مقالات کودک

شیردهی مادر فقط برای نوزادش مفید نیست، بلکه هر دوی آنها از مزایای فراوان آن بهره مند خواهند شد!

پارسیان آوید: همگی می دانیم که شیردهی پستانی برای خردسالان مفید است- مطالعات بسیاری آن را ثابت کرده اند. به همین علت، سازمان جهانی بهداشت شیردهی پستانی کامل را برای شش ماه اول زندگی نوزاد و در ادامه همراه با تغذیه تکمیلی برای دو سال و بیشتر توصیه می کند. اما آنچه کمتر شناخته شده است، اینکه شیردهی پستانی برای سلامت جسمانی و روانی شما نیز مفید است. این گفته فقط مربوط به از دست دادن سریع تر اضافه وزن پس از زایمان نیست.

به گفته ی دکتر النور شوارتز، شیردهی پستانی بخش مهمی از روشی است که بدن بانوان را از فشاری که در بارداری به بدن وارد می شود رها می سازد. هرچه مادر فرزندش را بیشتر شیردهی کند، برای هر دوی آنان بهتر است.

هر مرتبه که مادر فرزندش را شیردهی می کند، میزان اکسی توسین او افزایش می یابد. بنابراین به نوعی هر زمان که او شیردهی پستانی می کند، بیشتر عاشق فرزندش می شود.

 پارسیان آوید: یک لحظه ندانم کاری، زندگی بچه را برای همیشه تغییر می دهد. فقط در یک لحظه، سندرم تکان دادن بچه باعث آسیب شدید و دائمی یا حتی از بین رفتن زندگی می شود.

ساعت دو صبح است. بسیار خسته اید و از صدای گریه ی دائم که در سرتان می پیچد، گوش های تان زنگ می زند دوباره بیدار شده است. شما هرگز به کوچولویتان آسیب نمی رسانید، اما گاهی فقط برای ثانیه ای و برای لحظه ای سکوت و آرامش، دنیا را هم می دهید. در این ساعت های تاریک، حتی مهربان ترین و دقیق ترین والدین نیز به سادگی می شکنند.

تکان دادن بچه

آسیب سر بسیار شدید که به طور معمول به عنوان سندرم تکان دادن بچه خوانده می شود، زمانی رخ می دهد که بزرگسالی به شدت کودک  نوزاد  را تکان می دهد و اغلب به قصد تلاش برای متوقف ساختن گریه است. چون ماهیچه های گردن نوزاد به خوبی رشد نکرده اند و حمایت اندکی را برای سر او فراهم می آورند، این حرکات خشن، مغز را در جمجمه به عقب و جلو پرتاب می کند و باعث صدمات جدی و تهدید جانی می شود.

خوب است بدانید

خردسالان بیشتر در معرض این نوع خطر و آسیب دیدگی قرار دارند. در واقع، بچه های زیر یک سال حدود ۴۱ درصد از مرگ و میرهای ناشی از این صدمات را تشکیل می دهند، در حالی که مرگ و میر خردسالان زیر شش سال حدود ۸۸ درصد است. بچه هایی که عوارضی مثل کولیک یا ریفلکس دارند بیشتر در خطر این سندرم قرار دارند.

آنچه درباره ی سندرم تکان دادن بچه نمی دانید

به گفته پروفسور لورا ژاکلین، متخصص کودکان، اغلب والدین متوجه نیستند که تکان دادن شدید فرزندشان تا چه حد آسیب رسان است. اکثر خردسالانی که به این ترتیب با آن ها بدرفتاری شده است، در بیمارستان بستری شده اند و به مداخلات و مراقبت از سوی متخصص کودکان نیاز داشته اند.

باید از عوارض تکان دادن بچه بر جمجمه و مغز بالغ نشده و عضلات گردن ضعیف او آگاه باشید. مغز نوزادان حاوی میزان نسبتاً زیادی از مایع است و بین ماده ی خاکستری و سفید مغز تراکم متفاوتی وجود دارد. در رخداد سندرم تکان دادن بچه، مغز به میزان متفاوتی در جمجمه تکان می خورد و باعث پارگی اتصال رگ ها می شود و به خونریزی ماده ی اطراف مغز می انجامد. به علاوه، خونریزی بین رابط ماده ی سفید و خاکستری و پارگی بافت های مرتبط وجود خواهد داشت. تکان دادن شدید باعث خونریزی پشت چشم نیز می شود. بسیاری از نوزادانی که به شدت تکان داده می شوند، دنده های شکسته نیز دارند، زیرا هنگام تکان شدید، اطراف سینه ی آن ها محکم گرفته شده است و به آن فشار زیادی می آید و احتمال دارد دچار شکستگی استخوان های دیگر نیز شوند.

نشانه ها

در بسیاری از موارد آسیب به سر، طول مدت و فشار تکان دادن، تعداد و اینکه آیا تکان دادن موثر بوده است یا خیر، همگی بر شدت جراحت تأثیر دارد. به گفته ی پروفسور ژاکلین، در موارد ملایم، بچه ای که تکان داده شده است، شاید حالت هایی چون بی حالی، ناراحتی، استفراغ، مکیدن یا بلعیدن ضعیف، کاهش اشتها و لبخند و حرف نزدن، سفتی بدن، تشنج، مشکل تنفسی، کبودی در اثر نبود اکسیژن، هوشیاری تغییریافته، اندازه ی مردمک نامساوی، ناتوانی در بلند سر و ناتوانی در متمرکز کردن چشم یا پیگیری حرکات را تجربه کند. نشانه های رایج سندرم تکان دادن شدید بچه عبارتند از خونریزی داخل مغز، آسیب دیدگی ایسکیمیک مغز (نرسیدن خون و مواد مغذی)، خونریزی شبکیه ی چشم، شکستگی پسین قفسه سینه.

عاقبت این ماجرا!!!

موارد سندرم تکان دادن بچه به همان شیوه ی مداوای آسیب مغزی درمان می شود. به گفته پروفسور ژاکلین، بسیاری از این بچه ها احیا و سپس برای مراقبت در بخش مراقبت های ویژه بستری می شوند. امکان دارد تشنج پیش یا پس از پذیرش در بیمارستان رخ دهد و گستره ی آسیب دیدگی را مشخص می سازد. این بچه ها به مدیریت طولانی مدت زیر نظر گروه پزشکی نیاز دارند زیرا بسیاری از آنان دچار عوارض جسمی، رشدی و حتی عصبی می شوند. بنابراین شناسایی و مدیریت عوامل اجتماعی آسیب پذیری که شاید به سندرم تکان دادن شدید بچه بینجامد، بسیار ضروری است.

تقریبا یک سوم از بچه هایی که دچار سندرم تکان دادن بچه می شوند، جان خود را از دست می دهند، یک سوم هنگام مرخص شدن از بیمارستان دچار پیچیدگی های عصبی شدید هستند و یک سوم از آنان احتمالاً هنگام مرخص شدن از بیمارستان دچار پیچیدگی های عصبی شدید هستند و یک سوم از آنان احتمالا هنگام مرخص شدن از بیمارستان عادی به نظر می رسند، اما در پیگیری طولانی مدت دچار مشکل رشدی چشمگیرند. بچه هایی که از سندرم تکان دادن بچه جان سالم به در می برند، اغلب دچار کم بینایی، از دست دادن شنوایی، تشنج، تأخیر در رشد، هوش مختل، مشکل گفتاری یا آموزشی، مشکل با حافظه و توجه، عقب افتادگی شدید ذهنی و اختلال مغزی می شوند.

آیا بازی کردن با فرزند نیز می تواند باعث این آسیب دیدگی شود؟

به گفته ی پروفسور ژاکلین، از نظر معنایی، سندرم تکان دادن بچه، آسیب رساندن عمده ی به بچه است و هرگز تصادفی نیست. روش های معمولی که والدین با فرزندشان بازی و تعامل می کنند، باعث سندرم تکان دادن بچه نمی شود. افتادن تصادفی نیز به احتمال بسیار ناچیزی باعث عوارضی مثل آن هایی می شود که خصوصا در نتیجه حرکات پشت و جلوی خشن و از روی قصد بوده است. اگر بچه ای تکان شدید داده شد، فورا باید بررسی شود، زیرا هر بار بچه بیشتر تکان داده شود، نتایج بدتر خواهد بود. مراقبی که یک بار به بچه آسیب برساند، به احتمال زیاد دوباره آن را تکرار خواهد کرد.

خبررسانی کنید

غمناک ترین بخش درباره سندرم تکان دادن بچه این است که این رخداد کاملاً پیشگیری پذیر است. این رخداد اکثرا برای والدین جوان از قشر کم در آمد جامعه اتفاق می افتد، اما همیشه هم این چنین نیست. نبود حمایت احساسی، تنش اقتصادی و افسردگی پس از زایمان نیز از جمله ی عوامل احتمالی هستند. جنبه ی کلیدی پیشگیری، افزایش خودآگاهی درباره ی خطر بالقوه ی تکان دادن شدید بچه است. مراقبانی که اعتراف کردند بچه را به شدت تکان داده اند، اغلب تجربه ی کمی در مراقبت از نوزادان داشتند تحت فشار بودند یا فقط از خطر تکان دادن شدید بچه آگاه نبودند. یافتن و اجرای روش هایی برای التیام تنش والد یا پرستار در لحظات بحرانی گریه کردن بچه، به شکل چشمگیری وقوع خطر را کاهش می دهد. باید به هر فردی که از فرزندتان مراقبت می کند بگویید که هرگز او را به شدت تکان ندهد. درباره ی خطر تکان دادن فرزندتان و چگونگی پیشگیری از آن با پرستار او حرف بزنید. در انتخاب مراقب فرزندتان سختگیر باشید و وقتی نوبت به اعتماد کردن به پرستار فرزندتان می رسد، به غرایز خود گوش دهید.

