد دچار افسردگی نیز می شوند. حدود 30 درصد مبتلایان به این بیماری در نهایت به بیماری زوال عقل گرفتار می گردند.

نحوه تشخیص

از انجایی که بیماری پارکینسون به طور تدریجی ظاهر می شود، اغلب امکان تشخیص فوری این بیماری وجود ندارد. پزشک فرد را معاینه نموده و ممکن است آزمایش هایی مثل انجام سی تی اسکن یا ام آر آی از مغز تقاضا کند تا سایر علل احتمالی ایجاد کننده این وضعیت کنار گذاشته شود. اگر یک علت زمینه ای خاص برای بروز این علایم پیدا شد مشکل شما پارکینسونیسم می باشد و نه بیماری پارکینسون.

نحوه درمان

هنوز هیچ درمان خاصی برای بیماری پارکینسون پیدا نشده است اما با استفاده از بعضی داروها، انجام فیزیوتراپی و به ندرت با انجام عمل جراحی می توان علایم این بمیاری را کمتر نمود. اگر شما به علت مصرف داروهایی دچار پارکینسونیسم شده اید پزشک ممکن است داروهای شما را تغییر دهد. معمولاً بعد از 8 هفته که از تغییر داروها گذشت علایم پارکینسونیسم نیز از بین می روند اما اگر این علایم باقی بمانند ممکن است لازم باشد که از داروهای ضد پارکینسون استفاده نمایید.

درمان دارویی:

در مراحل اولیه بیماری پارکینسون یعنی در هنگامی که هنوز علایم خفیف هستند ممکن است نیازی به مصرف دارو نباشد زیرا این داروها نمی توانند در سیر پیشرفت بیماری تغییری ایجاد نمایند. بعد از مدتی که علایم شدیدتر شدند برای تسکین علایم بیماری  و کاهش ناتوانی هایی که ایجاد می شود می توان از داروها استفاده نمود. این داروها با اصلاح مواد شیمیایی در مغز، کار خود را انجام می دهند که این کار با افزایش سطح دوپامین و یا جلوگیری از بعضی از اثرات استیل کولین صورت می پذیرد. انتخاب نوع دارو و مقدار دارویی که باید مصرف شود در هر بیماری متفاوت می باشد و بستگی به مشکلات آنها دارد.

اغلب یک داروی آنتی کلینرژیک مثل تری هگزی فنیدیل که نام تجارتی آن آرتان می باشد برای کاهش لرزش و سفتی  بدن تجویز می گردد. مصرف داروهای کولینرژیک می توانند به مدت چندین سال موثر واقع شوند اما باعث عوارضی مثل خشکی دهان، تاری دید و ایجاد اشکال در دفع ادرار می شوند.

درمان اصلی بیماری پارکینسون با داروی لوودوپا انجام می شود که باعث افزایش میزان دوپامین در مغز می گردد. علایم و مشکلات عمده بیماری پارکینسون مثل مشکلات حرکتی با استفاده از داروی لوودوپا کنترل می گردد اما در ابتدای مصرف این دارو ممکن است عوارض جانبی مثل تهوع و استفراغ نیز ایجاد شود. به همین خاطر، مقدار این دارو کم کم افزایش داده می شود و معمولاً هماره با این دارو نیز ار داروهای دیگری مثل کاربی دوپا یا بنسرازید استفاده می شود تا مقدار لوودوپا را تا حدی که لازم است کاهش دهند. با اینحال بعضی از بیماران دچار حرکات پرشی یا پیچشی می شوند که به خاطر عوارض جانبی این درمان می باشد. داروی اوودوپا معمولاً برای دو تا پنج سال موثر می باشد اما مصرف طولانی مدت آن ممکن است همراه با تغییرات ناگهانی در علایم شود که به آن اصطلاحاً روشن-خاموش شدن اثر اوودوپا می گویند. بیمارانی که دچار این وضعیت می شوند مدتی دارای حرکت طبیعی هستند اما به ناگهان دچار ضعف و اشکال در حرکت کردن می شوند. هنگامی که داروی اوودوپا دیگر تاثیری ندارد، داروی سلیجیلین که باعث افزایش خفیف فعالیت دوپامین در مغز می شود ممکن است تجویز گردد. از سایر داروها مثل داروی بروموکریپتین نیز ممکن است استفاده شود. این داروها ممکن است باعث گیجی، بروز حالت توهم و گاهی اوقات رفتارهای پرخاشگرایانه شود. گرچه هنوز هیچ دمران موفقیت آمیزی برای تسکین علایم بیماری پارکینسون وجود ندارد اما داروهای جدیدتر و موثرتر در حال بررسی هستند.

فیزیوتراپی: برای کمک به مشکلات حرکتی بیمار، انجام فیزیوتراپی ممکن است سودمند باشد. همچنین برای بهبود مشکلاتی که در صحبت کردن این افراد ایجاد می شود، انجام گفتار درمانی نیز موثر می باشد. اگر در انجام کارهای خانه با مشکل مواجه هستید، با استافده از توصیه هایی که متخصصین کاردرمانی مطرح می کنند می توانید با این مشکلات کنار بیایید.

عمل جراحی: بیماران جوانتر که لرزش آنها را نمی توان با استفاده از داروها کنترل نمود ممکن است نیاز به عمل جراحی داشته باشند. در عمل جراحی، آن قسمت از مغز که باعث بروز لرزش می شود از بین برده می شود.

به طور طبیعی عضلات موجود در دیواره مثانه باعث می شوند که ادرار از مثانه خارج شود، در حالیکه عضلاتی که در گردن مثانه (یعنی محل اتصال مثانه با پیشابراه) وجود دارند باعث کنترل باز و بسته شدن خروجی مثانه می شوند. هر مشکلی که در این عضلات و یا اعصاب این عضلات ایجاد شود می تواند باعث از دست رفتن کامل و یا جزئی کنترل بر روی مثانه شود.

با افزایش سن افراد ، بی اختیاری ادراری شایعتر می شود. این وضعیت در خانمها شایعتر از آقایان است. گاهی اوقات بی اختیاری ادراری در بیماری هایی مثل آلزایمر و سکته مغزی دیده می شود.

انواع بی اختیاری ادراری

چهار نوع اصلی بی اختیاری ادراری وجود دارد که عبارتند از : 1)استرس 2)فوریتی 3)سرریز

4) کامل

علایم و نحوه درمان هر کدام از این انواع بی اختیاری ادراری متفاوت می باشد. شایع ترین نواع بی اختیاری ادراری نوع استرسس می باشد که مقادیرر کمی ادرار در بعضی مواقع به طور بی اختیار خارج می شود.

افرادی که دچار بی اختیاری ادراری نوع فوریتی هستند در بعضی مواقع به طور غیر منتظره احساس دفع فوری ادرار به آنها دست میدهد که به خاطر انقباض غیر اختیاری مثانه می باشد . این وضعیت باعث می شود که به طور ناگهانی و غیر قابل کنترلی مقادیر زیادی ادرار خارج شود.

در بی اختیاری ادراری نوع سرریز، بخاطر وجود انسداد در گردن مثانه یا در پیشابراه و یا به خاطر ضعف عضلات مثانه، مثانه نمی تواند ادرار را تخلیه نماید. بنابراین حجم ادرار درمثانه افزایش یافته و ادرار به صورت چکه چکه خارج می شود. انسداد جریان ادرار معمولاً بر اثر تنگی پیشابراه و یا بزرگ شدن غده پروستات در مردان که باعث فشار وارد آوردن و تنگ کردن پیشابراه می شود رخ می دهد. ضعیف شدن عضلات مثانه ممکن است بخاطر وجود یک انسداد، بیماری مرض قند، جراحی در قسمت لگن و یا اختلالی در سیستم عصبی مثل بیماری ام اس ایجاد شود.

در بی اختیاری ادراری کامل هیچ کنترلی بر روی مثانه وجود ندارد. این وضعیت معمولاً بر اثر یک اختلال عصبی مثل بیماری آلزایمر و یا صدمه دیدن نخاع ایجاد می شود. جراحی هایی که برای درمان سرطانهایی که در قسمت لگن وجود دارد انجام می شود می توانند با صدمه به اعصاب مثانه باعث بروز بی اختیاری ادراری کامل شوند.

نحوه درمان بی اختیاری ادراری

بررسی های اورودینامیک می توانند نوع بی اختیاری ادراری را مشخص نمایند. استفاده از پد یا پوشک می تواند به جذب ادرار و جلوگیری از خیس شدن لباس کمک نماید. تمرینات ورزشی که برای تقویت عضلات کف لگن انجام می شود و فیزیوتراپی می توانند به بهبود و تقویت  عضلات مثانه کمک نمایند. بی اختیاری ادراری که بر اثر تخلیه ناکافی مثانه ایجاد می شود را می توان با سوند زدن خود بیمار به خودش و تخلیه ادراری که در مثانه وجود دارد بر طرف نمود.

بی اختیاری ادراری نوع استرس

بی اختیاری نوع استرس بر اثر ضعف عضلات کف لگن و پیشابراه ایجاد می شود . ایت عضلات از مثانه حمایت کرده و به کنترل باز و بسته شدن خروجی مثانه در هنگام ادرار کردن کمک می کند. ضعف عضلات باعث می شود که ادرار از مثانه به بیرون چکه کند. وقتی که فشار داخل شکم افزایش می یابد ادرار بدون اختیار بیرون می ریزد. در بی اختیاری نوع استرس که خفیف باشد در هنگام فعالیتهای شدید مثل دویدن، مقدار کمی ادرار به بیرون نشت می کند. در موارد شدید، در هنگام فعالیتهای مثل سرفه کردن، ادرار از مثانه به بیرون ریخته می شود. بی اختیاری ادراری نوع استرس شایع ترین نوع بی اختیاری می باشد و بیشتر هم  در خانم ها دیده می شود.

اینوضعیت در حین حاملگی  و بعد از زایمان به طور شایعی رخ می دهد. همچنین بعد از انجام جراحی های قسمت لگن، در طی یائسگی و با افزایش سن افراد، این نوع بی اختیاری شایع می باشد. بی احتیاری نوع استرس ممکن است در پرولاپس (بیرون افتادگی) رحم و مهبل، پرولاپس رکتوم و پرولاپس مثانه نیز دیده می شود. این وضعیت در افرادی که دچار سرفه های مداوم هستند بیشتر ممکن است که رخ دهد. به ندرت ممکن است که بعد از عمل جراحی پروستات این نوع بی اختیاری اداری در آقایان دیده شود.

نحوه تشخیص بی اختیاری ادراری نوع استرس

پزشک بعد از پرسیدن سوالاتی مثل: چقدر آب می خورید؟ چند بار در روز ادرارمی کنید؟ میزان ادرار شما چقدر است؟ در چه مواقعی ادرار از شما نشت می کند؟ می تواند به تشخیص بی اختیاری ادراری نوع استرس برسد. او ممکن است یک معاینه لگنی انجام دهد تا وضعیت عضلات کف لگن شما را ارزیابی نماید و ببیند که آیا شما داراری پرولاپس (بیرون افتادگی) رحم هستید یا نه. همچنین برای ارزیابی عملکرد مثانه تان، ممکن است شما را برای بررسی اورودینامیک به بیمارستان بفرستد.

محوه درمان بی اختیاری ادراری نوع استرس

تقویت عضلات کف لگن با انجام تمرینات ورزشی خاص، روش مناسبی برای درمان این نوع از بی اختیاری اداری می باشد ( صرف نظر از این که علت ایجاد آن چه می باشد) اگر این نوع بی اختیاری بعد از زایمان ایجاد شده باشد، قدرت عضلات کف لگن به تدریج به حالت طبیعی خود باز می گردد اما انجام تمرینات ورزشی می تواند سرعت بهبودی آن را افزایش دهد. به خانمهای یائسه ممکن است توصیه به استفاده از هورمون درمانی شود تا با ضعف عضلات کف لگن مقابله شود. اگر شما اضافه وزن دارید ممکن است پزشک برای کم کردن وزنتان یک رژیم غذایی خاص را ارائه نماید.در موارد شدید این نوع بی اختیاری ادراری، انجام جراحی برای قرار دادن مثانه در وضعیت صحیح و تقویت محافظ هایش می تواند به بازگرداندن کنترل تقریباً طبیعی مثانه کمک نماید.

بی اختیاری ادراری فوریتی

فردی که دچار بی اختیاری ادراری فوریتی می شود احساس ناگهانی و دفع فوری ادرار پیدا می کندکه به دنبال آن به طور بی اختیار ادرار می کند. این وضعیت در افراد مختلف دارای شدتهای متفاوتی می باشد. در نوع خفیف این نوع بی اختیاری ادراری، فرد معمولاً می تواند قبل از این که ادرار از او خارج شود خود را به یک توالت برساند. با اینحال در موارد شدید یان نوع بی اختیاری، به محض این که مثانه شروع به تخلیه ادرار نماید، غیر ممکن است که جلوی ادرار آن گرفته شود.

علل بی اختیاری ادراری فوریتی

بی اختیاری ادراری فوریتی بیشتر بر اثر تحریک پذیری عضلات مثانه ایجاد می شود.وقتی این عضلات تحریک می شوند، به طور بی اختیار منقبض شده و مثانه را از ادرار خالی می کنند. تحریک پذیری مثانه می تواند به علت عفونت یا التهاب لایه پوشاننده مثانه ایجاد می شود . بی اختیاری ادراری در خانمها ممکن است بر اثر ضعف عضلات گردن مثانه و عضلات کف لگن یا به علت مشکلات زنانگی مثل افتادگی رحم ایجاد گردد.

بی اختیاری ادراری فوریتی می تاوند همچنین به علت اختلالاتی مثل سنگ کلیه رخ دهد. سایر علل بروز این وضعیت، اختلالاتی هستند که سیستم عصبی را گرفتار می کنند مثل سکته مغزی، ام اس یا صدمات وارده به نخاع. در بعضی موارد تصور می شود که اضطراب در افراد بتواند باعث بروز این وضعیت شود.

نحوه درمان بی اختیاری ادراری فوریتی

پزشک از شما خواهد خواست که موارد زیر را در طی روز یادداشت نمایید:

• روزی چند بار نیاز به دفع ادرار پیدا می کنید؟
• مقدار ادراری که می کنید چه اندازه است؟
• روزی چقدر مایعات مصرف می کنید؟

همچنین پزشک ممکن است برایتان تقاضای انجام آزمایش ادرار کند تا ببیند که آیا عفونت ادراری دارید یه نه. پزشک شما را معاینه خواهد نمود تا مشخص شود که آیا به بیماری زمینه ای دیگری هم مبتلا  هستید.

ابتدا باید هر گونه بیماری زمینه ای دیگری که باعث بروز این بی اختیاری ادرای شده است را درمان نماییم. اگر هیچگونه بیماری زمینه ای وجود نداشت، اقداماتی را می توان برای درمان این وضعیت انجام داد. برای مثال، شما می توانید یاد بگیرید که با طولانی تر کردن فاصله بین دفعاتی که ادرار می کنید، کنترل عملکرد مثانه تان را به دست آورید. انجام تمرینات ورزشی برای تقویت عضلات کف لگن که کنترل خروجی مثانه را به عهده دارد، روش دیگری برای درمان این مشکل می باشد. اگر سیگاری هستید باید سعی کنید که سیگار کشیدن را کنار بگذارید زیرا مشخص شده است که سیگار می تواند باعث تحریک مثانه شود. همچنین توصیه می شود که از نوشیدن نوشابه های حاوی کافئین و الکل خودداری شود. بع لاوه پزشک ممکن است یک داروی انتی کولینرژیک مثل اوکسی بوتینین برایتان تحویز نماید تا باعث کاهش تحریک پذیری دیواره مثانه شود.

انجام تمرینات ورزشی می توان به تقویت عضلات کف لگن کمک نمود. این عضلات از مثانه، رحم و رکتوم (راست روده) محافظت و پشتیبانی می کنند. اگر این تمرینات ورزشی منظم انجام شوند هم به درمان و هم به پیشگیری از بروز بی اختیاری ادراری کمک می کنند.