نکاتی مهم برای کنار آمدن در اوقات پر تنش

قبول کنید

که همه ی بچه ها گریه می کنند اما برخی بیش از دیگران زار می زنند.

گریه کردن

روش طبیعی برقراری ارتباط فرزندتان با شماست. اگر فکر می کنید که گریه ی فرزندتان بیش از حد است او را برای معاینه نزد پزشک ببرید، زیرا شاید گریه ی او ناشی از ناخوشی، کولیک، ریفلکس یا دندان در آوردن باشد.

ایرادی ندارد

که فرزندتان را روی سطح ایمنی مثل گهواره، بگذارید و برای آرام کردن خود مدت کوتاهی از او دور شوید.

محرومیت از خواب

مقصر برخی از موارد سندرم تکان دادن بچه است. اگر تمام شب با بچه ای گریان بیدار بوده اید، در صورت امکان، هنگام روز آن خواب را جبران کنید. از دوستان و خانواده تان نیز می توانید برای مراقبت از بچه کمک بگیرید تا کمی استراحت کنید.

چگونگی آرام کردن

فرزند گریان خود را به بهترین وجه بیاموزید. از توصیه های پرستاران مجرب استفاده کنید. کمک بخواهید، در واقع بخشی از فرزندپروری خوب، آگاهی از زمان کمک گرفتن است.

پارسیان آوید در زمینه نگهداری، مراقبت و مشاوره از کودک، سالمند و یا بیمارتان در منزل با سابقه درخشان و کادر مجرب و باتجربه و تایید شده، خدمت گذار شما خواهد بود.

پارسیان آوید: یکی از نگرانی های والدین بعد از به دنیا آمدن کودک نحوه واکسیناسیون اوست که از قضا از مورترین مداخلات بهداشتی به منظور ارتقای سلامت جامعه است. با وجود آنکه اطلاع رسانی درباره انواع واکسن در مراکز بهداشتی و البته بخش های خصوصی به والدین داده شده اما هنوز هم مادران سوالات بی شماری درباره واکسیناسیون و انواع واکنش ها و عوارض آن دارند که آن ها را بی پاسخ می یابند. وقتی زمان واکسیناسیون می رسد تازه مادران متوجه می شوند ابهاماتی وجود دارد که آن ها را سردرگم می کند. به همین دلیل در مطلب پیش رو برخی از شایع ترین سوالات والدین درباره واکسیناسیون کودک ارائه می کنیم.

واکسیناسیون

کدام برنامه واکسیناسیون بهتر است؛ برنامه دولتی یا خصوصی؟

برخی والدین بر این باورند که واکسیناسیون در بخش خصوصی و مطب ها کیفیت بهتری نسبت به واکسن های ارائه شده درمراکز بهداشتی دارد اما واقعیت این است که این باور نادرست است و واکسن های بخشی خصوصی هیچ مزیتی نسبت به مراکز بهداشتی ندارند. اگر والدین بخواهند برنامه واکسیناسیون کودک شان را به بخش خصوصی منتقل کنند تنها نکته ای که باید به آن توجه داشته باشند زمانبندی انجام واکسیناسیون است اما بهتر است از ابتدا با یک برنامه پیش بروند و پیش از هر چیز تمام نکات مدنظر را بررسی کنند.

وقتی چند واکسن با هم به کودک تزریق می شود عملکرد واکسن مختل نمی شود؟

آنتی ژن ها ترکیب فعال واکسن و فرم اصلاح شده باکتری یا ویروس هستند که علیه بیماری عمل می کنند. وقتی چند واکسن همزمان به کودک تزریق می شود مانند زمانی که کودک علیه دیفتری، کزاز، سیاه سرفه و هپاتیت B واکسینه می شود، برخی والدین نگرانند که آنتی ژن زیادی به بدن فرزندشان وارد شود. در واقع هرچه تعداد واکسن ها در طول زمان مشخص افزایش می یابد تعداد آنتی ژن های هر واکسن کاهش می یابد اما پزشکان معتقدند کودکان در زندگی روزانه خود با تعداد زیادی آنتی ژن مواجه هستند و این طبیعی است برای مثال هنگام غذا خوردن یا چهار دست و پا راه رفتن تعداد زیادی آنتی ژن در بدن کودک ایجاد می شود که همه این ها برای رشد سیستم ایمنی کودک لازم و ضروری است.

بهتر نیست فرزندم به خود بیماری مبتلا شود تا اینکه واکسن آن را دریافت کند؟

برخی والدین فکر می کنند ابتلا به بیماری سیستم ایمنی کودک را تقویت کرده و موثرتر از واکسن عمل می کند اما واقعیت این است که تاکنون هیچ تحقیقی ثابت نکرده است سیستم ایمنی بدن کودک با واکسن دچار مشکل می شود. ایمنی که توسط واکسن ایجاد می شود کاملا واقعی است. وقتی واکسنی علیه بیماری دریافت می شود بدن کودک آنتی بادی هایی تولید می کند که در مواجهه با بیماری واقعی تولید می کند اما با علائم کمتر. به یاد داشته باشید علائم جدی بیماری توسط واکسن پیشگیری می شود.

چه تعداد واکسن باید بزنیم؟

اگر کارت واکسیناسیون در اختیار داشته باشید مشخص است که چه تعداد واکسن در هر برهه از زندگی کودک باید به او تزریق شود.

من کودکم را واکسینه می کنم اما باز به آن بیماری دچار می شود پس چرا باید واکسن تزریق شود؟

فرزند شما ممکن است به بیماری که نسبت به آن واکسینه شده مبتلا شود. واکسن ها ۸۵ تا ۹۵ درصد میزان موفقیت دارند. فرض کنید مدرسه ای هزار دانش آموز دارد که ۹۹۵ نفر آن ها در برابر سرخک واکسینه شده اند حالا همه آن ها با سرخک مواجه می شوند همه آن ۵ نفری که واکسینه نشده اند و ۷ نفر از واکسینه شده ها بیمار می شوند بنابراین ۱۰۰ درصد آن هایی که واکسینه نشده اند و ۷/۰ درصد از واکسینه شده ها بیمار شده اند. نکته مهم آن است که میزان شدت بیماری در هفت نفری که واکسینه شده اند بسیار کمتر است.

آیا قبل از واکسیناسیون باید به کودک استامینوفن دهم تا از تب پیشگیری کنم؟

برای درد کمتر می توانید از مسکن قبل از واکسن استفاده کنید اما تحقیقات جدید نشان می دهد بهتر است از استامینوفن پیش از واکسیناسیون استفاده نشود. حتی تاثیرات کم استامینوفن هم می تواند واکنش ایمنی را تحت تاثیر قرار دهد. هرچند بعد از انجام واکسیناسیون بهتر است این مسکن استفاده شود. یادتان باشد تزریق فقط یک درد آنی و کم دارد. بهتر است هنگام تزریق کودک در حال خوردن شیر مادر باشد در این صورت درد کمتری را احساس خواهد کرد.

آیا واکسن ام ام آر باعث می شود کودک من مبتلا به اوتیسم شود؟

نه، علائم اوتیسم معمولا زمانی بروز می کند که این واکسن به کودک تزریق می شود و این همزمان ارتباطی بین این دو ایجاد نمی کند واکسن ام ام آر معمولا توسط مراکز بهداشتی توصیه نمی شود اما بخش خصوصی آن را انجام می دهد.

واکسیناسیون کودکم او را بیمار کرده چه کار باید انجام دهم؟

بسیار سخت است که ثابت شود واکسیناسیون باعث بیماری می شود. برخی علائم مانند تب و قرمزی و ورم بعد از واکسن واکنش بدن به آنتی ژن ها و ایجاد آنتی بادی است اما در مورد واکسن ویروس هایی مانند آبله مرغان و سرخک کودک بعد از چند روز ممکن است علائم خفیف بیماری را نشان دهد بنابراین نمی توان با اطمینان گفت واکسن باعث بروز بیماری می شود.

توصیه ها

توصیه شده روی محل تزریق واکسن فرزندم ویکس بزنم چرا؟

مالیدن ویکس روی محل تزریق موجب بی حسی موضعی می شود اما معمولا توصیه نمی شود زیرا استفاده از هرگونه پماد و کرم در موضع تزریق می تواند باعث عفونت شود بنابراین بهتر است استفاده نشود.

فرزندم سرماخورده است آیا می توانم او را برای واکسیناسیون ببرم؟

سرماخوردگی هیچ تداخلی با تزریق واکسن ندارد هرچند بهتر است به هیچ عنوان زمان واکسن کودک تان را تغییر ندهید اما اگر تب کودک بالاتر از ۲۹ درجه بود می توانید آن را به تاخیر بیندازید.