شما می توانید این تمرینات را هم در حالت نشسته، هم درحالت ایستاده و هم در حالت خوابیده انجام دهید. هر چه مدت زمان بیشتری این تمرینات را انجام دهید بهتر خواهد بود به طور ایده آل در هر ساعت، پنج دقیقه در طی روز این تمرینات را انجام دهید.

برای اینکه عضلات کف لگن را شناسایی نمایید . انها را بهتر بشناسید، تصور نمایید که در حال ادرار کردن هستیدو به ناگهان مجبور هستید که ادرارتان را قطع نمایید. عضلاتی که شما در اطراف مهبل، پیشابراه و رکتوم (راست روده) احساس می کنید که سفت شده اند همان عضلات کف لگن می باشند. برای تقویت این عضلات ، تمرینات زیر را انجام دهید:

• عضلات کف لگن را منقبض کرده و 10 ثانیه به همین وضعیت نگه دارید.
• عضلات را به آهستگی شل نمایید.
• این تمرین را 5 تا 10 بار تکرار نمایید و در طی روز هر چند بار که می توانید این کار را انجام دهید.

جهت#استخدام#پرستار#تهران#استخدام_پرستار به وب سایت www.parsianavid.ir مراجعه فرمائید.

و یا با شماره تماس 02122697906 جهت استخدام و یا معرفی پرستار کودک، پرستار سالمند،پرستار بیمار، در منزل تماس حاصل فرمائید.

با گذر زمان غده پروستات بزرگ می شود و می تواند در مسیر جریان ادرار – بیرون از مثانه- محدودیت ایجاد کند. این محدودیت می توند به تدریج قدرت جریان ادرار را کم کند و ممکن است خالی شدن کامل مثانه را دشوارتر نماید. خالی شدن ناقص مثانه احتمال بروز عفونت در مثانه را افزایش می دهد. پروستات هم ممکن است عفونت کند و عفونت نیز می تواند باعث تورم پروستات و کاهش بیشتر جریان ادرار شود. بزرگ شدن پروستات خیلی شایع است و مستقیما با ایجاد سرطان پروستات ارتباط ندارد ولی اگر تغییری در وضعیت ادرار خود مشاهده می کنید، عاقلانه است که برای معاینه پروستات به پروستات ارتباط ندارد ولی اگر تغییری در وضعیت ادرار خود مشاهده می کنید، عاقلانه است که برای معاینه پروستات به پزشک مراجعه کنید.

مشکلات دفع ادرار در مردان و زنان

علائم ممکن:

• کاهش جریان ادرار
• ناتوانی از بین بردن حس پر بودن مثانه
• احساس درد سوزن سوزن در آلت
• ادرار مکرر و با حجم کم
• بیدار شدن های مکرر برای دفع ادرار
• بی اختیاری ادرار

توصیه های خانگی

1. همیشه ضرورت ندارد که برای این مشکل داروی نسخه شده را مصرف نمایید. کاهش میزان اداری که شبانگاه تولید می شود می تواند نیاز به ادرار کردن در شب را کاهش دهد. کاهش یا حذف نوشیدن مایعات 3 تا 4 ساعت قبل زمان خواب، می تواند به شما کمک کند، شب برای ادرار بیدار نشوید.
2. در بسیاری از مردان با مصرف بعضی فرآورده های گیاهی، جریان ادرار بهبود می یابد. این فرآروده گیاهی بدون نسخه قابل تهیه است و کار آن کوچک کردن اندازه پروستات است. اگر تا 3 ماه هیچ بهبودی را شاهد نبودید مصرف آن را قطع کنید. داروهای تجویزی دیگری وجود دارند که بدون کوچک کردن اندازه پرستات، جریان ادرار را افزایش می دهند. این داروها ظرف چند روز اثر خود را نشان می دهند. شما می توانید از یک دارو برای افزایش جریان ادرار استفاده کنید و همزامان از داروهای دیگر برای کوچک کردن پروستات بهره گیرید. گزینه های درمانی را با پزشک مورد بحث قرار دهید.
3. برخی از داروها می توانند مقدار PSA در خون را کاهش دهد و با آزمایش PSA جهت تشخیص سرطان پروستات تداخل کند. در صورتی که از دارویی استفاده می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید.
4. بسیاری از مردم احتمال عفونت دستگاه ادراری را با نوشیدن آب زیاد و افزایش حجم ادرار کاهش می دهد. مردان مبتلا به بزرگی غده پروسات که دچار عفونت می شوند از این راهبرد فایده ای نمی برند.
5. نشستن برای ادرار تجربه دفع ادرار را آسانتر می سازد. این کار امکان بیشتری برای دفع ادرار می دهد. وقت بگذارید و صبور باشید. شما می توانید ادرار بیشتری تخلیه کنید اگر پس از قطع اولیه جریان ادرار، کمی صبر کنید.

مشکالت دفع ادرار در زنان

بر خلاف مردان، زنان غده پروستات ندارند، طول مجرای پیش آبراه زنان که مثانه را به مدخل خروجی ادرار وصل می کند بسیار کوتاه تر از پیش آبراه مردان است. در جوانان، پیش از آبراه در زاویه ای قرار دارد که احتمال خالی شدن خود به خود مثانه را کاهش می دهد. با گذر عمر و تولد فرزندان، این زاویه کمتر شده به شکل خط مستقیم در می آید. بنابراین در حالی که مردان بیش تر مشکلات کاهش جریان ادرار را تجربه می کنند، زنان بیشتر با مشکلات بی اختیاری ادرار مواجهند. بی اختیاری ادرار به دفع ادرار بدون اراده فرد گفته می شود. حدود 15 درصد از سالمندان به مشکلات کنترل مثانه کبتلا هستند. نگران نباشید، درمان وجود دارد.

علائم ممکن:

• نیاز به رفتن شتابان به توالت
• رفع مقادیر اندک ادرار به سرفه، خنده یا عطسه
• افزایش دفعات دفع ادرار در طول روز
• احساس سوزش در هنگام ادرار
• دفع بی اختیار مقادیر زیاد ادرار

توصیه های خانگی

الف: داروها

داروهای زیادی وجود دارند که می توانند بر توانایی شما در کنترل بر ادرارتان تاثیر بگذارند. این داروها، هم در میان داروهای بدون نسخه و هم داروهای نیازمند نسخه یافت می شوند. از شایع ترین داروهایی که می توانند مشکل دفع ادرار ایجاد کنند می توان به قرص های خواب، مسکن های ضد التهابی (نظیر بروفن)، آرام بخش ها، قرص های کنترل فشار خون، داروهای سرفه و سرماخوردگی و دیورتیک ها، اشاره کرد. کاهی داروهایی که در درمان افسردگی، پارکینسون و دیگر بیماری های روانی تجویز می شوند کارکرد مثانه را مختل می کنند. اگر پزشک تان داروی جدیدی برا ی شما تجویز کرد یا دارویی را تغییر دوز داد و مشکلی در کنترل ادرار پدید آمد، بهتر است در این باره با وی گفتگو کنید. اگر مشکل پس از مصرف داروی بدون نسخه به وجود آمده از دکتر داروساز برای تغییر آن مشورت بخواهید.

فعالیت

اگر به تازگی به دلیل نقل مکان به محل جدید، بیماری مصدومیت، تغییر یا محدودیت در توانایی جابه جایی و تحرک پیدا کرده اید، به یاد داشته باشید که این وضعیت ممکن است به از دست رفتن گذرای کنترل اداری بیانجامد. اغلب با گذر زمان وضعیت به حال طبیعی برگشته و بی اختیاری از میان می رود.

یبوست

یبوست یا گیر کردن مدفوع در سالمندان به خصوص اگر مایعات کمتر از معمول بنوشند مشکلی آزاردهنده است. یبوست می تواند بر کارکرد مثانه اثر گذارد و باعث بی اختیاری ادرار شود. به خاطر داشته باشید که کاهش نوشیدن مایعات به این علت که ادرار کمتری تشکیل شود تنها مشکل را بدتر می کند. هنگامی که یبوست رفع شود مثانه دوباره به کارکرد طبیعی خود باز می گردد. توصیه می شود که رژیم پر فیبر مصرف کنید.

افسردگی یا اظطراب

اگر به تازگی افسردگی یا تنش زیادی را تجربه کرده اید، شاید به طور موقت با مشکل منترل مثانه مواجه شوید. نقل مکان به خانه ای جدید، از دست دادن یا جدایی از نزدیکان و دوستان همگی شرایطی هستند که می توانند باعث آشفتگی کارکردهای پایدار و با ثبات زندگی روزمره شوند. با بهبود علایم افسردگی و اظطراب اغلب بهبود عملکرد مثانه نیز مشاهده می شود.

دیابت یا اختلال هورمونی

دیابت باعث افزایش قند خون و حجم ادار می گردد. بعضی بیماری ها می توانند باعث افزایش سطخ کلسیم گردند. گاهی اولین علامت این اختلالات می تواند به صورت تغییر کنترل اداری رخ دهد. پزشک می تواند به شما کمک کند که بدانید به این بیماری ها دچار شده اید یا خیر، اگر شما به دیابت مبتلا هستید، با کنترل مناسب قند خون می توانید میازن بی اختیاری را کاهش دهید.

ب) این مساله معمولا«بی اختیاری تنشی» نامیده می شود و به دلیل افزایش فشار شکمی، اندکی ادرار از مثانه بیرون می ریزد. این امر ممکن استبه دلیل ضعف عضلات زیر مثانه رخ دهد. بعضی داروها نیز می توانند چنین مشکلی ایجاد کنند. اگر به تازگی تغییر در داروها داشته اید در این باره با پزشک خود گفتگو کنید. این مساله با سرفه مزمن بدتر می شود. تمرین هایی وجود دارند که می توانند به تقویت آن دسته از عضلات لگن که در بسته نگه داشتن دریچه مثانه موثرند کمک کنند. استروژن نیز با احیای بافت های ناحیه تناسلی می تواند به زنان کمک کند. اگر این تمرین ها موثر واقع نشوند توصیه ما این است که برای استفاده از داروهایی که به محکم تر شدن دریچه کف مثانه کمک می کنند به پزشکتان مراجعه کنید.

پ) این مشکل بی اختیاری فوریتی نامیده می شود و از اسپاسم ناگهانی مثانه ناشی می شود . ساده ترین درمان خانگی آن است که مکرر مثانه خود را خالی کنید، چه نیاز به دفع ادرار حس کنید و چه حس نکنید. مهمترین کار این است که از یک زمان بندی مشخص استفاده کنید. می توانید به آموزش مثانه هم بپردازید: هنگامی که احساس فوریت برای ادرار پیدا می کنید به سرعت به دستشویی بروید ولی در دستشویی سعی کنید تا آنجا که ممکن است جلوی دفع ادرار رابگیریدتا احساس نیاز به دفع، رفع شود. هر چه بیش تر مثانه خود را برای تحمل اسپاسم ها تمرین دهید، مشکلات کمتری خواهید داشت. اگر این وضع ادامه یابد با پزشک خود مشورت کنید تا علت و درمان آن را پیدا کند.

ت) این مشکل را «بی اختیاری سر ریز» می گویند و زمانی رخ می دهد که خروجی مثانه مسدود شده و عضلات مثانه به خوبی کار نمی کنند. در این شرایط مثانه پیوسته پر است و دایما حجم اضافه ای که نمی تواند نگه دارد به بیرون نشت می کند. در این حالت، وضع مشابه سطل پرآبی است که باز هم آب روی آ
ن ریخته شود بنابراین آب اضافی بیرون می ریزد. دیابت و بعضی داروهای دیگر می توانند باعث این نوع از بیاختیاری ادراری شوند. شما باید به طور منظم ادرار کنید، چه احساس نیاز به دفع داشته باشید و چه نداشته باشید. اگر انسداد، علت مشکل است، رفع انسداد برای درمان ضرورت دارد. تغییر در داروها هم می تواند کمک کننده باشد. اگر عضلات مثانه دیگر نمی توانند برای بیرون راندن ادرار منقبض شوند، این مشکل را با پزشک خود در میان بگذارید. شاید لازم شود چندین روز مثانه را کاملا خالی نگه دارید.ممکن است نیاز باشد سوندگذاری انجام شود.

جهت#استخدام#پرستار#تهران#استخدام_پرستار به وب سایت www.parsianavid.ir مراجعه فرمائید.

و یا با شماره تماس 02122697906 جهت استخدام و یا معرفی پرستار کودک، پرستار سالمند،پرستار بیمار، در منزل تماس حاصل فرمائید.

اغلب سالمندان حداقل از یک نوع دارو استفاده می کنند از این رو داشتن اطلاعات کافی و درست در مورد نحوه استفاده دارو برای سالمندان موضوعی مهم و حیاتی است.یکی از توصیه های دکتر فاطمه سلیمانی به سالمندان عزیزمان این است که حتما داروهای خود را بشناسند و از پزشک یا داروساز خود در مورد داروهایشان اطلاعاتی شامل نام دارو، علت تجویز دارو، نحوه مصرف دارو، شرایط نگهداری و موارد تداخل با سایر داروها را کسب کنند.هم چنین سالمندان عزیز به هیچ وجه داروهایی که برای سایر سالمندان تجویز می شود را استفاده نکنند.

نحوه مصرف دارو در سالمندان

اگر سالمندان فکر می کنند برای متوجه شدن یا به خاطر سپردن تمام گفته های پزشک به کمک نیاز دارند، می توانند به همراه یکی از بستگان یا دوستان خود به پزشک مراجعه کنند.
سلیمانی به سالمندان توصیه کرد که از داروهای مصرفی خود شامل داروهای با نسخه یا بدون نسخه، مکمل ها و داروهای گیاهی ، فهرستی تهیه کنند و این فهرست را به افراد دخیل در درمان خود شامل پزشک، دندانپزشک و داروساز نشان دهند. ضمنا یک کپی از این فهرست را در خانه و یک کپی از آن را باید همراه داشت.

این فهرست،بهتر است شامل نام دارو، نام پزشک تجویز کننده دارو، دلیل تجویز دارو، مقدار و زمان مصرف دارو باشد. سالمندان همچنین درصورتی که پزشک در زمان مصرف دارو برای سالمندان تست های آزمایشگاهی نوشته است، باید در زمان گفته شده آزمایشات لازم را انجام و نتایج آن را به پزشک اطلاع دهند.
سالمندان باید درصورت خواندن دستورات دارویی یادداشت شده روی دارو در داروخانه برای آنان مشکل است، از داروساز بخواهند با خط درشت تر دستورات پزشک را برایشان یادداشت کند. سالمندان باید هر زمان که در خصوص مصرف داروی خود دچار مشکل یا از عوارض ناشی از مصرف دارو نگران شوند حتما موضوع را با پزشک خود درمیان بگذارند، زیرا پزشک ممکن است داروی آنها را تغییر دهد. سالمندان باید از یک راهکار برای یادآوری زمان مصرف دارو استفاده کنند. از آنجا که برخی افراد از جدول، تقویم یا جعبه های مخصوص دارو برای یادآوری زمان مصرف دارو استفاده می کنند، در این زمینه از پزشک یا داروساز راهنمایی بگیرند.

سالمندان قرص ها را نجوند یا خرد نکنند یا نشکنند، مگر اینکه پزشک یا داروساز به آنها اجازه این کار را داده باشند یا روی برچسب قرص‌ها ذکر شده باشد.
وی از سالمندان خواست اگر در بلع داروهای جامد یا دربه خاطر سپردن زمان مصرف دارو مشکل دارند به پزشک خود اطلاع دهند.

سالمندان باید از نگهداری داروها در یخچال بپرهیزند، مگر اینکه پزشک یا داروساز به آنها گفته باشد یا روی برچسب دارو ذکر شده باشد؛ همچنین آنان برای پرهیز از بروز اشتباه، داروها را در تاریکی مصرف نکنند و از برداشتن داروی درست مطمئن شوند.
وی خاطرنشان کرد: همچنین لازم است تاریخ انقضای داروها بررسی شود و داروهای تاریخ گذشته با روش مناسب و با راهنمایی داروساز معدوم شوند.

سالمندان باید برای دریافت داروهایی که نیاز به ارائه نسخه ندارند، حتما از داروساز (مسئول فنی ) مشاوره بگیرند.