آیا قرمزی و برآمدگی و تاول به وجود آمده در اثر واکسن بدو تولد که روی قسمت خارجی بازو ایجاد می شود طبیعی است؟

بله در محل تلقیح واکسن ب ث ژ ممکن است ابتدا قرمزی، برآمدگی و تاول ایجاد شود و سپس این برجستگی کنده شده و زیر آن زخم حفره مانندی ایجاد شود. تمام این مسائل طبیعی است و نباید محل زخم به هیچ وجه دستکاری شود. تنها کاری که باید انجام دهید این است که محل واکسن را تمیز نگه دارید.

آیا تغذیه با شیر مادر قبل یا بعد از دادن قطره فلج اطفال اشکالی دارد؟

نه، تغذیه با شیر مادر قبل یا بعد از دادن قطره فلج اطفال اشکالی ندارد ولی در صورت استفراغ با فاصله کمتر از ۱۰ دقیقه پس از دریافت قطره فلج اطفال تجویز قطره تکرار می شود.

واکسیناسیون نوزادان با وزن تولد کمتر از ۲ کیلوگرم چه فرقی با سایر کودکان دارند؟

به تمامی نوزادان با وزن تولد زیر ۲ کیلوگرم باید در یک ماهگی دوز اضافی واکسن هپاتیت B تزریق کرد. سایر موارد واکسیناسیون مشابه نوزادان دیگر است.

پارسیان آوید مفتخر است که با سابقه ی طولانی و درخشان، در زمینه پرستاری از کودکان در منزل آماده ی خدمت رسانی میباشد

اغلب والدین می پرسند از چه سنی می توان کودک را در معرض برنامه‌ های تلویزیونی قرارداد یا اینکه تا چه سنی باید او را از این برنامه ‌ها محروم کرد. واقعیت این است که از همان دوران بارداری ، پیام‌ هایی که مادر در معرض شان قرار می‌ گیرد بر روان فرزندش پس از تولد تاثیر می ‌گذارد. برخی نظریه پردازان می گویند اگر به ۱۰ مادر باردار در دوران بارداری پیام ‌های متفاوتی را عرضه کنند ، پس از تولد ۱۰ نوزاد با روحیات و شرایط جسمی و روانی متفاوت متولد می‌ شود.

برنامه های تلویزیون و سلامت روان کودکان

سریال‌ ها و برنامه ‌های تلویزیونی که باعث ایجاد احساسات شدید در مادر می ‌شود. می تواند بر جنین او هم تاثیر بگذارد. مادری که هر روز یک سریال کمدی را تعقیب می کند و چند ساعت می خندد ، جنینش را هم تحت تاثیر این هیجان های مثبت قرار می دهد اما مادری که استرس تماشای برنامه های اکشن یا درام را در ماه های بارداری تحمل می کند ، جنینش را هم در معرض این استرس ها و اندوه ها قرار می دهد. به همین دلیل شاید بهترین راه این باشد که مادرها در دوران بارداری تعادل را در تماشای برنامه های تلویزیونی رعایت کنند.

نوزاد شیر خواری که در آغوش مادرش است ، درکی از آن چه در تلویزیون به تصویر کشیده می شود ، دارد ؟

شاید نوزادان توانایی درک کامل تصاویری که در تلویزیون پخش می شود را نداشته باشند اما نمی توانیم بگوییم پیام هایی که از طریق این رسانه در خانه منتشر می شود تاثیری بر آن ها ندارد. مادری که به کودکش شیر می دهد و در همان زمان تلویزیون هم می بیند ، فرزندش را در هیجان هایی که تجربه می کند ، سهیم می کند. اگر مادر در آن زمان به خاطر تماشای مستندهای حاوی خشونت یا برنامه هایی که او را غمگین می کند ، احساسات منفی را تجربه کند ، فرزندش هم چنین احساساتی را تجربه می کند.

گاهی حتی یک سریال خانوادگی هم می تواند در میانه پخش ، محتوای خشنی را عرضه کند و با صحنه فریاد بازیگران یا دعواهای شان ، خانه را پر از صداهای آزار دهنده کند. در چنین شرایطی والدینی که کودکی شیر خوار یا نوپا دارند ، باید تلویزیون را خاموش کنند یا این که به تماشای سریال ادامه دهند ؟

در صورتی که بدون پیش بینی شما ، تلویزیون آشفتگی صوتی زیادی را در خانه ایجاد کرد ، نیازی به خاموش کردن آن یا بستن صدایش وجود ندارد چرا که قطعا تا لحظه ای که شما به سمت کنترل بروید و صدا را کم کنید ، فرزندتان تحت تاثیر آن قرار گرفته است. بهترین کار این است که به جای خاموش کردن تلویزیون ، کودک تان را در آغوش بگیرید ، نوازش کنید یا برایش شعری بخوانید تا به جای صدای تلویزیون توجهش به صدای شما جلب شود. در کودکانی که سال های اولیه زندگی شان را می گذرانند ، انحراف توجه بهترین راه برای بی اثر کردن محتوای خشنی است که ممکن است کودک شاهد آن باشد.

اگر در خانه ، کودکی که بیشتر از سه سال دارد شاهد چنین برنامه هایی شد ، چه طور ؟ آیا در شرایطی که کودک خشونت موجود در آن برنامه را درک می کند هم نیازی به تعویض کانال تلویزیون وجود ندارد ؟

اگر با رویکرد برنامه مخالفتی ندارید و تنها به این علت که بعد خشنی از آن چه در اجتماع می گذرد را در صحنه ای به نمایش در آورده است می خواهید فرزندتان را از تماشایش محروم کنید ، دست نگه دارید. قرار نیست هیچ کدام مان از سر عمد بچه ها را با این پیام ها مواجه کنیم اما اگر در جریان یک سریال تلویزیونی ، صحنه ای از یک درگیری خانوادگی به نمایش در آمده ، دلیلی برای تعویض کانال وجود ندارد. در صورتی که فرزندتان به سنی رسیده که تلاش شما برای منحرف کردن توجهش نمی تواند کارساز باشد ، باید از قدرت جملات تان برای خنثی کردن اثر چنین پیام هایی کمک بگیرید و با دخالت هوشمندتان اجازه ندهید که این پیام ها به فرزندتان آسیبی بزند. او باید بفهمد در اجتماع چنین اتفاق هایی در جریان است اما این بحران ها در خانه شما جایی ندارد.

آیا می توانیم با کودک مان به تماشای مستند شوک بنشینیم ؟

تا این جا در مورد صحنه هایی از سریال ها یا برنامه ها که حاوی اندازه ای از خشونت های کلامی یا بصری هستند ، صحبت کردیم اما برای برخی پدر و مادرها این سوال مطرح است که آیا می توان با انحراف توجه یا توضیح دادن به کودک ، تاثیر منفی تماشای مستندهایی که در مورد جنایاتی مثل حمله گروهک داعش به شهرها یا دستگیری فروشندگان مواد مخدر است را خنثی کرد. جواب منفی است. برنامه هایی که حاوی خشونت بالایی است ، نه تنها برای کودکان که برای بزرگ ترها هم سم است و نه تنها نباید به فرزندتان اجازه تماشای آن ها را بدهید بلکه دلیلی ندارد که خودتان هم به تماشای آن ها بنشینید.

فیلم های جنایی و کارآگاهی طرفداران زیادی دارد و بعید نیست که نه تنها خودتان نتوانید از خیر تماشای آن ها بگذرید بلکه کودک تان هم ممکن است به تماشای آن ها میل زیادی نشان دهد. گرچه تماشای این برنامه ها برای کودکان زیر شش سال باید ممنوع باشد اما در بسیاری از کشورها که محدوده سنی مجاز برای تماشای برنامه های شان را مشخص می کنند ، گاهی تماشای برخی از این برنامه ها برای سنین کمتر از ۱۲ سال هم ممنوع است. اما در صورتی که فیلم جنایی که قصد دیدنش را دارید ، حاوی خشونت زیادی نباشد ، می توانید با فرزندتان به تماشایش بنشینید و هر جا که کنجکاوی اش تحریک شد یا احساس کردید دچار استرس شده است با توضیحات تان برای آرام کردنش تلاش کنید. شما بعد از سه ساله شدن فرزندتان می توانید با او در مورد مفاهیم جدی زندگی صحبت کنید و از آن جا که معمولا چنین برنامه هایی را بعد از دهه دوم زندگی فرزندتان همراه او تماشا می کنید ، توضیح چنین مفاهیمی برای او دشوار نخواهد بود. حضور فیزیکی والدین و توضیحات شان در این شرایط می تواند به آرامش کودک و درکش از واقعیت کمک زیادی کند.

بهترین راه آموزش به کودکان ، انتخاب شیوه های غیر مستقیم است اما در این روش آموزش هم یک اصل مهم وجود دارد و آن شباهت چیزهایی که به کودک (پارسیان آوید در زمینه نگهداری، مراقبت و مشاوره از کودک، سالمند و یا بیمارتان در منزل با سابقه درخشان و کادر مجرب و باتجربه و تایید شده، خدمت گذار شما خواهد بود. . جهت ارتباط با این مرکز با شماره های ۲۲۶۹۷۹۰۶ الی ۰۸ تماس حاصل فرمائید.) می آموزیم با واقعیت های دنیای بیرون و زندگی روزمره است. هر قدر هم که برای آموزش کودک تلاش کنیم در صورتی که در دنیای بیرون واقعیت را به شکل دیگری تجربه کند ، تعالیم ما سودی نخواهد داشت.