جهت#استخدام#پرستار#تهران#استخدام_پرستار به وب سایت www.parsianavid.ir مراجعه فرمائید.

و یا با شماره تماس 02122697906 جهت استخدام و یا معرفی پرستار کودک، پرستار سالمند،پرستار بیمار، در منزل تماس حاصل فرمائید.

پوکی استخوان یا استئوپروز به کاهش توده استخوانی ضعیف و سست شدن بافت استخوان گفته می شود. این حالت سرانجام به شکستن استخوان منتهی می شود.

نمای ریز استخوان مثل کندوی عسل می باشد که دارای تیغه هایی با فضاهای مشخص است. هنگامی که پوکی استخوان رخ می دهد فضای بین این تیغه ها بزرگتر شده و استخوان تو خالی می شود.

پوکی استخوان

بدین ترتیب استخوان ها نازک و شکننده شده، با کوچکترین ضربه و یا حتی خوبخود می شکنند.

علائم پوکی استخوان کدامند؟

پوکی استخوان بیماری خاموش نیز نامیده می شودف زیرادر مراحل اولیه، علامتی ندارد و همین امر تشخیص را با مشکل مواجه می کند. در واقع پوکی استخوان با عوارض خود مشخص می شود که عبارتند از:

• شکستگی خودبخودی یا با کمترین ضربه به استخوان ها، بویژه در نواحی کمر، لگن و مچ دست
• درد شدید کمر در نقطه  ای خاص که می تواند بر شکستگی مهره دلالت کند
• قوز پشت که موجب انحنای پشت می شود
• کوتاه شدن قد نسبت به قد دوران جوانی بیشتر از 2.5 سانتی متر

تشخیص پوکی استخوان

آزمون سنجش تراکم استخوان دقیق ترین و اصلی ترین روش تشخیص پوکی استخوان است و سایر روش ها به منظور تکمیل و آگاهی از نحوه درمان بکار می روند.

روش های تشخیص پوکی استخوان عبارتند از:

• رادیوگرافی ساده: معمولاً تا زمانی که بیش از 30% از تراکم استخوان کاسته نشود، در یک عکس ساده نکته ای مشاهده نخواهد شد. در واقع بررسی های رادیوگرافی بیشتر به منظور تشخیص و تأیید شکستگی های ناشی از پوکی استخوان بکار می رود، نه برای تشخیص آن.
• بررسی های آزمایشگاهی: به کمک این بررسی ها وضعیت اولیه بیمار و نیز برخی از علل استئوپروز که ناشی از بیماریهای دیگر است بررسی می شود.
• سنجش تراکم استخوان: نوعی عکسبرداری است که به طور خاص روی مهره های کمر، استخوان ران، لگن و گاهی مچ دست انجام می شود. این عکسبرداری معمولاً هر 5-3 سال تکرار می گردد تا وضعیت تراکم استخوان را نشان دهد.

پیشگیری

آنچه مانع از ابتلا به پوکی استخوان می شود در واقع دوری از عوامل خطری است که تحت عنوان خطر قابل کنترل از انها یاد میکنیم.

1- کنترل وزن مناسب وزن: از لاغری یا چاقی بیش از حد اجتناب کنید.

2- تغذیه مناسب:مصرف صحیح مواد غذایی بویژه غذاهای حاوی کلسیم و ویتامین -د

• کلسیم: کلسیم برای عملکرد مناسب قلب، عضلات و اعصاب و انعقاد خون لازم است. مقدار ناکافی کلسیم سبب پوکی استخوان می شود. بررسیها نشان می دهد اغلب زنان و دختران جوان، روزانه کمتر از نیمی از مقدار توصیه شده کلسیم را به منظور حفظ سلامت استخوانها مصصرف می کنند. بالغین زیر 50 سال روزانه 1000 میلی گرم کلسیم و بالغین بالای 50 سال 1200 میلی گرم کلسیم نیاز دراند. اگر نمی توانید با رعایت رژیم صحیح غذایی به میازن کافی به بدن خود کلسیم برسانید، حتماً از مکمل های کلسیم استفاده کنید.
• ویتامین - د : برای جذب کلسیم در بدن ضروری است. بدون مقادیر کافی ویتامین - د، بدن قادر به جذب کلسیم از مواد غذایی نیست و کلسیم مورد نیاز خود را از استخوانها برداشت خواهد نمود. ویتامین- د از دو منبع تأمین می شود: 1- تابش نور مستقیم آفتاب به پوست. 2- رژیم غذایی. 3- ورزش: ورزش نیز برای سالمت استخوان مهم است. ورزش منظم در دوران کودکی و نوجوانی به حفظ سلامت استخوانها کمک می کند. بهترین ورزش برای استخوانها ورزشهای تحمل وزن مانند پیاده روی، دویدن اهسته و بالا رفتن از پله است. اگر در دوران بزرگسالی خود غالباً بی تحرک بوده اید، قبل از شروع ورزش با پزشک خود مشورت کنید. 4- تجویز دارو برای پیشگیری و درمان: اگر چه درمان قطعی برای پوکی استخوان وجود ندارد، اما بیس فسفنات ها (نظیر آلندرونات)، کلسی توئینف استروژن، هورمون پاراتیرویید و دالوکسیفن توسط سازمان غذا و داروی امریکا (FDA) پذیرفته شده اند.

درمان

در درمان پوکی استخوان دو اصل کلی وجود دارد:

1- تامین مواد معدنی لازم برای ساخت مجدد استخوان: از معروفترین داروهایی که در این مورد تجویز می گردد .می توان به مکمل های کلسیم و ویتامین -د اشاره کرد.

2- جلوگیری از روند تخریب و کمک به ساخت مجدد استخوان: داروهایی تحت عنوان کلی بیس فسفوناتها، داروهای هورمونی حاوی هورمونهای مؤثر در ساختار استخوان نظیر کلسی تونین یا هورمونهای جنسی (در زنان) جزء این دسته اند.

سرانجام روزی فرا می رسد (چه بسا برای بسیاری از ما فرا رسیده) که برای خواندن متن از تلفن همراه ناچار می شویم تلفن را دورتر نگه داریم. همین وضعیت در فعالیت های معمولی و روزمره نظیر خواندن یک تاریخ درج شده روی محصول حین خرید یا مطالعه یک خبر از روزمانه نیز تکرار می شود. کم کم دورتر و دورتر به نحوی که به طنز، برخی ارزو می کنند دستانی کشیده تر داشته باشند تا نوشته ها را باز هم دورتر نگه دارند.

پیرچشمی چیست؟

پیر چشمی بر خلاف نام آن در زبان فارسی از حوالی 40 سالگی آغازمی شود و به نظر می رسد بتوانیم آن را شایع ترین بیماری بشر قلمداد کنیم. چرا که هر فرد بالای 40 سال دیر یا زود به درجاتی از مشکلات دید نزدیک دچار خواهد شد. تعریف پیرچشمی در یک عبارت چنین است: کاهش پیشرونده قدرت دید اجسام نزدیک، پیرو افزایش سن.

این مورد در سالهایی از زندگی مان اتفاق می افتد که اغلب هنوز نشانه های واضحی از افزایش سن را تجربه نکرده ایم و این رو گروه زیادی از افراد در پی چاره جویی برای رفع مشکل بینایی خود به دنبال راه های گوناگون درمان خواهند بود. پیرچشمی اما بخشی از روند طبیعی افزایش سن است و در هنگامی که عدسی چشم قابلیت انعطاف خود را به تدریج از دست می دهد اتفاق می افتد. پس دلیل عمده پیرچشمی سخت شدن و کاهش انعطاف عدسی چشم می باشد. دلیل دیگرش کاهش قدرت عضلات جسم مژگانی است که در این حالت عضلات مژگانی قادر نیستند که انحنای لازم را برای عدسی به وجود بیاورند؛ در نتیجه چشم در تمرکز بر روی اشیاء مشکل دارد.

جلوگیری از پیرچشمی یا تعویق آن تا زمان حاضر امکان پذیر نبوده هر چند که زندگی کم استرس و دوری از تابش های مضر و عوامل تهدیدکننده سلامتی از جمله موارد به تعویق انداختن علایم محسوب می شوند.

اصلاح پیرچشمی کمرا

تکنیک اصلاح با لیزر به همراه بهره گیری از لیزر فمتوسکند و درون کاشت کمرا، جدیدترین تکنیک اصلاح پیرچشمی می باشد که به نسبت تکنیک های پیشین پیشرفت و موفقیت چشم گیری داشته است. کمرا یک درون کاشت مؤثر و ایمن است که کمتر از یک دهه پیش به عرصه چشم پزشکی وارد شد و پس از نتایج مثبت و کارا و سربلند بیرون آمدم از آزمون های دقیق و سخت گیرانه مختلف، هم اکنون در اتحادیه اروپا و برخی کشورهای آمریکای شمالی و شرق آسیا وارد مرحله درمانی شده، بیمارستان چشم پزشکی نور مفتخر است مه نخستین عرضه کننده این خدمت در خاورمیانه می باشد.

لازم به ذکر است در حال حاضر هزاران نفر در سراسر دنیا کمرا را به عنوان راه درمان پیرچشمی برگزیده اند به نحوی که در دو سال گذشته تعدادی از چشم پزشکان نیز خود از کمرا برای درمان پیرچشمی بهره برده اند.

روش های رایج درمان پیرچشمی عبارتند از:

1- عینک

در سنین بالاتر از 40 تا 45 سال، افرادی با دید طبیعی احتیاج به عینک مطالعه پیدا می کنند و افرادی که فبلاً از عینک استفاده می کرد و نزدیک بین یا دوربین بوده اند احتیاج به دو عینک یکی برای دور و یکی برای نزدیک خواهند داشت.

از زمان شروع پیرچشمی هر 2 تا 3 سال،0.5 تا 1 نمره به نمره عینک فرد افزوده می شود. فراموش نکنید که استفادهاز عینک برای پیشگیری از افزایش نمره عینک نیست بلکه تنها به دید بهتر شما در زمان انجام کارهایی مانند مطالعه کمک می کند. شماره مثبت عدسی عینک مطالعه از لحاظ ظاهری دل نشین نبوده، عوارض سطحی و چرک های دور چشم را دو چندان نشان می دهد. از سوی دیگر عینک عیوب دیگری هم دارد، به عنوان مثال همه جا و در همه شرایط همراه تان نیست (فراموش کردن، شرایطی مانند استخر و ... ) و همچنین به راحتی گم می شود.

2- لنزهای تماسی

به دنبال مطرح شدن معایب عینک دید نزدیک، عدسی های چشمی 2 کانونی و لنزهای تماسی مخصوصی ساخته شد که برای ان دسته از افرادی که مشکل نزدیک بینی و دوربینی را همزمان دارند، کاربر داشت. این لنزها دارای 2 کانون هستند که بخش فوقانی لنز برای مشاهده اجسام دور و بخش تحتانی برای مشاهده اجسام دور و بخش تحتانی برای مشاهده اجسام نزدیک است.

در صورت استفدهاز لنزهای تماسی باید دقت و حوصله کافی برای رعایت نکات بهداشتی و رعایت اصول گذاشتن و برداشتن آن را در چشم داشته باشید. نیاز به مراقبت دائمی و عدم توانایی بهره بدرن از لنز در همه شرایط، سبب شده که باز هم رضایت بیماران تأمین نشود.

3- تکنیکهای جراحی و لیزر

در سالهای اخیر پیرو نیاز به درمان پیرچشمی، روش های متعددی برای اصلاح ان با بهره گیری از لنز های درون چشم و تکنیک های لیزری مطرح و گسترش یافتند که یکی پس از دیگری به اصلاح مطلوب پیرچشمی نزدیک تر شدند.

کمرا چگونه دید را تصحیح می کند

تکنیک کمرا مشابه همان روشی است که در دیافراگم دوربین عکاسی به کار گرفته می شود. یعنی کمرا روزنه ای کوچک و مرکزی است که تصاویر واضح و کانونی شده از اشیاء درو و نزدیک ایجاد می کند و هم زمان دید دور، میانی و نزدیک را واضح و شفاف می سازد.کمرا ساختاری حلقه ای دارد با بدنه ای به ضخامت 5 میکرون (حدود یک دهم ضخامت کاغذ)، با اندازه ای به مراتب کوچک تر از لنز تماسی. حدود8400 روزنه کوچک توسط لیزر در بدنه ان ایجاد شده تا امکان رد و بدل شدن مولکول های مغذی چشم از خلال آن، برای سالم و سرحال نگاه داشتن قرنیه امکان پذیر شود. جنس این ساختار هم از مدرن ترین مواد پلیمری سازگار با بدن انسان است.

نحوه قرارگیری کمرا

کمرا توسط جراح متخصص چشم، درون ضخامت قرنیه قراد داده می شود. طول زمان عمل جراحی کمتر از 15 دقیقه است. در این تکنیک نیازی به بیهوشی عمومی وجود ندارد و جراحی با یک قطره بی حسی انجام می گیرد. بخض اصلی این عمل، با بهره گیری از دستگاه لیزر فمتوسکند که از پیشرفته ترین نو اوری های لیزری در دنیای چشم پزشکی است انجام می شود و مراحل انجام آن شباهت زیادی با عمل فمتولیزیک دارد.

مزایای کمرا

• با پیشرفت پیرچشمی،دید نزدیک خوب باقی می ماند.
• هم دید نزدیک (نظیر صفحه موبایل) و هم دید میانی (نظیر صفحه کامپیوتر) را بهبود می بخشد.
• هم زمان دید دور هم شفاف و واضح می شود.
• بسیار کوچک و همرنگ مرکز چشم است و نقریباً توسط خودتان و دیگران غیرقابل دیدن نیست.

چه کسانی می توانند از کمرا بهره مند شوند

• مبتلایان به پیرچشمی (تفاوتی ندارد که امروز نیازمند عینک مطالعه شده اید یا چندین سال است عینک برای دید نزدیک می زنید.)
• مبتلایان به پیرچشمی همراه با مشکلاتی دیگر نظیر نزدیکبینی، آستیماتیسم و نامنظمی های قرنیه.
• افرادی که سابقاً لیزیک یا PRK کرده اند و هم اکنون به پیرچشمی مبتلا شده اند.

همه ما با بالا رفتن سنمان تغییر می کنیم. از نوزادی تا نوجوانی، و در آخر بزرگسالی. گفته می شود وقتی افراد بزرگسال پیرتر می شوند، کم کم به دوران کودکی خود بر میگردند و در اخر به اندازه یک نوزاد، ناتوان و نیازمند کمک دیگران می شوند. اگر قرار باشد از والدین یا پدربزرگ و مادربزرگ پیرمان مراقبت کنیم، گاهی کنترل احساساتمان بسیار سخت می شود. درست است که انها بسیار عاقل و دانا هستند اما خیلی وقت ها ممکن است لجوج و یک دنده شوند.

رفتار با بدخلقی های سالخوردگان

به همین دلیل، می خواهیم راهنمایی تان کنیم که در چنین مواقعی بهترین و درست ترین رفتار را داشته باشید.

مراحل

1- آرامشتان را حفظ کنید. بله، درست است که هر دو شما بزرگسال هستید و ممکن است بخواهید دعوا راه بیندازید، اما باید بدانید که عصبانیت همه چیز بدتر خواهد شد. فرد پیرتر خیلی بیشتر از شما سردرگم است و شاید هم فقط به دنبال جلب توجه تان باشد. وقتی آدم ها پیر می شوند احساس تنهایی بیشتری می کنند زیرا افراد جوان دور و برشان بیشتر از هم سن و سالانشان هستند.

وقتی احساس می کنید که فضای حاکم به سمت دعوا و مشاجره می رود، آرامشتان را حفظ کنید. گاهی اوقات ممکن است فکر کنید با چنین رفتاری آنها احساس خواهند کرد که به حرف‌هایشان گوش نداده‌اید و همین باعث خواهد شد که به طرزی بی ادبانه به آنها پاسخ دهید. متاسفانه افراد سالخورده ممکن است برای جلب توجه شما یا از بین بردن تنهایی خودشان، از قصد بخواهند دعوا راه بیندازند. در چنین مواقعی، آرام بمانید.