باور کنید کودک به اصطلاح قدیمی ها « آفتاب و مهتاب ندیده » و به اصطلاح امروزی ها « پاستوریزه » تربیت کردن هنر نیست. کودک باید با واقعیت های زندگی حتی اگر تلخ باشند آشنا شود. بدجنسی را یاد بگیرد و برای دفاع از خودش در چنین موقعیت هایی آماده باشد.

تا زمانی که کودک تان برخی واقعیت ها را نبیند ، نمی تواند از ناشایست بودن شان آگاه شود.

پارسیان آوید: برای مادر بی تجربه ای که تحمل دیدن عدد ۳۸ روی تب سنج را ندارد و با هر ذره داغ تر شدن کودکش ، دست و پایش را گم می کند ، پناه بردن به استامینوفن آسان ترین راه است. چنین مادری گاهی پیش از تزریق واکسن فرزندش به پیشواز تب می رود و با چند قطره چکاندن این دارو در دهان فرزندش ، راه را برای تب دار شدنش می بندد. اعتماد مادران به این داروی تب بر گاهی از این هم فراتر می رود و به تجویز خود سرانه و بیش از اندازه این دارو و به خطر انداختن جان کودکان منجر می شود. استامینوفن که این روزها در خانه اغلب ایرانی ها پیدا می شود ، موضوع این مطلب است. در این دو صفحه به شما می گوییم این دارو را چه زمانی و به چه شکلی باید مصرف کنید و شما را با خطراتی که محققان برای مصرف آن کشف کرده اند ، آشنا می کنیم.

استامینوفن و کودکان

استامینوفن هنوز هم یکی از معتبر ترین و رایج ترین تب برها برای کودکان در همه جای دنیاست اما پشت سر این داروی مورد اعتماد ، حرف و حدیث هایی هم هست. شکی نیست که این دارو می تواند تب را پایین بیاورد اما محققان می گویند می تواند بیماری های دیگری را به جان کودکان بیندازد. پس پیش از آن که برای برداشتن قطره استامینوفن دست به کار شوید ، این نتایج که از سوی پژوهش گران منتشر شده است را بخوانید . براساس گزارش هایی که بی بی سی منتشر کرده است ، دادن استامینوفن به کودکان بعد از انجام واکسن می تواند از تاثیرگذاری واکسن کم کند. مطالعات گسترده ای که در این مورد انجام شده است نشان می دهد استامینوفن به خوبی می تواند احتمال تب کردن کودکان بعد از انجام واکسن را کاهش داده یا به طور کلی از بین ببرد اما گاهی بهتر است که والدین خطر تب دار شدن فرزندشان را به جان بخرند و سراغ این دارو نروند. چرا که در همین بررسی گسترده ثابت شد با دادن استامینوفن به بچه های واکسن زده ، ایمنی بدن شان در برابر واکسن هم بالا می رود و تاثیرات مثبت تزریق کم تر می شود. به همین دلیل پژوهشگران توصیه می کنند والدین پیش از تزریق سراغ این دارو نروند و تنها در صورتی که مشاهده کردند فرزندشان ناخوش بوده و تبش در حال بالا رفتن است از استامینوفن کمک بگیرند. جالب این جاست که در هر دو گروه مورد بررسی ، چه در میان آن هایی که استامینوفن بعد از واکسیناسیون دریافت کرده بودند و چه در میان کسانی که این دارو را نگرفته بودند ، تب بالا تر از ۵/۳۹ دیده نشد.

ابتلا به آسم و مشکلات تنفسی از دیگر مشکلاتی است که به خاطر مصرف بی رویه استامینوفن می تواند ایجاد شود. محققان می گویند نوزادانی که استامینوفن مصرف می کنند ، ممکن است در شش یا هفت سالگی به اگزما ، مشکلات تنفسی یا حتی آسم دچار شوند. به عقیده محققان احتمال ابتلا به این بیماری ها در میان کودکانی که در نوزادی این دارو را گهگاه مصرف کرده اند ۶۱ درصد بیشتر از دیگران است. این در حالی است که مصرف مداوم این دارو می تواند خطر ابتلا به این بیماری را تا سه برابر بیشتر کند. گذشته از این ، برخی از پژوهشگران معتقدند مصرف این دارو میزان آنتی اکسیدان ها را در بدن کاهش می دهد و رادیکال های آزاد را به تهدیدی جدی تر برای بدن مصرف کنندگان تبدیل می کند. با این وجود پژوهشگران اعتراف می کنند گاهی جز مصرف این دارو ، چاره ای باقی نمی ماند و همچنان معتقدند خطر تب های بالا و تشنج برای کودکان از مصرف این دارو هم بیشتر است.

بچه ها را بیش فعال می کند

تنها در دوره کودکی نیست که مصرف استامینوفن می تواند عوارضی را همراه داشته باشد. محققان می گویند حتی پیش از تولد هم دریافت این دارو می تواند با عوارضی در سال های آینده همراه باشد. یونایتد پرس نوشته است مصرف این دارو در ماه های بارداری ، می تواند کودک را در آینده به بیش فعالی دچار کند. به گفته پژوهشگران ، خانم هایی که در دوران بارداری سراغ این دارو می روند ، فرزندی به دنیا می آورند که چند سال بعد با مشکل کمبود توجه وتمرکز رو به رو می شود. گذشته از این پژوهشگران می گویند ابتلا به این بیماری های کلیوی در هفت سالگی هم از مشکلات دیگری است که به خاطر مصرف این دارو توسط مادر باردار ایجاد می شود. در حالی که سه تا پنج درصد کودکان قبل از هفت سالگی نشانه های مرتبط با بیش فعالی و کمبود تمرکز را بروز می دهند ، محققان می گویند که در میان این جمعیت سهم آن هایی که مادرشان در بارداری استامینوفن دریافت کرده ، بیشتر است.

راهنمای مصرف استامینوفن

کودکان ۱۲ - ۱۱ ساله : مقدار ۴۸۰ میلی گرم هر چهار تا شش ساعت.

کودکان ۱۰ - ۹ ساله : مقدار ۴۰۰ میلی گرم هر چهار تا شش ساعت.

کودکان ۸ - ۶ ساله : مقدار ۳۲۰ میلی گرم هر چهار تا شش ساعت.

کودکان ۵ - ۴ ساله : مقدار ۲۴۰ میلی گرم هر چهار تا شش ساعت.

کودکان ۱۱ - ۴ ماهه : مقدار ۸۰ میلی گرم هر چهار تا شش ساعت.

کودکان سه ماهه یا کوچک تر : مقدار ۴۰ میلی گرم هر چهار تا شش ساعت.

بر خلاف تصور اغلب والدین ، مصرف بیش از اندازه استامینوفن هم می تواند اوردوز و حتی خطر مرگ را به دنبال داشته باشد. در حالی که والدین می خواهند با چکاندن چند قطره بیشتر استامینوفن در دهان کودکشان و کوتاه کردن فاصله میان دو وعده استامینوفن محکم کاری کنند و احتمال تب دار شدن فرزندشان را پایین بیاورند ، پزشکان نسبت به مرگ آور بودن اوردوز این دارو هشدار می دهند. بچه هایی که بیش از اندازه استامینوفن می گیرند ، ممکن است با تهوع ، استفراغ و دل درد نسبت به این مشکل واکنش نشان دهند اما در بسیاری موارد نشانه های اوردوز پنهان می ماند یا به اشتباه به عنوان نشانه های بیماری اصلی کودک تفسیر می شود و جان او را تهدید می کند. گذشته از این ، گاهی والدین داروهای دیگری که حاوی استامینوفن هستند را همراه خود استامینوفن به کودک می دهند اما نمی دانند داروهای حاوی این ماده هم می توانند مسبب اوردوز شوند و آسیب های کبدی یا از دست دادن جان را همراه بیاورند.

حتی بالا رفتن تب نمی تواند مجوزی برای خوراندن استامینوفن در فاصله های کمتر از چهار ساعت به کودک باشد.

معمولا بچه ها باید هر شش ساعت یک بار به اندازه دو برابر وزن شان قطره دریافت کنند اما در صورت پایین نیامدن تب ، می توان قطره ها را هر چهار ساعت یک بار به کودک خوراند. در صورتی که به جای قطره تصمیم گرفتید شیاف استامینوفن را برای فرزندتان مصرف کنید هم حق ندارید فاصله میان دو بار استفاده از شیاف را از چهار ساعت کمتر کنید و در این مورد هم بهتر است در شرایط عادی ، به همان زمان شش ساعته وفادار باشید و در عین حال با روش های مکمل مثل استفاده از دستمال خیس برای پایین آوردن تب او تلاش کنید.

اگر فرزندتان تحت درمان با داروهای ضد انعقاد است در مورد خوراندن استامینوفن با او با پزشکش مشورت کنید. گذشته از این ، کودکانی که به خاطر ریفلاکس تحت درمان با داروهای ضد اسید هستند هم ممکن است چندان از استامینوفن تاثیر نپذیرند. استامینوفن که در صورت مصرف شدن با کافئین اثر درمانی اش بیشتر می شود ، در صورتی که همراه با داروهای ضد تشنج مورد استفاده قرار گیرد ، می تواند کبد را بیشتر از قبل با خطر مسموم شدن مواجه کند.

مادرانی که از استامینوفن برای پایین آوردن تب فرزندشان پس از دریافت واکسن استفاده می کنند دو دسته اند ؛ گروهی به محض تزریق واکسن برای پیشگیری قطره را به کودک می دهند و گروهی تا نگذشتن تب فرزندشان از ۵/۳۸ درجه از این دارو استفاده نمی کنند.

شما بر حسب شناختی که از خودتان در مهار استرس و کنترل کردن شرایط دارید می توانید یکی از این دو رویکرد را انتخاب کنید. گذشته از این ، گفتیم که گاهی جز مصرف این دارو ، چاره ای باقی نمی ماند اما شما تنها در شرایطی باید به خاطر سوختن فرزندتان در تب از این دارو استفاده کنید که عدد روی دماسنج عدد ۵/۳۸ یا بالاتر را نشان دهد. پس به دست تان برای سنجیدن تب کودک اعتماد نکنید و با کمک دماسنج دیجیتالی حرارت بدن او را اندازه بگیرید.

پارسیان آوید در زمینه نگهداری، مراقبت و مشاوره از کودک، سالمند و یا بیمارتان در منزل با سابقه درخشان و کادر مجرب و باتجربه و تایید شده، خدمت گذار شما خواهد بود. . جهت ارتباط با این مرکز با شماره های ۲۲۶۹۷۹۰۶ الی ۰۸ تماس حاصل فرمائید

شاید اولین سوالی که اغلب والدین به آن با شرم و اشتباهی عمدی پاسخ می دهند ، « من از کجا آمده ام ! » اما سوال های بچه ها ، همیشه به این مورد و سال های اول زندگی محدود نمی شود. فرزند شما بعد از وارد شدن به مدرسه به اقتضای سن و البته وارد شدن به اجتماعی که آدم هایش با تجربه های متفاوتی در کنار او می نشینند ، با سوال های بی شماری رو به رو می شود که گاهی از سر ترس و گاهی شرم ، خارج از محدوده امن خانه به دنبال پاسخ شان می گردد. اما اگر نمی خواهید پاسخ سوال های فرزندتان ، مثل نوش داروی بعد از مرگ سهراب ، دیر به او برسد یا این که پاسخی اشتباه و گنراه کننده را خارج از خانه برای سوال هایش پیدا کند ، باید خودتان آستین ها را بالا بزنید و گاهی به خواسته او و گاهی داوطلبانه برخی موضوعات را برایش شرح دهید. ما در این مطلب ، چهار اسمشو نبر مهمی که اغلب کودکان و حتی نوجوانان به دنبال یافتن پاسخی برای شان هستند را با شما مطرح کرده ایم و به شما می گوییم چه طور باید در مورد آن ها با فرزندتان صحبت کنید.

چه زمانی باید در مورد اسمشو نبرها با فرزندتان حرف بزنید و به سوالات او پاسخ دهید ؟

اسمشو نبرهای عاشقانه

فرزند شما هنوز معنای دقیق عشق را نداند و آن قدر در این مورد بی تجربه باشد که هر احساسی را با عشق اشتباه بگیرد ؛ اما چه فرزند شما واقعا عاشق شده باشد ، چه در مورد این احساس از دوستانش شنیده باشد ، شما نباید در برابر سوال هایی که در این زمینه می پرسد سکوت کنید یا به خاطر به زبان آوردن این واژه ، او را سرزنش کرده یا شرمنده کنید. وقتی در مورد این احساس با کنجکاوی یا شرم از شما سوال می کند ، دستپاچه نشوید و او را دست به سر نکنید. مهم نیست که فرزند شما پنج ساله است یا 15 ساله ، شما باید در هر سن با توجه به قدرت درک او به سوالاتش پاسخ دهید. اگر فرزند شما هنوز به سن مدرسه نرسیده ، نیازی نیست که برای پاسخ دادن به این سوال وارد جزئیات شوید. باید با کلمات و جملاتی ساده ، دوشت داشتن و دلیل شکل گرفتن این احساس را برایش شرح دهید اما اگر با یک نوجوان طرف هستید باید پیش از آن که شروع به صحبت کنید ، مثل یک شنونده خوب و بی قضاوت ، حرف هایش را بشنوید ، به سوالاتش با جزئیات بیشتری پاسخ دهید و برای ایجاد صمیمیت بیشتر در خلال صحبت های تان نظر او را هم بپرسید.

هر جا که احساس کردید حرفی برای گفتن ندارید به جای این که با دادن پاسخ نا مناسب یا اشتباه فرزندتان را نا امید یا بی اعتماد کنید ، به او این گونه بگویید : « سوال خوبی پرسیدی. باید بیشتر به آن فکر کنم و بعدا مفصل در موردش صحبت کنیم. » بعد هم اگر جواب مناسبی برای این سوال پیدا نکردید ، سراغ یک روان شناس بروید و با کمک او بهترین پاسخ را انتخاب کنید.

* شما بادیگارد و نگهبان فرزندتان نیستید. به او در هر سن ، آزادی های متناسب با سنش دهید و بیش از اندازه نگران فرزندتان نباشید. اگر با مراقبت های بیش از اندازه راه ورود فرزندتان به اجتماع را ببندید و سوال های ذهنی اش را بی جواب بگذارید ، او را در آینده به مشکلات فردی و اجتماعی بی شماری دچار خواهید کرد.

پارسیان آوید در زمینه نگهداری، مراقبت و مشاوره از کودک، سالمند و یا بیمارتان در منزل با سابقه درخشان و کادر مجرب و باتجربه و تایید شده، خدمت گذار شما خواهد بود. . جهت ارتباط با این مرکز با شماره های 22697906 الی 08 تماس حاصل فرمائید

اسمشو نبرهای زناشویی

اگر فرزند شما که سال های آخر دبستان را می گذراند ، با سوال هایی در مورد رابطه زناشویی و آینده بعد از ازدواج سراغ شما آمد ، باید با یک پیش فرض بسیار مهم آماده جواب دادن به سوال هایش شوید. پیش فرض شما باید میزان رشد و بلوغ ذهنی فرزندتان باشد. از یاد نبرید سن ، همیشه معیار درست و دقیقی برای قضاوت نیست و فرزند شما با وجود پا گذاشتن به دوران نوجوانی ، ممکن است از بلوغ فکری پایین تری برخوردار باشد. به همین دلیل پیش از پاسخ دادن به سوال هایش ، قدرت درک او را در نظر بگیرید. اصل دوم برای صحبت کردن در این موارد ، دادن اطلاعات لازم و کافی است. اگر مبهم و سربسته با فرزندتان صحبت کنید و سوال هایش را بی جواب بگذارید ، او برای دریافت اطلاعاات سراغ منابع دیگری مثل دوستان یا اینترنت می رود و بعید نیست در جریان این جست و جو ، اطلاعاتی را بدست بیاورد که برای سن و شرایطش نامناسب باشد یا راهنمایی های نادرست ، اطلاعات نادرستی را به او بدهند. پس بپذیرید شما می توانید بهترین گزینه برای پاسخ دادن به سوالات فرزندتان باشید و به جای طفره رفتن به دنبال بیان درست موضوع باشید.

اصل سوم برای پاسخ دادن به این سوالات ، دادن جواب های لازم و کافی است. زیاده روی نکنید و نگذارید اطلاعات سرریز کنند. اصل آخر هم که مثل همیشه ، باز گذاشتن راه گفت و گوست. با آرامش با فرزندتان صحبت کنید و به او بگویید اگر باز هم سوالی برایش مطرح شد ، شما آماده پاسخ دادن به آن هستید.

برخی مادران معتقدند حتی فرزندی که روی جزئی از بدن شان بوده ، نباید برخی بخش های بدن آن ها را مشاهده کند اما برخی معتقدند کنار گذاشتن این پرده پوشی ها ، می تواند به کنجکاوی کودکان در بعضی موارد پایان دهد و موضوعی مثل دیدن قسمت های مختلف بدن و سوالاتی که در این مورد در ذهن شان شکل می گیرد را عادی کند. از نظر شما حق با کدام گروه است ؟ این موضوع باید همیشه به عنوان یک اسمشو نبر و حیطه به شدت شخصی شناخته شود یا این که برای کودک عادی شود ؟

حق با گروه اول است. بدن هر شخص ، جزئی مهم از حریم شخصی اوست و نباید به سادگی در معرض دید دیگران قرار گیرد. اگر شما به بهانه این که مادرش هستید و بر همه چیز او محرم هستید به این حریم وارد شوید ، نمی توانید مفهوم شخصی بودن آن را به خوبی به کودک القا کنید. از زمانی که در ذهن فرزند شما سوالاتی در مورد بدن ، تفاوت های بدن خانم ها و آقایان و رابطه زن و مرد مطرح می شود ، بهتر است که در انتخاب لباس های راحتی تان دقت بیش تری به خرج دهید و هم خودتان و هم همسرتان با پوشش قابل قبولی در مقابل او ظاهر شوید.

گذشته از این ، از زمانی که کودک تان توانایی تنها حمام کردن را به دست می آورد ، بهتر است این مسئولیت را به خودش واگذار کنید و قبل از آن هم هنگام همراهی کردن او در حمام ، لباس زیر خود را حفظ کنید.