2- با آنها حرف بزنید. درمورد گذشته‌شان با آنها حرف بزنید اما اجازه ندهید وارد داستان‌های منفی و ناراحت‌کننده گذشته‌شان شوند چون این باعث استرس و فشار بیشتر در آنها خواهد شد.

3- آنها را به جاهای مختلف بیرون از خانه ببرید. برای یک فرد مسن خیلی سخت است که بیشتر از ۵ ساعت در خانه بماند، ممکن است خیلی فعال به نظر نرسند اما افسردگی در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد. ازاینرو آنها را از خانه بیرون ببرید تا کمی پیاده‌روی کنند. اینکار باعث می‌شود ذهن هر دو شما آزاد شود.

4- بخندانیدشان. خنده تنها راهی است که کمک می‌کند زندگی به نظرشان لذت‌بخش برسد. کاری کنید که بخندند. همانطور که از قدیم هم گفته‌اند، واقعاً خنده بر هر درد بی‌درمان دواست. یک فیلم کمدی برایشان بگذارید تماشا کنند یا برایشان لطیفه تعریف کنید.

5- تنهایشان بگذارید. اگر همه این روش‌ها با شکست روبه‌رو شد، از آنها فاصله بگیرید. ممکن است به دلایل دیگری عصبانیتشان را سر شما خالی کرده باشند. همچنین اگر دیدید بطور مداوم شما را بخاطر همه‌چیز متهم می‌کنند، بهترین روش این است که از آنها فاصله بگیرید زیرا اگر اطرافشان باشید ممکن است از شما سوءاستفاده کنند که برای سلامت ذهنی شما اصلاً خوب نیست.

6- در آغوششان بگیرید. بغل کردن یکی از بهترین داروهاست. آدم‌ها برای لمس کردن ساخته شده‌اند. افراد سالخورده‌ای که احساسات منفی دارند کسانی هستند که به ندرت در آغوش دیگران گرفته می‌شوند. ازاینرو، اگر می‌بینید عصبانی یا ناراحت هستند، بنشانیدشان و یا یک بغل گرم غافلگیرشان کنید. با اینکار حالتی را در آنها خواهید دید که قبلاً ندیده بودید.

نکات مهم

• صبور بودن لازمه برخورد با افراد سالخورده است. مغز جوان‌ها بسیار سریع‌تر از پیرها کار می‌کند.

• آدم‌های پیر دوست دارند همیشه تجربه‌هایی که به دردشان خورده است را در اختیار دیگران بگذارند. اما همیشه هم عمل کردن به آن توصیه‌ها درست نیست. فقط کافی است که به حرف‌هایشان گوش دهید و راه خودتان را بروید.

• اگر به اختلافی برخوردید، خیلی راحت بگویید، «خیلی متاسفم که با هم هم‌عقیده نبودیم. میشه دست از جنگیدن برداریم؟» درست است که شجاعت می‌خواهد اما ارزشش را دارد.

• وقتی فرد پیر علاقه‌ای به حرف زدن نشان می‌دهد. بگذارید کمی به حال خود باشند. مطمئناً بعد از مدتی بهتر شده و خودشان برمی‌گردند.

دمانس یا زوال عقل بر اثر تخریب سلول‌های مغز به‌وجود می‌آید و باعث کاهش تدریجی عملکرد شناختی فرد می‌شود. شایع‌ترین نوع دمانس آلزایمر است که در سالمندی رخ می رهد.

• از دست رفتن حافظه که موجب مختل شدن زندگی روزمره شود.
• دشواری در برنامه‌ریزی یا حل مشکل
• مشکل در انجام کارهای عادی در خانه، محل‌کار یا اوقات فراغت
• گم کردن زمان و مکان
• مشکل در درک تصاویر بصری و روابط فضایی
• مشکلات جدید با کلمات در صحبت کردن یا نوشتن
• گم کردن جای وسایل
• ضعف قضاوت
• دور شدن از کار یا فعالیت‌های اجتماعی
• تغییر روحیات و شخصیت

پیشگیری از زوال عقل

اگر میخواهید در سنین سالمندی نیز روابط خوبی با دیگران داشته باشید پیشنهاد میکنیم با روش های مقابله با زوال عقل آشنا شوید. حضور در میان اطرافیان و عزیزان تاثیرات بسزایی در این زمینه خواهد گذاشت عملکردهای شناختی خود را با در پیش گرفتن سبک زندگی سالم می توانید تقویت کنید. گروهی از محققان بعد از مطالعه اخیرشان اعلام کردند که کیفیت روابط سالمندان با همسر، فرزندان و نوه‌ها می‌تواند شانس ابتلا به زوال عقل را در آنان کاهش بدهد. گزارشی از این مطالعه در Journal of Alzheimer’s Disease منتشر شده است. به‌گفته دانشمندان بریتانیایی، برخوردار بودن از حمایت فرزندان و نوه‌ها می‌تواند به محافظت از سالمندان در برابر زوال عقل کمک کند و سالمندانی که روابط مطلوبی با فرزندان و نوه‌های خودشان ندارند،‌ شانس ابتلا به زوال عقل را بیشتر می‌کنند. محققان در این مطالعه، اطلاعات مربوط به بیش از ۱۰ هزار نفر از زنان و مردان بالای ۵۰ سال را مورد بررسی قرار دادند تا بتوانند تاثیر حمایت خانوادگی را بر شانس ابتلا به زوال عقل ارزیابی کنند. یافته‌های نهایی نشان دادند که برخوردار بودن از حمایت خانوادگی، خطر ابتلا به زوال عقل را در میان سالمندان به‌طور متوسط ۱۷ درصد پایین می‌آورد. به‌علاوه، مشخص شد که داشتن روابط خانوادگی منفی و مخرب، خطر ابتلا به زوال عقل را در میان سالمندان ۳۱ درصد بیشتر می‌کند.

تحقیقات نشان می‌دهند که ملاحظات غذایی ممکن است به محافظت از بدن در برابر زوال عقل و حتی جلوگیری از بیماری‌های زایل کننده مغز کمک کنند.
برخی از علائم دمانس (زوال عقل) عبارتند از تکرار یک سؤال به صورت دائم، مشکل داشتن در هجی کردن کلماتی که به صورت عادی در روز استفاده می‌شوند و از دست دادن کنترل فرد در رابطه با رفتار و احساساتش که آرام آرام زندگی فرد و نیز زندگی اطرافیان او را تخریب می‌کنند.
بیماری آلزایمر شایع‌ترین علت دیمانس در افراد 65 سال به بالا است. طبق گزارش آکادمی (انجمن) آلزایمر بیش از 3/5 میلیون نفر آمریکایی از این بیماری رنج می‌برند و هر 70 ثانیه یک نفر به آلزایمر مبتلا می‌گردد! در حالی که گمان می‌رود آلزایمر یا دیگر اشکال دیمانس از اثرات جانبی اجتناب‌ناپذیر پیری باشند، اما برخی تحقیقات نشان می‌دهند که ملاحظات غذایی ممکن است به محافظت از بدن در برابر زوال عقل و حتی جلوگیری از بیماری‌های زایل کننده مغز کمک کنند. مواد غذایی که اثرات ضدالتهابی طولانی مدت دارند هنگامی که به رژیم غذایی فرد اضافه می‌گردند ممکن است اختلالات حاصل از پیری را به تأخیر بیندازند. در این مقاله به 8 ماده غذایی در دسترس و معمولی که این خاصیت را دارند به آن اشاره می کنیم.

شـکـلات تـلـخ
تحقیقات صورت گرفته توسط محققان نشان داد که فلاوونوئید موجود در کاکائو جریان خون را به طرف مغز افزایش می‌دهد و ممکن است از بدن در برابر حالاتی که منجر به کاهش جریان خون مغز می‌گردند (مثل دیمانس و سکته مغزی) محافظت کند

در هر حال با این که کاکائو غنی از ترکیبات سودمند است، اما مقدار چربی‌های اشباع آن بالا می‌باشد و در بسیاری از مواقع همراه با مواد پر چربی نظیر خامه در دسرها استفاده می‌گردد، بنابراین بهترین راه این است که شکلات تلخ را به عنوان یک وعده کوچک یک بار در هفته استفاده کنید.
علاوه بر شکلات، فلاوونوئیدها تقریباً در همه میوه‌ها، سبزیجات، گیاهان و ادویه‌جات یافت می‌گردند. یک قانون خوب این است که هر چه میوه یا سبزی رنگی‌تر باشد میزان فلاوونوئید آن بالاتر است.