اسمشو نبرهای بهداشتی

به کودک تان توضیح داده اید که باید خودش را بعد از شست و شو خشک کند ؟ او چنین موضوع بهداشتی مهمی را از چه کسی باید یاد بگیرد ؟ باید سال ها بگذرد تا شاید مربیان مدرسه در این مورد برایش توضیح دهند؟

می دانیم برای بسیاری از مادرهایی که خودشان با چنین شرمی بار آمده اند و هرگز با مادرشان در این مورد حرف نزده اند ، صحبت کردن در این مورد آسان نیست اما وقت آن است که بنا به ضرورت گاهی شرم را کنار بگذارید و اطلاعاتی که فرزندتان به آن احتیاج دارد را در اختیارش قرار دهید. به او این موضوع را القا کنید که خصوصی ترین سوالاتش را می تواند از شما بپرسد.

اگر در مورد موضوعات بهداشتی زنانه با دخترتان صحبت می کنید ، با اشاره مختصر از کنار این موضوع نگذرید. برایش توضیح دهید که در صورت انجام ندادن این کار ، چطور سلامتش به خطر می افتد و به قارچ ها اجازه حمله کردن به بدنش را می دهد. به چشم های متعجب فرزندتان نگاه کنید و تا زمانی که احساس می کنید قانع نشده ، برایش در این باره توضیح دهید.

دختر شما قبل از 10 ساله شدن باید در مورد عادت ماهیانه خانم ها بداند. اگر هم فرزند پسر دارید ، باید قبل از 12 سالگی در مورد تغییراتی که در بدن پسرها رخ می دهد و نعوظ آقایان با او صحبت کنید. بهتر است والد هم جنس برای صحبت کردن در این مورد سراغ دختر برود و بد نیست که به او در مورد جنس مخالف و تغییرات بدنی اش هم اطلاعاتی دهد.

از زمانی که در ذهن فرزند شما سوالاتی در مورد بدن ، تفاوت های بدن خانم ها و آقایان مطرح می شود ، در انتخاب لباس های راحتی تان بیش تر دقت کنید.

تک تک واژه هایی که هر روز به زبان می آورید می توانند شخصیت فرزندتان را بسازند. پس به جای اینکه با امر و نهی کردن برای تربیت او تلاش کنید ، مراقب جمله هایی که به زبان می آورید باشید. بچه ها با هوش تر از آنند که شما فکر می کنید.

جمله هایی که نباید به کودکان گفته شود

دختر بد

هیچ وقت پس از آن که فرزندتان اشتباهی را مرتکب شد ، بر چسب « دختر بد » ، « پسر بد ! » روی او نچسبانید. شاید بدون آن که منظور خاصی داشته باشید و از سر عادت چنین جملاتی را به زبان بیاورید ، اما با این کار به کودک تان می گویید که تنها در صورتی که بی عیب و نقص باشد از محبت شما بهره مند می شود و به او ناخواسته آموزش می دهید که نقد رفتار هر کس ، مساوی است با نقد شخصیت او و یک رفتار نادرست به معنای داشتن شخصیتی منفی و غیر قابل پذیرش است.

رژیم دارم

می خواهید وزن کم کنید؟ بهت راست این خیال را در ذهن خودتان نگه دارید و برای کودک تان باز گویش نکنید. نگذارید کودک تان با وسواس لاغر کردن رشد کند و از همین کودکی به جای درک کردن مفهوم رژیم غذایی سالم ، با عذاب وجدان لقمه ها را در دهانش بگذارد. کودکی که با این نگرش بزرگ می شود ، بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به بی اشتهایی مرضی یا پر خوری بیمار گونه است. پس خودتان بروز این بیماری ها را در او فراهم نکنید.

به بابات بگو ...

به هیچ قیمتی کودک تان را واسطه جنگ های میان خود و همسرتان نکنید. درست است که دعواهای شما تأثیر منفی بر روان فرزندتان می گذارند اما واسطه کردن فرزندتان در این جنگ های زن و شوهری یا قاضی قرار دادن او می تواند به مراتب تأثیر بدتری را بر روانش بگذارد. اگر از فرزندتان بخواهید حق را به یکی از شما دو نفر بدهد یا از او بخواهید میان شما و همسرتان یکی را انتخاب کند ، کودک تان را به بحران های روانی وارد می کنید که تا پایان عمر می توانند بر نگرش و زندگی اش تأثیری منفی بگذارند.

من مامانت نیستم

برای اصلاح اشتباهات رفتاری فرزندتان و متنبه کردنش ، هرگز محبت خود را از او دریغ نکنید. حتی اگر فرزندتان پس از شنیدن این جمله ، هرگز اشتباهش را تکرار نکند ، نمی توانید آن را عبارتی تربیت کننده بدانید. شما به عنوان والدین او ، باید محبتی بی قید و شرط را نثارش کنید. کودک شما باید بداند در صورت اشتباه کردن ، همه محبت شما را از دست نمی دهد و تنها دلخورتان می کند. او باید بداند با یک اشتباه همه وجودش زیر سؤال نمی رود و باید باور کند احساساتی که نسبت به او دارید ، ناپایدار و تغییر پذیر نیستند.

تو بی مسئولیتی !

هرگز روی کودک تان به خاطر انجام یک رفتار نادرست ، برچسب کلی نزنید. اگر در درسی نمره پایین گرفته ، از او به خاطر همین کاستی گلایه کنید نه به خاطر « بی مسئولیتی » اش. یادتان نرود این برچسب های کلی ، حاصل مجموعه ای از رفتارهاست و فرزندتان تنها به خاطر آویزان نکردن روپوش مدرسه اش « شلخته » نشده و تنها به خاطر یک بی دقتی « سر به هوا » نمی شود. پس این عبارت های کلی را فراموش کنید و از او تنها به خاطر همان اشتباهی که در لحظه انجام داده انتقاد کنید.

پولم نمی رسه

کودک تان به شما برای خرید یک اسباب بازی گران قیمت یا وسیله غیر ضروری اصرار می کند و شما می گویید که به اندازه خریدنش پول ندارید ؟ مراقب باشید ! شما با گفتن چنین جمله هایی به فرزندتان می گویید که از پس کنترل هزینه های تان بر نمی آیید و نمی توانید به خوبی دخل تان را با خرج تان تنظیم کنید. بهتر است به جای استفاده از چنین شیوه ای به فرزندتان بگویید پول ها را برای هزینه های مهم تر نگه می دارید و از این طریق در صورت تمایلش باب صحبت کردن در مورد این حساب و کتاب ها را باز کنید.

پارسیان آوید در زمینه نگهداری، مراقبت و مشاوره از کودک، سالمند و یا بیمارتان در منزل با سابقه درخشان و کادر مجرب و باتجربه و تایید شده، خدمت گذار شما خواهد بود. . جهت ارتباط با این مرکز با شماره های ۲۲۶۹۷۹۰۶ الی ۰۸ تماس حاصل فرمائید.

یکی از جذابیتهای کارهای کودکانی که چند سال تنها زندگی می کنند و خواهر یا برادری ندارند، جلب توجه کامل والدین است؛ بنابراین طبیعی است که ورود یک کوچولوی دیگر که او هم نیازمند توجه والدین است، رقیبی برای فرزند نخست محسوب شود و او هم هر کاری را که می تواند انجام دهد تا این رقیب را از میدان به در کند! تا جایی که حتی امنیت نوزاد بی دفاع به خطر بیفتد!

اما برای آماده سازی فرزند اول برای ورود خواهریا برادر کوچک چه باید کرد؟ فراموش نکنیم که این موضوع بسیار مهم است و در آینده هردو فرزند نیز تاثیر زیادی میگذارد.

آگاه کردن کودک
کودکان معمولا با تغییرات مهم زندگی، مانند تولد فرزند جدید، دچار هیجانات خاصی می شوند که ممکن است این هیجانات را به صورت های مختلف مانند خشم و عصبانیت یا افسردگی و بی اشتهایی و ... نشان دهند. ولی اگر از قبل آنها را برای این موضوع اماده کنیم و توضیحات لازم را بدهیم، قطعا آمادگی بیشتر داشته و واکنشهای هیجانی کمتری نیز خواهند داشت. یادمان باشد این مسئله نباید خیلی زود به کودک گفته شود؛ زیرا گاهی او بیش از حد نگران خواهد شد.

آماده کردن کودک
علی فرزند اول و مورد توجه خانواده است و شش سال دارد؛ والدینش به او گفته اند که به زودی صاحب یک خواهر یا برادر میشود و از زمانی هم که علی متوجه این موضوع شده، به شدت حسادت می کند و عصبانی و گوشه گیر شده است و ازترس کم شدن توجه والدینش به خود، طوری رفتار میکند تا توجه آنها را بیشتر و بیشتر به خود جلب کند.

کم کردن نگرانی های فرزند اول
اما پیش از همه چیز علی باید بداند که قرار نیست هیچکس جای او را بگیرد و رقابتی هم در کار نیست؛ پس نباید حسادت کند. برای همین از او خواسته شد احساس واقعی اش را نسبت به ورود فرزند جدید بگوید. این کار ابتدا خیلی سخت بود، ولی بالاخره همه فهمیدند که علی دوست دارد خودش یکه تاز باشد و چیزی را در هیچ زمینه ای با دیگری شریک نشود؛ حتی محبت والدینش را. برای همین به او اطمینان داده شد که قرار نیست کسی جایش را بگیرد و نیز در زندگی اجتماعی همه ما دیریا زود ناگزیریم در خیلی چیزها با دیگران سهیم شویم. همین طور از والدینش خواسته شد ازطرف فرزند جدید هدیه ای برای علی بخرند و ازطرف علی هم هدیه ای به نوزاد بدهند تا بدین ترتیب میان دو کودک محبت و علاقه به وجود بیاید.