سـالـمون
طبق مطالعات انجام گرفته، افرادی که به طور متوسط 3 وعده غذایی ماهی روغنی در هفته مصرف می‌کردند، تقریباً 50 درصد کمتر از دیگران در معرض ابتلا به بیماری‌های آلزایمر و دیمانس قرار گرفتند. این افراد به طور قابل ملاحظه‌ای میزان اسیدهای چرب امگا-3 خونشان بیشتر از کسانی بود که ماهی کمتری مصرف کرده بودند.
سالمون منبع غنی اسیدهای چرب ضروری امگا-3 و نیز دیگر مواد غذایی مهم مثل ویتامین‌های D و B12 است که به جلوگیری از برخی اختلالات عصبی کمک می‌کنند. استفاده از حداقل 2 یا 3 وعده ماهی روغنی در هفته به تأمین ترکیبات ضدالتهاب کمک می‌کند.ماهی کولی و ساردین نیز منابع خوب اسیدهای چرب امگا-3 هستند.
برای افرادی که ماهی نمی‌خورند، گردو، دانه کتان و سبزیجات برگ‌دار تیره رنگ منابع غنی امگا- 3 گیاهی و اسید آلفالینولنیک (ALA) هستند، اما آن‌ها کمبود اسید ایکوزاپنتانوئیک (EPA) و اسید دکوزاهگزانوئیک (DHA) دارند که دو امگا -3 عمده به حساب می‌آیند.

زردچوبه
به نظر می‌رسد پلاک‌های تجمع یافته در مغز به گسترش یافتن زوال سلول‌های مغزی کمک کنند و منجر به بیماری آلزایمر شوند.یک مطالعه نشان داد کورکومین موجود در زردچوبه ماده مؤثری است که پلاک‌های مغزی را از بین می‌برد.
زردچوبه به عنوان یک غذای ضدالتهاب عالی از قدیم استفاده می‌شده است و به طور معمول به عنوان یک چاشنی و ادویه در غذاها استفاده می‌گردد. در کشورهایی که از ادویه کاری (حاوی زردچوبه) به طور متداول استفاده می‌کنند میزان کمتری گزارش ابتلا به دیمانس دیده شده است. این ادویه ارزان‌قیمت و فراوان را حداقل یک بار در هفته به غذای خود اضافه کنید تا میزان التهاب کاهش یابد و دیمانس به وجود نیاید.
زنجبیل نیز مانند زردچوبه دارای خواص ضدالتهابی مشابه است. با اینکه تحقیقات انجام گرفته بر روی اثر زنجفیل بر فعالیت مغز محدود است، اما توانایی زنجبیل در کاهش التهاب ممکن است به طور غیرمستقیم برخی اثرات جلوگیری کننده از دیمانس را داشته باشد.

مارچوبه
در تحقیقی نشان داده شد در افرادی که کمبود فولات دارند احتمال گسترش دیمانس 5/3 برابر بیشتر است. برای اینکه از دریافت کافی فولات اطمینان حاصل کنید از مارچوبه به عنوان یک افزودنی متناوب در غذای خود استفاده کنید، چون یک فنجان مارچوبه مقداری از نیاز روزانه شما به فولات را تأمین می‌کند.
دیگر منابع عالی فولات عبارتند از مرکبات، حبوبات (توجه نمایید که برای حداکثر دریافت مواد مغذی و جذب آن توسط بدن، بهتر است حبوبات به صورت جوانه باشند)، کلم بروکلی، گل کلم، چغندر، عدس و سبزیجات سبز برگ‌دار مثل اسفناج و برگ شلغم.

گردو
تحقیقات صورت گرفته در مورد پیری نشان داد که یک رژیم غذایی متعادل حاوی گردو به ارتقای مهارت‌های عملی و ذهنی در افراد پیرتر کمک می‌کند. کارشناسان معتقدند که ترکیب پلی‌فنول‌ها، اسیدهای چرب امگا-3 و دیگر مواد فعال‌کننده زیستی که در گردو وجود دارد، مسئول انجام گرفتن این اثر مفید است، اما مصرف مقدار بیشتر از آن الزاماً خوب نیست. این ممکن است به دلیل میزان بالای امگا- 6 در گردو باشد.
با اینکه گردو سرشار از اسید آلفالینولنیک است، اما میزان اسید لینولئیک آن که یک اسید چرب ضروری امگا-6 محسوب می‌گردد بیشتر است. اسید لینولئیک می‌تواند در بدن منجر به تولید ترکیبات التهابی بیشتر و تولید اسیدهای چرب ضدالتهابی امگا- 3 کمتر گردد و این زمانی است که نسبت امگا-6 به امگا-3 از میزان تعادل خارج شود. با اینکه مکانیسم دقیق چگونگی عملکرد گردو در ارتقای عملکرد ذهنی ناشناخته است، اما اکثر پزشکان و متخصصان تغذیه خوردن خشکبار را توصیه می‌کنند، بنابراین در خوردن مقدار مناسب گردو تعلل نکنید.

هر روز از خوردن یک مشت آجیل مخلوط، میوه‌های خشک شده (برگه‌ها، کشمش و توت خشک) و مغزهایی مثل فندق، گردو و پسته لذت ببرید تا هر روز طیفی از مواد مغذی ارتقادهنده سلامت را به دست آورده باشید.

سیب
امروزه برای خوردن یک سیب در روز بیش از یک دلیل وجود دارد. در تحقیقات صورت گرفته، نشان داده شده کوئرستین که به مقدار فراوان در پوست سیب وجود دارد، از مغز در برابر آسیب‌های همراه بیماری آلزایمر و دیگر ناهنجاری‌های عصبی محافظت می‌کند. دیگر مطالعات نیز نشان داده‌اند که خوردن سیب ممکن است به کاهش خطر ابتلا به سرطان کمک کند.

چای سبز
چای سبز غنی از نوعی فلاوونوئید است که به نام کاتچین خوانده می‌شود. مطالعات بسیاری به خواص سلامتی و مفید چای سبز از جمله به توانایی آن در کاهش خطر ابتلا به سرطان و نیز بیماری‌های عصبی برگشت‌پذیر دست یافته‌اند.توانایی چای سبز در حفظ وزن و کنترل آن نیز این ماده غذایی را به یک گزینه محبوب در بسیاری از رژیم‌های غذایی ارتقادهنده سلامتی تبدیل کرده است.

انواع گیلاس
دانشمندان دریافته‌اند که ترکیبات آنتی‌اکسیدان و آنتوسیانین‌ها که به گیلاس رنگ قرمز شفافی می‌بخشند، خواص ضدالتهابی دارند، اما فاقد هرگونه اثر جانبی احتمالی هستند. داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی (NSAID ها) می‌توانند اثرات معکوسی ایجاد کنند که برخی از آن‌ها عبارتند از خونریزی معده و حمله قلبی، اما گیلاس آن طور که داروهای صنعتی موجب تحریک معده می‌شوند معده را تحریک نمی‌کند و حاوی ترکیباتی است که از به هم چسبیدن پلاکت‌ها در خون جلوگیری می‌کنند.
گیلاس‌ها و میوه‌هایی مانند خانواده توت‌ها مثل تمشک و توت‌فرنگی همگی حاوی آنتی‌اکسیدان‌ها و مواد ضدالتهاب هستند که به کاهش التهابات مغزی و فشار اکسیداتیو مغز کمک می‌کنند. التهابات مغز و فشار اکسیداتیو آن هر دو با دیمانس و آلزایمر همراه می‌باشند.

راهکار برای پیشگیری از حمله زودهنگام این بیماری:

به پهلو بخوابید.

مخلوطی از آبمیوه‌ها و سبزی‌های خام بخورید.

مکمل ویتامین K مصرف کنید.

ورزش‌های هوازی انجام دهید.

کمتر شیرینی بخورید.

از زعفران و زردچوبه استفاده کنید.

دور سیگار خط بکشید.

استرس‌هایتان را مدیریت کنید.

بلند بخندید.

زبان دوم بیاموزید.