پذیرش تغییرات
درضمن بهتر است ازقبل فرزند اول را برای تغییرات جدید آماده کنیم؛ مثلا از فرزندمان بخواهیم در انتخاب رنگ و شکل و نیز خرید و چیدمان وسائل نوزاد به ما کمک کند تا به این ترتیب او قدرت سازگاری بیشتری با شرایط و تغییرات جدید پیدا کند و تصورنکند به وی بی توجهی شده است.

تولد نوزاد
علی از قبل باید بداند نوزاد چه زمانی به دنیا می آید و هنگامی که مادر منزل نیست چه کسی پیش او می ماند و درنهایت چگونه او باید با خواهر یا برادر تازه متولد شده اش برخورد کند. البته همه اینها باید خیلی عادی و معمولی توضیح داده شود، نه به گونه ای که در او استرس مضاعف به وجود بیاورد و نه به اندازه ای که ابهامی برایش باقی بماند. حتی می توانیم عکس های نوزادی خود علی را به او نشان دهیم و ماجرای تولدش را به شکل داستان برایش توضیح دهیم تا او با نوزاد همذات پنداری داشته باشد.

ورود نوزاد به خانه
باید توجه داشته باشیم که با ورود فرزند دوم به خانه، شیوه و برنامه زندگی فرزند اول نباید آن قدر تغییرکند تا حس بدی درفرزند اول به وجود بیاید، مثلا باید در همان ساعت مقرر به مدرسه برود. زمان خوابیدن و بیدارشدن و درکل نظام زندگی اش نباید تغییری بکند. فراموش نکنیم که لازم است فرزند اول در جریان همه چیز قرار بگیرد و برای اینکه نگران حال مادرو دلتنگ او نشود، حتما بعد از تولد نوزاد باید او را به دیدارهردوی آنها را ببریم و زمانی هم که همه به نوزاد توجه دارند، مادر حتما توجه بیشتری به فرزند اول داشته باشد تا او احساس دلتنگی و دوری از خانواده نکنید. بهتراست جلوی دیگران از کمکهای فرزند اول در این مدت به نوزاد و والدینش، تعریف کنیم؛ همچنین نباید فرزند اول را برای داشتن آرامش بیشتر خودش با نوزاد به اقوام دیگر بسپریم؛ چون این احساس جدایی، فرزند اول را آزرده خاطرمی کند.

همکاری با فرزند اول
بهتر است در انجام کارهای نوزاد حتما از فرزند اول کمک بگیریم؛ مثلا لازم است برخی از این کارها، مثل لباس پوشاندن، آماده کردن شیر یا... را به علی یاد بدهیم و درضمن هنگامی که نوزاد خواب است، سعی کنیم وقت بیشتری را به وی اختصاص بدهیم و حتما هم به او یادآوری کنیم که برایمان خیلی عزیز است.

مزایای داشتن برادر یا خواهر
فرزند اول باید بداند که داشتن یک خواهریا برادرچقدر می تواند جذاب باشد؛ مثلا بهتر است به علی بگوییم که او به عنوان برادر بزرگتر می تواند به عضو جدید خانواده چیزهای زیادی یاد بدهد و در آینده هم حتما هم بازی های خوبی برای هم خواهند شد. او باید تعریف مشخصی از خانواده داشته باشد و بداند اعضای خانواده چطور باید درتمام شرایط به همدیگر کمک کنند. ضمن اینکه هیچ کی نمی تواند به اندازه افراد یک خانواده به همدیگر نزدیک و صمیمی باشد.

واکنش های طبیعی فرزند اول
دادن آگاهیهای لازم به کودک به او کمک زیادی خواهد کرد، ولی باز هم باعث نمی شود هنگام تولد نوزاد تمام واکنش های او درست و بدون آسیب باشد. قبول کنیم با وجود تمام توضیحات، طبیعی است که علی باز هم رفتارهای خاصی ناشی از حسادت و خشم نسبت به فرزند دوم از خود نشان دهد. مثلا یکی از مشکلات علی این است که لجبازی های او خیلی زیاد شده و برای هرچیز مانند بچه های خیلی کوچک گریه می کند و قشقرق راه می اندازد و مدام از همه چیز ایراد می گیرد و گریه می کند. درهرصورت باید کاری کنیم تا کودک با خواهر یا برادر نوزادش ارتباط برقرار کند؛ البته شاید اوایل نوزاد را با خشونت درآغوش بگیرد و رفتار مناسبی با او نداشته باشد، اما به هرحال با مراقبت کامل والدین باید این ارتباط شکل بگیرد. گاهی هم بهتراست والدین به کودک توجهی نکنند و تنها سعی کنند او را به کمک کردن بیشتر تشویق کنند؛ یعنی فرزند اول باید بفهمد با انجام این حرکات، به خصوص با رفتارهای بچگانه خود، نمی تواند توجه والدین را به خود جلب کند.

تطبیق با شرایط جدید
درحقیقات وقتی به رفتارهای ناخوشایند و بچگانه علی توجه زیادی نشود، او میفهمد که چاره ای جز پذیرش شرایط جدید ندارد؛ البته بازهم نباید فراموش کنیم که وقتی توجه اطرافیان به فرزند اول کم شود، او تمام تلاشش را میکند تا نظر دیگران را به خود جلب کند. در اینجا از والدین علی هم خواسته شد تا از رفتارهای او خیلی تعجب نکنند و ضمن اینکه به او حق میدهند که بعد از شش سال، ورود عضو جدید برایش کمی سخت باشد، لازم است به او کمک کنند تا بتواند شرایط جدید را بهتر و آسان تربپذیرد و زیاد هم به خودش سخت نگذرد.

پارسیان آوید در زمینه نگهداری، مراقبت و مشاوره از کودک، سالمند و یا بیمارتان در منزل و همچنین مراقبت های قبل و بعد از بارداری، با سابقه درخشان و کادر مجرب و باتجربه و تایید شده، خدمت گذار شما خواهد بود. . جهت ارتباط با این مرکز با شماره های ۲۲۶۹۷۹۰۶ الی ۰۸ تماس حاصل فرمائید

بسیاری از والدین که پیش از بچه دار شدن زندگی منظم و با برنامه ای دارند و پس از ورود فرزندشان به جمع خانوادہ اتفاقاتی مثل خواب نامنظم نوزاد یا تغذیه ی او موجب آشفتگی و پریشانی آنها میشود. طبیعی است که والدین تمایل دارند، روزشان منظم و پیش بینی پذیر باشد.
اما آیا ضرورتی را که برای برنامه ی روزانه خود احساس می کنید، برای فرزند تان نیز بهترین گزینه است؟ پاسخ این است که برنامه ی روزانه می تواند کارایی مطلوبی داشته باشد، اما باید زمان شروع برپایی برنامه ی روزانه و بهترین روش برای تداوم بخشیدن به آن را با دقت بررسی کنید. نوزادان از دنیایی می آیند که برنامه ای برای تغذیه وجود نداشته و آنها بر اساس زمان ساعت بدن خود می خوابیدند و بیدار می شدند. بنابراین در روزهای نخست تولد فرزندتان فشار آوردن به او برای پیروی از برنامه ی روزانه احتمالا کاری دشوار است و اگر به درستی پیشرفت نکند، باعث احساس استرس و آشفتگی شما خواهد شد.

زندگی مادر بعد از تولد بچه

اکثر مادران می خواهند دو مورد را مدیریت کنند - زمان تغذیه و خواب فرزندشان:

زمان تغذیه
از آنجا که شیردهی پستانی برای کوچولویتان بسیار مفید است، ارزشش را دارد که بر تثبیت تولید شیر خود تمرکز کنید. بهترین روش برای این کار شیردهی پستانی بر اساس درخواست نوزاد است. پس برای حداقل شش تا هشت هفته ی نخست باید فرزند تان را بنابر تقاضایش تغذیه کنید، بدون اینکه اصلا برنامه ی تغذیه ای در نظر داشته باشید.

برای مدیریت زمان در تغذیه نوزادتان به نکات زیر توجه داشته باشید.
اگر نوزاد زودهنگام متولد شده است یا وزن کسب نمی کند، شاید توصیه شود که او را از خواب بیدار کنید تا مطمئن شوید که او شبانه روزی حداقل هر سه ساعت یکبار تغذیه می شود.
اگر نوزاد رشد نمیکند شاید به شما توصیه شود که هنگام روز بر اساس درخواست تغذیه کنید، اما شب هنگام برای تغذیه او را از خواب بیدار کنید.

اجازه ندهید که فواصل تغذیه ای فرزنداتان هنگام روز بیش از چهار ساعت شود ترجیحاً سه ساعت و نیم پس از شروع تغذیه ی قبلی، اگر بچه هنوز خواب است، او را برای تغذیه از خواب بیدار کنید.
از شش هفتگی، اگر فرزندتان با شیر مادر در حال رشد است و هنوز هر دو ساعت شیر درخواست می کند، می توانید فواصل را به سمت تغذیه هر سه تا چهار ساعت افزایش دهید و برنامه ی تغذیه را در نظر بگیرید.

زمان خواب
از سوی دیگر اغلب برنامه ی خواب از همان آغاز باید مدیریت شود. در روزهای نخست، نوزاد به خواب زیادی نیاز دارد و احتمالا متوجه می شوید که بدون کمک شما، فرزندتان برای ده تا چهار ده روز نخست زندگی اش خوب میخوابد. اما حدود همین زمان، اکثر نوزادان هوشیارتر می شوند و شاید برای خوابیدن مبارزه کنند.

اگر فرزند تان خوابی را از دست داد یا برای مدت طولانی بیدار است، طبیعتا بیش از حد خسته یا ناراحت خواهد شد. این زمان خوبی برای شروع آشنا کردن فرزند تان با برنامه ی خواب است.
مسئله ی ضروری برای برنامه ی خواب بچه ها توجه کردن به زمان بیداری آنهاست. فقط پس از چهل و پنج دقیقه تا یک ساعت از بیداری، نوزاد باید برای خوابیدن آرام گیرد.

با توجه کردن به زمان بیداری او، آهنگ خواب روزانه ی انعطاف پذیری را برقرار می سازید که در حدود چهار ماهگی (که فواصل بیداری او طولانی تر می شوند) به برنامه ای روزانه بدل می شود.

شروع برنامه ی روزانه
زمانی که فرزند تان چهار ماهه است، می توانید برنامه ی روزانه ای را شروع کنید که پیش بینی پذیر و مناسب سن او باشد. این برنامه شامل موارد زیر خواهد بود:

تغذیه ی روزانه
سه تا چهار ساعت بین تغذیه های روزهنگام.

خواب روزانه
یک ساعت و نیم بین خوابهای روزهنگام.

برنامه ی خواب شبانه
زمان خواب منظم ساعت شش و نیم عصر، با برنامه ی استوار شبانگاهی که شامل موارد زیر باشد:
- حمام

- ماساژ بچه

- ماندن در اتاق بچه پس از حمام

- تغذیه به آرامی

- گذاشتن بچه در بستر هنگامی که او خواب آلوده، اما بیدار است.

برنامه ی خواب مادر
در روزهای نخست، برنامه ی شما پیرامون کوچولویتان می چرخخد و اگر انتظارات واقع بینانه ای داشته باشید، به احتمال زیاد برنامه ی جدید خود را با سهولت بیشتری می پذیرید. با در نظر داشتن این موارد، شما نیز نیازهایی دارید، پس برای آسان تر ساختن زندگی خود از این راهکارها بهره گیرید:

تغذیه ی شبانه را همیشه یک والد انجام دهد (که برای بچه های شیردهی پستانی شده مادر است)، در حالی که والد دیگر می خوابد.

والدی که شیردهی شبانه را انجام میدهد، پس از اولین تغذیه ی صبحگاهی می تواند بخوابد (خصوصا در تعطیلات آخر هفته).

برای ورزش برنامه ریزی کنید. اگر حامی یا شخصی را ندارید که فرزندتان را نزد او بگذارید، بین ساعت چهار و پنج بعد از ظهر پیاده روی با فرزند تان در کالسکه یا اویزی را برنامه ریزی کنید. به این ترتیب، از هوای تازه لذت می برید و از خانه بیرون می روید؛ به علاوه، این تحرک برای خواب فرزند تان مفید است.

برنامه ی شبانه را تعویض کنید تا مطمئن شوید که ساعت هشت و نیم شب به بستر می روید تا وقتی فرزند تان در خواب است، از خواب طولانی تری بهره برید.

خواب میان روز نیز برایتان عالی است. اما وقتی فرزندتان خوابید است، باید منظم باشید و از رسانه های اجتماعی، پست الکترونیک و خانه داری و کار دور بمانید.

پنج نکته ی مهم برای برپاسازی برنامه ای روزانه
۱. برای تنظیم و برقراری ،برنامه ی خواب روز هنگام ، به زمانهای بیداری فرزندتان توجه کنید.

۲. در چهار ماهگی، بر اساس زمان بین شیردهی ها، تغذیه ی روز هنگام باید نسبتا برقرار شده باشد.

۳. بنابر سن او، از فرزندتان انتظارات معقولی داشته باشید.

۴. انعطاف پذیر باشید؛ فرزند تان اطلاعات شما در مورد لزوم خواب و تغذیه منظم را ندارد!

۵. برای وقت به بستر رفتن شامگاهی  برنامه ای  را برپا سازید که آهنگ خواب شبانه را تنظیم کند.

پارسیان آوید در زمینه نگهداری، مراقبت و مشاوره از کودک، سالمند و یا بیمارتان در منزل با سابقه درخشان و کادر مجرب و باتجربه و تایید شده، خدمت گذار شما خواهد بود. . جهت ارتباط با این مرکز با شماره های ۲۲۶۹۷۹۰۶ الی ۰۸ تماس حاصل فرمائید

کودکان ذاتاً با کدهای اجتماعی به دنیا نیامده اند و این کدها را از والدینشان می آموزند! در حقیقت، آنها بیشتر عادتها و بایدها و نبایدها را با نگاه کردن به پدر و مادرشان یاد می گیرند. در ادامه، رفتارهای کودکان را از سه تا ده سالگی مورد بررسی قرار می دهیم تا دریابیم که میزان دروغگویی در این سنین به چه صورت است.

دروغگویی کودکان

کودکان ۳ تا ۷ سال: برای زنده ماندن، این کودکان بیش از اندازه به وجود والدینشان نیازمندند. به همین دلیل، نمی توان سخنان آنها را دروغ دانست؛ زیرا این کودکان شناخت چندانی از دنیا ندارند. پس بهتر است درباره سخنانشان به جای واژه «دروغ» از کلمه «اشتباه» استفاده کنیم؛ برای مثال، مادری از فرزند چهارساله اش می پرسد: «آیا تو این گلدان را شکسته ای؟» و فرزند پاسخ میدهد: «من نبودم!» در این کلام، کودک می خواهد از زیاده گویی برای اثبات بی گناهی خویش پرهیز کند!

کودکان بین ۷ تا ۱۰ سال: در این سنین، تا حدودی، کودکان دنیای اطراف خود را شناخته اند؛ ولی شاید از هر ده کلام ان ها شش یا هفت تایش دروغ باشد! بنابراین سن «دروغ گویی» کودکان همین سال هاست؛ اما ما چگونه این دروغ گوهای کوچک را بشناسیم و علت دروغ گویی شان را تشخیص دهیم؟!

به موارد زیر توجه کنید
اشتباهات: برای مثال، فرزند شما کار اشتباهی انجام داده و شما بازخواستش می کنید. او به اشتباهشی واقف است؛ همچنین میداند که شما نیز از اشتباه او مطلع هستید. پس علت دروغگویی او چیست؟! شاید شما جریمه ای را برای خطای او درنظر گرفته اید و او میداند که از آن چشم پوشی  نخواهید کرد؛ بنابراین ترجیح میدهد که اشتباه انجام شده گردن نگیرد! به همین سادگی!

ترس: شاید شما همیشه در برابر دروغ فرزنداتان موضع گیری می کنید و این موضع گیری کودک را از شما و رفتارتان میترساند. او می ترسد؛ زیرا میداند که به زودی باید صورت خشم آلود شما را مشاهده کند؛ حتی قهرکردن شما را نوعی تنبیه تلقی می کند یا در موارد شدیدتر می ترسد که شما به تنبیه بدنی متوسل شوید!

بزرگ نمایی در بین همسالان: با سرزدن به مدرسه فرزند تان، ملاحظه می کنید که کودکان زیادی در کنار او حضور دارند، اما فرزندتان تمایل دارد که از دیگران بالاتر باشد. بنابراین متوسل به گفتن حرفهای غیرواقعی می شود؛ یعنی، دروغ می گوید. زیرا بنا به تصور خود، باید کاری انجام دهد یا حرفی بزند که در گروه همسالانش برتر و متمایز شود؛ برای مثال، دوستش میگوید: «من یک اسباب بازی جدید خریدم.» و او در پاسخ میگوید: «آیا آن را از کارخانه اسباب بازی پدرمن تهیه کردی؟!»

والدین سخت گیر: اگر والدین آزادی نسبی را در اختیار فرزندشان قرار ندهند، آنها به طور خودکار برای پرکردن این خلا به دنبال راه حل یا راهکاری دیگر می گردند؛ در نتیجه بهترین راهکار را دروغگویی میدانند. زیرا در پی آن هستند که برای خودشان قلمرویی تعیین کنند و در ان احساسی آرامش داشته باشند. در این مواقع، مشاور خانواده از والدین میخواهد تا ازادی نسبی را در حضور خود در اختیار فرزند یا فرزندانشان قرار دهند. به این ترتیب، آنها دیگر مجبور به دروغگویی نخواهد بود.

پارسیان آوید در زمینه نگهداری، مراقبت و مشاوره از کودک، سالمند و یا بیمارتان در منزل با سابقه درخشان و کادر مجرب و باتجربه و تایید شده، خدمت گذار شما خواهد بود. . جهت ارتباط با این مرکز با شماره های ۲۲۶۹۷۹۰۶ الی ۰۸ تماس حاصل فرمائید.